Hoewel nociceptoren soms "pijnreceptoren" worden genoemd, is dat niet precies een juiste term. Ze spelen echter een cruciale rol in hoe je je voelt en reageert op pijn. Het verschil tussen nociceptoren en pijn begrijpen is belangrijk om te begrijpen hoe de hersenen werken bij het verwerken van gewaarwordingen.
Er zijn duizenden manieren waarop je pijn kunt ervaren. Van stubbing je teen tot snijden jezelf terwijl het snijden van groenten, verschillende graden van pijn zijn onderdeel van de menselijke ervaring.
Ongeacht hoe de pijn wordt veroorzaakt, ze delen allemaal vergelijkbare mechanismen in hoe het gevoel wordt gedetecteerd en overgedragen.
Nociceptoren: pijnoverdracht
Als u met uw knie op een tafel bonst of zichzelf verbrandt, is de pijn meestal onmiddellijk. Deze gevallen staan bekend als "acute", of nieuwe, pijn. Acute pijn begint bij nociceptie, de methode van het zenuwstelsel om schade aan het lichaam te detecteren. Nociceptoren zijn zenuwuiteinden, of sensorische receptoren, verspreid over het hele lichaam. Ze zijn verantwoordelijk voor het beoordelen van schade aan het lichaam terwijl u pijn ervaart.
Als je je teen stompt, worden de nociceptors meteen geactiveerd. Ze sturen een signaal naar de hersenen en reizen door de perifere zenuwen naar het ruggenmerg. Tijdens de transmissie worden de signalen van de nociceptoren constant verwerkt, waarbij de hersenen de grootste impact hebben op hoe je de pijn ervaart.
Nociceptors dienen als alarm voor het lichaam en waarschuwen u dat er iets is gebeurd waar u op moet reageren en dat alleen geactiveerd wordt wanneer ze zijn geactiveerd door een gebeurtenis.
Nociceptoren zijn onderverdeeld in drie categorieën:
- Chemisch: Chemische stoffen activeren nociceptors, bijvoorbeeld wanneer een snee geïnfecteerd raakt. Om de infectie te bestrijden, wordt het gebied ontstoken; je lichaam brengt meer bloed en chemicaliën naar het gebied om de schade te herstellen. De chemicaliën activeren nociceptoren en produceren pijn. Dit is de reden waarom, nadat je een verwonding of wond hebt, zelfs zachte aanraking of kleine bewegingen echt pijn kunnen doen.
- Temperatuur: Temperatuur zijn veel voorkomende triggers van nociceptoren. Als u een hete kachel aanraakt, wordt alarmerende pijn van nociceptoren direct geactiveerd, soms voordat u zich bewust bent van wat u hebt gedaan.
- Mechanisch: Mechanische druk verwijst naar alles dat beweging belemmert of rekt, zoals wanneer u aan een hamstring trekt of een pees aanspant. De ligamenten zijn uitgerekt voorbij hun vermogen, stimuleren nociceptoren en sturen pijnsignalen naar de hersenen.
Nociceptorpijn is een normale functie en gedraagt zich op een algemeen voorspelbare manier. U kunt de oorzaak van de pijn identificeren, zoals een gewonde voet nadat u op iets hebt gestapt en de categorie waarin deze valt. Niet alle pijn valt echter in een nociceptorcategorie. Verwondingen zonder een directe oorzaak, zoals het resultaat van een inwendige ziekte, stimuleren gewoonlijk nociceptoren niet.
Nociceptors werken om u te waarschuwen voor potentiële schade; in sommige gevallen is het onnauwkeurig. Hoewel een stompe teen op het moment mogelijk slecht kan doen, heeft deze waarschijnlijk geen blijvende schade aangericht. Maar in het geval van een brandwond werken nociceptoren om u te waarschuwen voor schade aan de zenuwen.
Veel pijnstillers, zoals opioïden, werken door chemicaliën te blokkeren die uw pijngrens verlagen. Dit is hoe het antwoord op pijn wordt gecontroleerd en waarom ze in sommige gevallen alleen werken; pijn kan worden gesignaleerd door andere receptoren, niet alleen nociceptoren, dus je kunt pijn voelen zonder nociceptoren te activeren.
