Wat u moet weten over pacemakers

actiever bent, andere mensen, elektrische systeem, elektrische systeem hart

Door de jaren heen hebben pacemakers in de pacemaker deze apparaten veilig en effectief en betrouwbaar gemaakt. Mensen met pacemakers kunnen meestal een volledig onbeperkt leven leiden. Als u een pacemaker heeft of als u bent verteld dat u er een nodig hebt, moet dit artikel u helpen te begrijpen wat een pacemaker doet en wat u ervan mag verwachten.

Wat is een pacemaker?

Een pacemaker is een klein maar zeer geavanceerd elektronisch apparaat dat onder de huid wordt geïmplanteerd om de hartslag te helpen regelen.

Concreet worden pacemakers het meest gebruikt om verschillende hartritmestoornissen te behandelen diebradycardieproduceren – een hartslag die te traag is. De hartritmes die bradycardie veroorzaken zijn sick sinus-syndroom en hartblokkade. Pacemakers elimineren meestal de symptomen veroorzaakt door bradycardie waaronder zwakte, vermoeidheid, duizeligheid, duizeligheid of syncope (verlies van bewustzijn).

  • Lees meer over het elektrische systeem van het hart.
  • Lees meer over de hartkamers

Bij sommige mensen met hartfalen kan een gespecialiseerd type pacemaker helpen bij het coördineren van het slaan van de hartkamers – de atria en de ventrikels. Deze gespecialiseerde pacemakers, die cardiale resynchronisatietherapie (CRT) -apparaten worden genoemd, kunnen de hartfunctie en symptomen bij veel mensen met hartfalen aanzienlijk verbeteren.

Hoe werken pacemakers?

In tegenstelling tot wat je misschien hebt gehoord, nemen pacemakers het werk van het hart niet over. Nadat je een pacemaker hebt, doet je hart nog steeds zijn eigen werk.

Integendeel, de pacemaker helpt alleen om de timing en volgorde van uw hartslag te regelen.

Pacemakers bestaan ​​uit twee hoofdonderdelen: de generator en de leads.

De generatoris in wezen een kleine computer (samen met een batterij en andere elektronische componenten), gehuisvest in een hermetisch afgesloten titanium container.

De meeste moderne pacemakergeneratoren zijn ongeveer zo groot als een stuk van 50 cent en ongeveer drie keer zo dik.

Een leidingis een flexibele, geïsoleerde draad die elektrische signalen heen en weer brengt tussen de pacemakergenerator en het hart. Het ene uiteinde van de lead is bevestigd aan de generator en het andere uiteinde wordt door een ader in het hart gestoken. De meeste pacemakers gebruiken tegenwoordig twee afleidingen; de ene wordt geplaatst in het rechter atrium en de andere in de rechter hartkamer.

Pacemakers worden geïmplanteerd onder lokale anesthesie. De generator wordt onder de huid geplaatst, onder het sleutelbeen. De leads worden door een nabijgelegen ader geregen en naar de juiste positie in het hart verplaatst, en hun uiteinden worden in de generator gestoken. De implantatieprocedure duurt meestal 30 minuten tot een uur.

Na de implantatie werkt de pacemaker door de elektrische activiteit van het hart te controleren en te beslissen of en wanneer het tempo moet worden bereikt. Als uw hartslag te langzaam wordt, test het apparaat door een klein elektrisch signaal naar de hartspier te sturen, waardoor het samentrekt.

Pacing kan worden gedaan vanaf het rechter atrium, de rechter ventrikel of beide. De pacemaker beslist op beat-to-beat-basis of deze moet passen en zo ja, in welke kamers hij moet passen.

Deze "intelligente stimulatie" zorgt ervoor dat altijd een geschikte hartslag wordt aangehouden voor de onmiddellijke behoeften van het lichaam en dat het werk van de hartkamers altijd wordt gecoördineerd.

Pacemakers zijn ‘programmeerbaar’, wat betekent dat de specifieke functies die ze uitvoeren op elk moment kunnen worden gewijzigd. Het programmeren van een pacemaker gebeurt door draadloos nieuwe instructies naar de generator te verzenden, met behulp van een speciaal apparaat dat een programmeur wordt genoemd. Uw arts kan bijvoorbeeld uw pacemaker eenvoudig herprogrammeren om de snelheid te wijzigen waarmee deze uw hart zal stimuleren.

Frequentieresponsieve pacemakers

In de begindagen van pacing konden pacemakers slechts op één specifieke hartslag passen.

Wanneer de eigen intrinsieke hartfrequentie van de patiënt onder die vooraf ingestelde hartslag daalt (bijvoorbeeld 70 slagen per minuut), zou de pacemaker met die vaste snelheid gaan trillen.

Maar vandaag hebben bijna alle pacemakers het vermogen om de snelheid waarmee ze lopen te variëren, afhankelijk van uw onmiddellijke behoeften. Deze pacemakers worden frequentiegevoelige pacemakers genoemd.

Frequentieresponsieve pacemakers kunnen een van de verschillende technologieën gebruiken om de optimale hartslag te bepalen, maar twee, in het bijzonder, zijn behoorlijk nuttig gebleken. Een daarvan is de activiteitssensor, die lichaamsbeweging detecteert. Hoe actiever u bent, hoe sneller de pacemaker uw hart traint (binnen een reeks hartfrequenties die door uw arts is ingesteld). De andere methode die gewoonlijk wordt gebruikt om de mate van pacing te variëren, is een ademhalingssensor die uw ademhaling meet. Hoe sneller u ademt, hoe actiever u bent (vermoedelijk) en hoe sneller de stimulatie (opnieuw binnen een vooraf ingesteld bereik). Met elk van deze technologieën kunnen snelheidsgevoelige pacemakers de normale, moment-tot-moment veranderingen in de hartslag nabootsen die zouden worden geleverd door een normaal hartritme.

Hoe vaak moet uw pacemaker eigenlijk uw hart kloppen?

In de meeste mensen met pacemakers produceert het eigen elektrische systeem van het hart de meeste hartslagen. De pacemaker is er hoofdzakelijk als een "veiligheidsklep" om occasionele episoden van ongepaste bradycardie te voorkomen.

Bij andere mensen werkt de pacemaker voornamelijk in de frequentiegevoelige modus, zodat de hartslag tijdens het trainen juist kan toenemen. Terwijl ze in rust zijn, is de pacemaker meestal niet aan het pacen. Frequentieresponsieve stimulatie stelt hen in staat veel actiever te zijn met veel minder vermoeidheid.

Toch hebben andere mensen ernstigere vormen van bradycardie en kunnen ze de hele tijd pacing nodig hebben. Deze mensen zullen vaak snel ernstige symptomen ontwikkelen als hun pacemaker ooit normaal zou moeten stoppen. Dus artsen noemen ze ‘afhankelijk van de pacemaker’.

Hoe is het leven met een pacemaker?

Pacemakers worden geacht problemen te voorkomen of te elimineren, niet om ze te maken. En over het algemeen is dat wat ze doen.

Zolang u enkele eenvoudige voorzorgsmaatregelen neemt en de instructies van uw arts opvolgt om uw apparaat regelmatig te laten controleren, kunt u een leven leiden dat vrijwel vrij is van beperkingen veroorzaakt door de pacemaker zelf. U moet uw pacemaker periodiek laten controleren en wanneer de batterij uiteindelijk bijna leeg begint te raken (meestal na 7-10 jaar), moet de pacemak-generator worden vervangen. (Dit is over het algemeen een eenvoudige poliklinische procedure.) In de meeste gevallen kunnen mensen volledig vergeten dat ze op alle andere momenten een pacemaker hebben. Hier is een uitgebreidere discussie over leven met een pacemaker.

Like this post? Please share to your friends: