Wat is Lupus-anticoagulans?

antistollingsmiddel tegen, antistollingsmiddel tegen lupus, bloed stollen, kunnen leiden, kunnen worden

Lupus-anticoagulans (LA) is een antifosfolipide-antilichaam dat voorkomt in veel mensen met lupus. Lupus anticoagulans verhoogt het vermogen van uw bloed om te stollen. Daarom, als u dit antilichaam heeft, heeft u een groter risico op het ervaren van een bloedstolsel. Je hoeft geen lupus te hebben om LA te hebben.

Volgens het Johns Hopkins Lupus Center zijn antifosfolipide-antilichamen antilichamen gericht tegen:

  • Celmembraancomponenten die fosfolipiden worden genoemd
  • Bepaalde bloedeiwitten die binden met fosfolipiden
  • Complexen die worden gevormd wanneer eiwitten en fosfolipiden binden

Ongeveer 50% van de mensen met lupus hebben antifosfolipiden antilichamen. Antifosfolipide-antilichamen interfereren met de normale functie van bloedvaten en kunnen leiden tot vernauwing van de bloedvaten of bloedstolsels. Deze complicaties kunnen leiden tot beroerte, een hartaanval en een miskraam.

Het is niet altijd gerelateerd aan lupus

Het anti-fosfolipide-antistof lupus-anticoagulans werd voor het eerst ontdekt in systemische lupus erythematosuspatiënten in de jaren 40 van de vorige eeuw. Vandaag erkennen artsen dat LA ook voorkomt bij mensen met andere auto-immuunziekten (zoals inflammatoire darmaandoeningen), bepaalde infecties en tumoren, evenals bij mensen die bepaalde medicijnen nemen, waaronder fenothiazines, fenytoïne, hydralazine, kinine of het antibioticum amoxicilline .

De naam antistollingsmiddel voor lupus is misleidend omdat dit suggereert dat het antilichaam de bloeding verhoogt.

In werkelijkheid helpt lupus-anticoagulans het bloed stollen. In feite zal ongeveer 50 procent van de lupuspatiënten met lupus-anticoagulans gedurende een periode van twintig jaar een bloedstolsel ervaren, wat de aanwezigheid van dit antilichaam gevaarlijk maakt.

Als u lupus-anticoagulantia heeft, moet u vooral oplettend zijn voor de tekenen en symptomen van een bloedstolsel, waaronder:

  • Zwelling of roodheid van de benen
  • Kortademigheid
  • Pijn, gevoelloosheid en bleekheid in een arm of been

Testen voor antistollingsmiddel tegen lupus

Coagulatietesten, die meten hoe lang het bloed nodig heeft om te stollen, worden gebruikt om antistollingsmiddel tegen lupus te detecteren. Artsen die lupuspatiënten behandelen, beginnen meestal met een coagulatietest, de geactiveerde partiële tromboplastinetijd (aPTT).

Als de resultaten van de aPTT normaal zijn, zullen artsen een meer gevoelige test gebruiken om zeker te zijn. Meestal is dit de gemodificeerde Russell viper gif tijd (RVVT), die fosfolipide en gif van een Russell adder slang gebruikt om lupus anticoagulans te detecteren. Andere gevoelige coagulatietests die kunnen worden gebruikt, zijn de plaatjesneutralisatieprocedure (PNP) en kaolienstollingstijd (KCT).

Bloedstolsels voorkomen

Mensen die positief op LA testen, krijgen vaak bloedverdunners voorgeschreven om stolsels te voorkomen, maar alleen als zich abnormale stolling voordoet. Steroïden kunnen worden voorgeschreven om te helpen bij het verlagen van de antilichaamspiegels.

Met de juiste therapie zijn complicaties van lupus-anticoagulant beheersbaar.

Er zijn enkele dingen die u kunt doen om bloedstolsels te voorkomen als u LA heeft:

  • Vermijd op oestrogeen gebaseerde anticonceptiepillen en hormoonbehandelingen voor de menopauze
  • Rook niet en gebruik geen andere tabaksproducten
  • Ga niet zitten of liggen voor uitgebreid gebruik Andere periodes dan wanneer u slaapt
  • Sta op reis regelmatig op om uw bloed te laten stromen
  • beweeg uw enkels op en neer wanneer u zich niet kunt verplaatsen

Als u zich zorgen maakt over bloedstolsels, praat dan met uw arts over LA en uw persoonlijk risico op het ontwikkelen van bloedstolsels. Uw arts kan aanbevelingen hebben die specifiek voor u zijn en die kunnen helpen uw risico te verlagen.

Like this post? Please share to your friends: