Drie jaar na het verschijnen van de eerste gevallen van AIDS in de VS, ontdekten drie wetenschappers, Robert Gallo, Luc Montagnier en Francoise Barre-Sinoussi, het virus dat dit mysterieuze immuniteitsdeficiëntiesyndroom, HIV, veroorzaakte.
Een aantal jaar later werd een nieuwe soort aangetroffen in een man in Afrika, die genetische variaties heeft die veel verschillen van die in Europa en Noord-Amerika.
Als gevolg hiervan werd het oorspronkelijke virus HIV-1 genoemd, terwijl de nieuwere stam HIV-2 werd genoemd.
In de biologie is een stam gewoon een genetische variatie van een organisme die hem geheel uniek maakt. Overeenkomsten kunnen bestaan, maar het zijn uiteindelijk onafhankelijke organismen. Demografisch gezien is HIV-2 een minder gebruikelijke vorm van HIV met enkele subtiele maar onderscheidende verschillen.
Hoe zijn HIV-1 en HIV-2 vergelijkbaar?
Ondanks verschillen in hun genetisch profiel, delen HIV-1 en HIV-2 de volgende overeenkomsten:
- De wijzen van overdracht zijn hetzelfde (seksueel contact, bloed-bloed contact, moeder-op-kind overdracht).
- Mensen die besmet zijn met HIV-2 zijn onderhevig aan dezelfde opportunistische infecties als die geïnfecteerd met HIV-1.
- HIV-1 en HIV-2 worden behandeld met dezelfde antiretrovirale medicijnen.
- Dezelfde CD4-test kan worden gebruikt om de progressie van HIV-1 en HIV-2-ziekte te volgen.
Hoe verschillen HIV-1 en HIV-2?
Er zijn ook een aantal belangrijke verschillen tussen HIV-1 en HIV-2.Onder hen:
- HIV-2 lijkt minder virulent te zijn, waardoor het immuunsysteem in het algemeen langzamer uitgeput raakt dan HIV-1.
- Mensen met HIV-2 zijn in het beginstadium van de ziekte over het algemeen minder besmettelijk dan degenen met HIV-1.
- HIV-2 lijkt echter meer besmettelijk te zijn in de latere stadia van de ziekte, toen het aantal CD4 onder de 200 cellen / ml was gedaald.
-
HIV-2 is typisch beperkt tot bepaalde delen van de wereld in vergelijking met HIV-1 (hoewel internationale reizen hebben toegestaan dat de verspreiding wereldwijd wordt uitgebreid)
-
De virale belastingtest die wordt gebruikt voor HIV-1 is niet zo betrouwbaar voor mensen met HIV-2 infectie.
- Sommige antiretrovirale geneesmiddelen werken mogelijk minder goed voor mensen met HIV-2, hoewel dit meer gerelateerd is aan geneesmiddelen van de oudere generatie dan nieuwere.
Waar is HIV-2 het meest voorkomend in de wereld?
HIV-2 is sterk geconcentreerd in West-Afrikaanse landen zoals Senegal, Nigeria, Ghana en Ivoorkust. In het verleden zijn er maar weinig gevallen gemeld buiten deze gebieden, maar die aantallen veranderen snel, vooral in hiv-2-landen die populair zijn bij internationale reizigers of mensen met een hoge toestroom van immigranten uit hiv-2-landen.
Bovendien zijn er binnen zowel HIV-1 als HIV-2 een aantal groepen, subtypes ("clades") en sub-subtypen, die de diversiteit van het virus verder vergroten. Het is deze diversiteit die van HIV een "bewegend doelwit" maakt voor onderzoekers die moeite hebben om een vaccin te maken dat in staat is om alle unieke conformaties van het virus te behandelen.
Er zijn momenteel acht HIV-2-groepen, hoewel alleen subtypes A en B als epidemisch worden beschouwd.
Van HIV-2 wordt aangenomen dat het diersoorten heeft gekruist van een type SIV dat deroetige mangabeysaap rechtstreeks op de mens aantast.
HIV-2 Groep A wordt voornamelijk gezien in West-Afrika, hoewel internationaal reizen heeft geleid tot een klein aantal gedocumenteerde gevallen in de Verenigde Staten, Europa, Brazilië en India. HIV-2 Groep B daarentegen is beperkt tot delen van West-Afrika.
Daarentegen heeft HIV-1 vier groepen en talloze subtypes die overheersen in verschillende regio’s en in verschillende groepen, waaronder mannen die seks hebben met mannen en injecterende drugsgebruikers.
Een woord van heel dichtbij
In het verleden was de beschikbaarheid van HIV-2-testassays beperkt en alleen op speciaal verzoek beschikbaar.
In de afgelopen jaren zijn nieuwere combinatietesten (waaronder de Alere Determine Combo) op de markt gebracht, niet alleen in staat om HIV-1 en HIV-2 te testen, maar ook voor HIV-antilichamen en antigenen.
Of u nu positief test op HIV-1 en HIV-2, het is belangrijk dat u altijd een gekwalificeerde hiv-specialist vindt die kan helpen vaststellen welke behandeling het beste is voor uw specifieke virus. Dit kan worden gedaan met een bloedtest die de genetische structuur van uw virus kan bepalen, evenals het identificeren van de antigenen die specifiek zijn voor HIV-1 of HIV-2.
De tests zullen de specifieke mutaties beschrijven die aan resistentie tegen farmaca in de verschillende soorten HIV-medicatie bijdragen. Door de geneesmiddelen die niet werken uit te sluiten en degenen die dat wel doen te behouden, kunt u verzekerd zijn van de best mogelijke behandelingsuitkomst, ongeacht het stadium van de infectie.
