Wat is een latent HIV-reservoir?

deze reservoirs, activering latent, deze verborgen, reservoirs zijn, wordt geactiveerd

Latente reservoirs zijn de cellen van het lichaam waar HIV zich kan verbergen (of "aanhouden"), zelfs in het geval van optimale antiretrovirale therapie. Deze cellulaire reservoirs bevinden zich doorheen talrijke orgaansystemen, waaronder de hersenen, lymfoïde weefsels, beenmerg en het geslachtsorgaan.

In zijn latente (of ‘provirale’) staat kan hiv zijn genetisch materiaal in het DNA van een gastheercel integreren, maar in plaats van het te doden, repliceert het eenvoudigweg samen met de gastheer.

In tegenstelling tot het vrij circulerende virus kunnen deze verborgen provirussen niet worden gedetecteerd door het immuunsysteem van het lichaam. In plaats daarvan wordt het virale genoom overgedragen van generatie op generatie, in staat om te reactiveren wanneer het wordt geactiveerd door een instorting van de immuunfunctie.

Het is in feite de immuunreactie van het lichaam die HIV zijn cellulaire toevluchtsoorden biedt. Wanneer een immuunrespons wordt geactiveerd in aanwezigheid van HIV, zal het lichaam CD4-T-cellen aanmaken die ironisch genoeg het primaire doelwit voor infectie zijn. Cellen die al met HIV zijn geïnfecteerd, zullen prolifereren, waardoor meer met HIV geïnfecteerde cellen worden geproduceerd en het virale reservoir wordt uitgebreid.

Het is de persistentie van deze verborgen virussen die de inspanningen om een ​​remedie tegen de ziekte te blijven verijdelen.

Strategieën voor het opruimen van latente reservoirs

De grootste uitdaging waar onderzoekers vandaag voor staan ​​is het vinden van de middelen waarmee ze HIV kunnen activeren en zuiveren uit haar provirale reservoirs, waardoor ze blootgesteld blijven aan een aantal theoretische uitroeiingsstrategieën.

Hoewel ART deze reservoirs in de loop van de tijd kan uitputten, gebeurt dit zeer langzaam. Wiskundige modellen hebben aangetoond dat het 60 tot 80 jaar zou duren voordat volledige uitroeiing bereikt zou zijn.

In toenemende mate onderzoeken onderzoekers het gebruik van bepaalde geneesmiddelen die de activering van latent HIV lijken te stimuleren.

Onder hen zijn middelen die HDAC-remmers worden genoemd en die lange tijd worden gebruikt als stemmingsstabilisatoren en anti-epileptica.

En hoewel er successen zijn geboekt bij de activering van latent HIV, weten wetenschappers nog niet eens hoe groot deze reservoirs zijn of welke andere cellen HIV een schuilplaats zouden kunnen bieden. Het is daarom onmogelijk om te weten of deze reservoirs echt zijn vrijgemaakt door deze chemische agentia.

Recent onderzoek heeft in feite aangetoond dat, hoewel bepaalde HDAC-remmende geneesmiddelen het vermogen hebben om latent HIV te activeren, er geen echt bewijs is dat een dergelijke activering zelfs de grootte van de reservoirs heeft verminderd.

Andere wetenschappers vragen zich ondertussen af ​​of het "schoppen" van HIV uit de reservoirs voldoende is om uitroeiing te bereiken. Dientengevolge, onderzoeken een aantal onderzoeksteams agenten die het onlangs vrijgegeven virus met minimale toxiciteit kunnen doden. Een van de meer veelbelovende kandidaten is acitretine, een vorm van vitamine A die momenteel wordt gebruikt voor de behandeling van ernstige psoriasis bij volwassenen.

Gevolgen van Latente Persistentie

Een van de meer frustrerende aspecten van virale latentie is dat, zelfs in zijn provirale toestand, de aanwezigheid van HIV in cellen een aanhoudende inflammatoire respons veroorzaakt. Zelfs als iemand effectieve hiv-therapie heeft en in staat is om een ​​niet-detecteerbare virale lading te behouden, kan deze chronische ontsteking op laag niveau geleidelijk de manier beïnvloeden waarop cellen en weefsels zich vermenigvuldigen, waardoor het verouderingsproces effectief wordt versneld.

Het proces, dat vroegtijdige senescentie wordt genoemd, is de reden waarom mensen met langdurige HIV-infectie een verhoogd risico hebben op kanker, hartaandoeningen, botafbraak en neurocognitieve aandoeningen – en vaak 10 tot 15 jaar eerder dan wat zou worden verwacht in de bevolking.

Like this post? Please share to your friends: