Een darmobstructie is de aandoening die optreedt wanneer een deel van de darm (de kleine of de dikke darm) geheel of gedeeltelijk geblokkeerd raakt, zodat de ontlasting er niet doorheen kan gaan. Darmobstructies kunnen bij vrijwel iedereen voorkomen, maar ze vormen een veel voorkomende complicatie voor mensen met de ziekte van Crohn.
In de meeste gevallen kan een obstructie zonder een operatie worden behandeld.
Het is misschien niet altijd mogelijk om een obstructie te vermijden. Mensen die hiervoor vatbaar zijn, moeten echter samenwerken met een gastro-enteroloog om een plan te bedenken om te proberen ze te vermijden en te praten over behandelingen die thuis kunnen worden uitgevoerd om de symptomen te verlichten.
Mechanische darmobstructies
Bij een mechanische darmobstructie wordt de ontlasting fysiek geblokkeerd door de darm, net zoals huishoudelijk sanitair kan worden geblokkeerd. Een verstopping kan worden veroorzaakt door:
- Hernia
- Littekenweefsel (verklevingen)
- Gestoorde ontlasting
- Galstenen
- Tumor
- Abnormale weefselgroei
- Intussusceptie (een deel van de darm glijdt naar binnen, vergelijkbaar met wanneer een telescoop gesloten is)
- Twist of knik in de darmen (volvulus)
- Ingevoerd vreemd lichaam (een niet-voedingsproduct inslikken)
Behandeling
Een obstructie is een ernstige aandoening die mogelijk in het ziekenhuis moet worden behandeld. In sommige gevallen decomprimeert de behandeling de darm. Dit wordt bereikt door een nasogastrische (NG) slang door de neus en naar beneden in de maag te steken, wat de opgezette buik en het braken verlicht.
Als het inbrengen van de NG-buis niet helpt bij het verhelpen van de blokkade, kan een operatie de volgende stap zijn. Een operatie kan ook nodig zijn als een deel van het weefsel in de darm is gestorven als gevolg van de blokkade.
Complicaties
Als een darmobstructie niet wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstigere problemen, zoals de dood van darmweefsel.
Als een deel van de darm sterft, kan dit leiden tot een infectie of gangreen. Een perforatie (of gat) in de darm is een andere mogelijke complicatie van een darmobstructie. Een perforatie is een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke chirurgie.
Symptomen
Een obstructie kan de volledige afwezigheid van ontlasting of gas veroorzaken (bekend als obstipatie), omdat er geen ontlasting fysiek door de geblokkeerde darm kan gaan. De obstructie kan echter ook resulteren in een geval van diarree, omdat alleen vloeibare ontlasting voorbij het punt van de obstructie kan komen. Andere symptomen van een obstructie zijn intense pijn en kramp, volheid van de buik en opgeblazen gevoel in de buik.
De symptomen van een darmobstructie zijn:
- Een gevoel van volheid in de buik
- Slechte adem
- Opzwellen (uitzetten)
- Obstipatie
- Diarree
- Pijn en krampen
- Braken
Diagnose
De diagnose van een darmobstructie wordt zowel via een fysieke als een examen en diagnostische tests.
Darmgeluiden. De darm maakt normaal gesproken enkele geluiden, zoals gorgelen en klikken, die met onregelmatige tussenpozen hoorbaar zijn door het gebruik van een stethoscoop op de buik. Als er een obstructie aanwezig is, kan een zorgverlener in plaats daarvan hoge tonen horen tijdens het luisteren naar de buik.
Als de obstructie al enige tijd aanwezig is, is het mogelijk dat er geen darmgeluiden zijn.
Röntgenfoto (abdominale röntgenfoto). Dit is normaal de eerste test die wordt gebruikt om te bepalen of er een obstructie is. Het is een niet-invasieve test die relatief snel kan worden gedaan. Een radioloog of andere specialist kan de röntgenfilm gebruiken om te bepalen of de tekenen van een darmobstructie aanwezig zijn.
Bariumklysma. In het verleden werd een bariumklysma gebruikt om de locatie van de obstructie te vinden. Deze methode is echter niet altijd de beste keuze om te laten zien of een obstructie wordt veroorzaakt door iets dat op de darm drukt (zoals een tumor).
Upper GI met dunne darmserie. Net als het bariumklysma, werd deze test gebruikt om de obstructie aan te wijzen, vooral als deze zich in het bovenste deel van het maagdarmkanaal bevond. Deze test wordt bijna nooit meer gebruikt voor de diagnose.
Abdominale CT-scan. Dit is de primaire test die wordt gebruikt om de darmobstructie te diagnosticeren. Abdominale CT-scans worden net als röntgenfoto’s gedaan, behalve dat soms een contrastoplossing aan de patiënt moet worden toegediend via de mond, klysma of IV. De voordelen van de CT-scan zijn dat het kan helpen bij het vinden van de locatie van de obstructie en wat de blokkering kan veroorzaken.
Preventie
Sommige oorzaken van obstructies zijn niet te voorkomen, zoals die waarbij er geen mechanische reden is voor de obstructie. In gevallen waarin de obstructie wordt veroorzaakt door een andere aandoening, zoals een tumor of een hernia, kan de behandeling van het onderliggende probleem helpen bij het voorkomen van de ontwikkeling van een obstructie.
