Constipatie-overheersend prikkelbare darmsyndroom (IBS-C) is een subtype van prikkelbare darmsyndroom (PDS) waarbij de patiënt chronische obstipatie ervaart vergezeld van terugkerende buikpijn. IBS-C wordt als een functionele gastro-intestinale stoornis (FGD) beschouwd, omdat tijdens standaard diagnostische testen geen zichtbaar teken van ziekte wordt ontdekt, maar dat symptomen eerder een weerspiegeling zijn van een storing in de werking van het spijsverteringsstelsel.
IBS-C manifesteert zich bij ongeveer een derde van alle IBS-patiënten. Oudere personen en mensen met een lagere sociaaleconomische status hebben een hoger risico op IBS-C. In vergelijking met de andere IBS-subtypen, hebben mensen met IBS-C meer kans op angst, depressie en een verminderde kwaliteit van leven.
IBS-C versus chronische idiopathische constipatie (CIC)
IBS-C en chronische idiopathische constipatie (ook bekend als functionele constipatie) delen veel van dezelfde symptomen. Volgens de Rome III-criteria voor FGD’s verschillen de stoornissen doordat IBS-C-patiënten last hebben van buikpijn en ongemak naast obstipatie. De meeste gastro-enterologen en sommige onderzoekers zijn echter van mening dat de twee stoornissen hetzelfde zijn.
Symptomen van IBS-C
De symptomen van IBS-C omvatten enkele of alle van de volgende:
- Onregelmatige stoelgang
- Bubbel of harde ontlasting
- Buikpijn
- Gas en een opgeblazen gevoel
- Een gevoel van onvolledige evacuatie
- Mucus in of op de ontlasting
- Gevoel van blokkade in de anus en / of het rectum
- Spannen
- Gebruik van de vingers om ontlasting te verwijderen (digitale evacuatie)
Constipatie wordt meestal gedefinieerd als het ervaren van minder dan drie stoelgangbewegingen in een week. Met IBS-C worden losse ontlasting zelden ervaren zonder het gebruik van een laxeermiddel.
Volgens het Rome III-criterium moeten de symptomen gedurende de afgelopen drie maanden 3 dagen per maand worden ervaren, waarbij ontlasting optreedt bij ten minste 25% van de ontlasting.
Diagnose van IBS-C
IBS-C wordt gediagnosticeerd nadat andere aandoeningen zijn uitgesloten. Uw arts zal waarschijnlijk een lichamelijk onderzoek uitvoeren, wat bloed laten werken en een ontlastingsmonsteranalyse uitvoeren. Andere tests worden aanbevolen, afhankelijk van uw symptomen en uw medische geschiedenis. Als uw symptomen overeenkomen met de diagnostische criteria voor IBS-C en er geen bewijs is van symptomen met een rode vlag of andere ziekte, zal IBS-C worden gediagnosticeerd.
Behandeling van IBS-C
Er is geen enkel behandelingsprotocol voor IBS-C. Uw arts kan aanbevelen dat u langzaam de hoeveelheid vezels in uw dieet verhoogt. Ze kunnen het gebruik van een osmotisch laxeermiddel aanbevelen, zoals Miralax of lactulose.
Er zijn ook verschillende medicijnen beschikbaar om de onderliggende oorzaken van chronische constipatie aan te pakken, waaronder:
- Amitiza
- Prucalopride (alleen Canada en Europa)
- Linzess (Constella)
- Zelnorm (strikte criteria voor gebruik)
Als uw arts van mening is dat dyssynergische ontlasting is een bijdragende factor aan uw IBS-C-symptomen, ze kunnen u aanbevelen biofeedback te proberen.
