Wat betekenen de resultaten van uw urineonderzoek?

geen normale, geen normale bevinding, kunnen wijzen, normale bevinding, Testen Fase, urine geen

Een van de meest uitgevoerde tests vóór een operatie of tijdens een ziekenhuisopname is een urineanalyse. De test is ook heel gebruikelijk in klinieken en dokterspraktijken, omdat het wordt gebruikt om een ​​van de meest voorkomende infecties in Amerika te diagnosticeren: de urineweginfectie. Hoewel een urineweginfectie wordt uitgesloten, is een veel voorkomende reden dat deze test vaak wordt uitgevoerd, maar ook om de functie van de nieren te evalueren – een belangrijk onderdeel van het evaluatieproces van de veiligheid van het geven van een anesthesie aan de patiënt en ervoor zorgen dat de nieren blijven goed werken na een ingreep.

De urineonderzoektest

Een urinetest test neemt een urinemonster en analyseert de inhoud en chemische samenstelling. Hoewel het meestal voorafgaand aan de operatie wordt gedaan om eventuele nierproblemen te identificeren, kan een urinalyse worden uitgevoerd in het kantoor van uw arts als een nierinfectie, urineweginfectie of een ander probleem wordt vermoed. Een urinalyse moet niet worden verward met een urinedeesmiddelonderzoek, waarbij de urine wordt onderzocht op recent gebruik van illegale drugs.

De term urine-analyse is een algemene betekenis van urineonderzoek, maar er zijn verschillende soorten tests die kunnen worden uitgevoerd. Urine kan worden onderzocht om vast te stellen of de persoon recentelijk geneesmiddelen op recept of illegale drugs heeft gebruikt.

De urineanalyse is niet diagnostisch, wat betekent dat de resultaten geen diagnose van een ziekte stellen, maar eerder verdere testen kunnen doen om de exacte aard van een probleem te bepalen. Een urinalyse kan bijvoorbeeld niet worden gebruikt om diabetes te diagnosticeren, maar als de resultaten zowel verhoogde glucose- als ketonspiegels zouden vertonen, zou een test voor diabetes de volgende logische stap zijn.

Deze test is vaak de eerste stap in het diagnosticeren van nierproblemen en zou doorgaans leiden tot bloed- en beeldvormende tests (zoals een CT-scan) als er nierproblemen worden vermoed.

Een Urine-monster verkrijgen

Een urinemonster kan door de patiënt zelf worden verzameld, meestal door te urineren in een steriele container, een proces dat een "schone vangst" wordt genoemd. Typisch wordt de patiënt gevraagd om te beginnen met urineren en dan wordt, zodra de stroom is gestart en de eerste paar seconden stroom zijn weggegooid, het monster verzameld.

U kunt een reinigingsdoekje krijgen om te gebruiken voorafgaand aan het verzamelen van het monster. Dit wordt gedaan om het risico op besmetting van uw huid te minimaliseren.

Als de patiënt een Foley-katheter heeft, verzamelt de verpleegster het monster meestal uit de slang voordat de urine de opvangzak bereikt.

Urinalyse Testen Fase één: Visueel onderzoek

Controle van de kleur en helderheid van het urinemonster is de eerste uitgevoerde test. Het urinemonster wordt visueel onderzocht op kleur, waarbij "geel", "stro" of "bijna kleurloos" typische normale waarden zijn. Abnormale kleuren zijn mogelijk: oranje kan een bijwerking zijn van een medicijn op recept, bruin en roze kunnen wijzen op de aanwezigheid van bloed en donkergele kan uitdroging betekenen.

Urineonderzoek Testen Fase twee: Chemisch testen

pH: Bij deze test wordt gekeken naar het zuurniveau in de urine. Aanzienlijk hoge of lage waarden kunnen wijzen op een probleem met de nieren.

Specifieke zwaartekracht: Dit gedeelte van de test bepaalt hoe geconcentreerd de urine is. Als de patiënt bijvoorbeeld is uitgedroogd, zal het soortelijk gewicht hoog zijn. Als de persoon erg goed gehydrateerd is, wordt een lager resultaat verwacht. Diabetes insipidus, een aandoening waarbij het lichaam grote hoeveelheden urine uitscheidt, zal resulteren in een zeer laag soortelijk gewicht.

Eiwit: Het vinden van eiwit in de urine is geen normale bevinding. Ernstig verhoogde spiegels kunnen wijzen op een probleem met de nierfunctie.

Glucose: Het vinden van glucose in de urine is geen normale bevinding. Meestal wordt dit gevonden bij patiënten met diabetes, vooral wanneer de diabetes slecht onder controle is.

Ketonen: Het vinden van ketonen in de urine is geen normale bevinding. Meestal is diabetes de oorzaak van ketonen in de urine. De bevinding van ketonen zal typisch resulteren in het testen op diabetes, of het kan duiden op een behoefte aan betere glucoseregulatie bij een diabetische patiënt.

Leukocyten:Leukocyten zijn witte bloedcellen.

Leukocyten in de urine duiden meestal op een infectie in het verleden of in de urinewegen.

Bloed: De aanwezigheid van bloed in de urine is een abnormale bevinding. Het is niet mogelijk de oorzaak van het bloeden te bepalen zonder verder te testen. Veelvoorkomende oorzaken zijn onder meer infectie, trauma, nierstenen, kanker, operaties op een gebied van de urinewegen, nierziekte, trauma gerelateerd aan het inbrengen van een blaaskatheter en vele andere oorzaken.

hCG: Dit is een zwangerschapstest. Bij mannelijke patiënten wordt het resultaat doorgaans gemeld als "niet van toepassing", terwijl vrouwen een positief of negatief resultaat zullen hebben. Een urineonderzoek kan al dan niet een zwangerschapstest bevatten, afhankelijk van wat een standaard urineonderzoek is in de faciliteit waar de test wordt uitgevoerd en wat de arts heeft besteld.

Urinalyse Testen Fase drie: Microscopisch onderzoek

Een kleine hoeveelheid van het urinemonster, meestal enkele druppels, wordt op een glaasje geplaatst en onder een microscoop onderzocht. Dit wordt gedaan om te bepalen of er cellen in de urine zijn die de aanwezigheid van bloeding, infectie of contaminatie aangeven.

Witte bloedcellen (WBC’s): Zeer weinig of geen WBC’s zouden in de urine aanwezig moeten zijn. Aanzienlijke aantallen duiden meestal op de aanwezigheid van een infectie.

Rode bloedcellen (RBC’s): Zoals witte bloedcellen, moeten er zeer weinig of geen rode bloedcellen worden gevonden in de urine.

Epithelials: Er mogen geen epitheelcellen in een urinemonster aanwezig zijn. De meest voorkomende oorzaak van epitheliale cellen in een monster is de onjuiste verzameling van de urine, wat betekent dat het steriele monster is verontreinigd. Als contaminatie wordt uitgesloten en epitheelcellen opnieuw worden aangetroffen in de tweede test op een extra urinemonster, zijn verdere testen nodig om de aanwezigheid van deze cellen te verklaren.

Bacteriën: De aanwezigheid van bacteriën kan wijzen op een infectie of contaminatie van het monster.

Casts: Een cast, die kan worden aangeduid als een rode, witte of hyaline cast, ziet er meestal uit als een kleine klontje eiwit dat in de urine is opgehangen. De aanwezigheid van afgietsels is niet normaal en kan wijzen op nierproblemen.

Like this post? Please share to your friends: