De moeilijkheden die vallen of in slaap blijven die optreden bij slapeloosheid kunnen ertoe leiden dat veel mensen een oplossing in de gangpaden van de apotheek vinden. Het gebruik van vrij verkrijgbare slaapmiddelen, vooral diegenen die difenhydramine bevatten (zoals Benadryl), komt relatief vaak voor. Er zijn echter enkele redenen waarom ouderen en ouderen geen geneesmiddelen met difenhydramine mogen gebruiken om de slaap te bevorderen.
Ontdek waarom ouderen het gebruik van slaappillen die de stof bevatten, moeten overslaan vanwege het risico op bijwerkingen zoals verwarring, dementie, urineretentie en duizeligheid.
Wat is difenhydramine in Benadryl en "PM" slaapmiddelen?
Diphenhydramine is het meest voorkomende ingrediënt in vrij verkrijgbare slaappillen. Het is het hoofdingrediënt in Benadryl en het veroorzaakt slaperigheid als bijwerking. Het wordt daarom vaak opgenomen in "PM" -preparaten die worden gebruikt om slapeloosheid te behandelen, waaronder: Tylenol PM, Advil PM en ZzzQuil.
Net als doxylamine, een verwant slaappillenbestanddeel in Nyquil en Unisom, is difenhydramine een antihistaminicum. Het kan nuttig zijn om allergische reacties te verlichten. Het remt ook histaminergische routes in de hersenen. Dit zijn paden die zich uitstrekken van de hersenstam tot de rest van de hersenen. Ze verhogen de waakzaamheid. Daarom kunnen medicijnen die de paden blokkeren, slaperigheid veroorzaken.
Werkt Diphenhydramine goed om slapeloosheid te behandelen?
De werkzaamheid van difenhydramine is niet goed bestudeerd. Er zijn aanwijzingen dat, bij gebruik op korte termijn (minder dan 2 weken), difenhydramine de continuïteit van de slaap kan verbeteren. Met andere woorden, er lijken ’s nachts minder ontwaken te zijn. Dit wordt soms gemeten met een concept dat slaapefficiëntie wordt genoemd.
Slaapefficiëntie is de totale hoeveelheid slaap gedeeld door de totale hoeveelheid tijd doorgebracht in bed. Zoals gemeld door mensen die de medicatie gebruiken, lijkt het te verbeteren.
De tijd die het kost om in slaap te vallen (slaaplatentie genoemd) of de totale hoeveelheid tijd doorgebracht met slapen lijken niet vergelijkbaar te verbeteren. Dit kan te maken hebben met de tijd die het duurt voordat het medicijn begint te werken en hoe lang het in het lichaam blijft. In het algemeen is difenhydramine 4-6 uur actief en ongeveer de helft ervan wordt binnen 4-8 uur verwijderd. Desalniettemin kunnen ochtendbijwerkingen zoals resterende slaperigheid of kater optreden, hoewel dit gewoonlijk na ongeveer 4 dagen gebruik ’s nachts verbetert.
Wanneer geëvalueerd met een slaaponderzoek, laten de latentie, de slaapefficiëntie en de totale slaaptijd geen significante verschillen zien tussen diphenhydramine en het natuurlijke kruid valeriaan.
In een onderzoek bij oudere volwassenen liet een onderzoek waarin het gebruik van temazepam en difenhydramine werd vergeleken, een afname van het aantal ontwaken zien, maar niet in slaaplatentie, totale slaaptijd of slaapkwaliteit met het gebruik van difenhydramine. Een belangrijke overweging bij deze populatie is het risico op ernstige bijwerkingen.
Ernstige bijwerkingen met difenhydramine omvatten dementie
Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van difenhydramine bij oudere volwassenen of ouderen kan leiden tot ernstige bijwerkingen.
Deze effecten kunnen u ertoe brengen om twee keer na te denken over het gebruik ervan.
Ten eerste, wie wordt beschouwd als een oudere volwassene? Over het algemeen omvat dit mensen die ouder zijn dan 65 jaar. Hoe ouder een persoon wordt, des te groter het risico op bijwerkingen. Niet alleen zijn oudere volwassenen onderworpen aan dezelfde bijwerkingen als iedereen, maar ze kunnen ook extra problemen ervaren.
Diphenhydramine veroorzaakt een aantal vaak voorkomende bijwerkingen, waaronder slaperigheid en kortere reactietijden. Het kan ook duizeligheid veroorzaken. Bij ouderen met andere medische problemen of lichamelijke beperkingen kan dit leiden tot vallen of ongelukken.
Dit is waarschijnlijker als de persoon ’s nachts wakker wordt om te plassen en opstaat.
Antihistaminica zoals difenhydramine kunnen ook anticholinergische effecten hebben. Dit betekent dat de medicatie inwerkt op de signalerende chemische stof acetylcholine. Dit kan belangrijke gevolgen hebben. Een van de meest significante is cognitieve stoornissen, zoals kan voorkomen bij dementie of delier. Dit kan worden geïdentificeerd als verwarring. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat chronisch gebruik van deze medicijnen mogelijk geassocieerd is met de langetermijnontwikkeling van dementie.
Er kunnen ook "droogeffecten" optreden. Deze kunnen zich manifesteren als een droge mond, obstipatie, wazig zicht en urineretentie. Urineretentie kan het risico op het ontwikkelen van urineweginfecties (UTI’s) verhogen of de nierfunctie beïnvloeden.
Oudere mensen mogen difenhydramine niet gebruiken als zij een voorgeschiedenis hebben van gesloten-hoekglaucoom, constipatie, urineretentie, astma of ernstige leverziekte. Er kunnen lange-termijn effecten op het geheugen zijn die het risico op dementie verhogen. Gezien het risico op andere ernstige bijwerkingen die het denken en het evenwicht beïnvloeden, kan het belangrijk zijn om het gebruik van difenhydramine in het algemeen te vermijden.
Een woord van heel dichtbij
Gelukkig zijn er andere behandelingsmogelijkheden voor slapeloosheid bij ouderen en ouderen. Extra slaappillen kunnen worden gebruikt, maar cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI) kan de beste optie zijn zonder het risico van bijwerkingen van medicijnen. Indien aanwezig, moet obstructieve slaapapneu worden geïdentificeerd en behandeld, en dit kan helpen om de ontwaking en de daaruit voortvloeiende slapeloosheid te verlichten.
