Voorbijgaande osteoporose van de heup is een aandoening die om onbekende redenen optreedt. De aandoening wordt gekenmerkt door een spontaan begin van heuppijn geassocieerd met röntgen tekenen van osteoporose en MRI-bewijs van botontsteking. De kop van het dijbeen, het dijbeen, verliest botdichtheid en kracht. Voorbijgaande osteoporose van de heup verdwijnt gewoonlijk vanzelf binnen zes maanden tot een jaar.
Het is een heel andere aandoening dan leeftijdgerelateerde osteoporose.
Wie krijgt voorbijgaande Osteoporose van de heup?
Voorbijgaande osteoporose van de heup wordt meestal gevonden bij mannen van middelbare leeftijd en bij vrouwen in het derde trimester van de zwangerschap. Het is niet duidelijk waarom deze groepen patiënten worden beïnvloed door voorbijgaande osteoporose van de heup. De oorzaak van de aandoening is onbekend, maar theorieën omvatten dat de bloedvaten in het gebied zijn belemmerd, er kan abnormale mechanische belasting op het bot zijn of het heeft betrekking op hormoonveranderingen.
Symptomen
Het primaire symptoom van voorbijgaande osteoporose van de heup is het spontane begin van heuppijn. Je hebt geen enkele verwonding gehad die zou verklaren waarom je heup pijn doet. Pijn kan worden ervaren in de lies, bil of dij. Meestal zijn de symptomen erger bij lichaamsgewicht dragende activiteiten. U kunt een merkbare slap worden. Je hebt mogelijk beperkte beweging omdat meer extreme heupbewegingen pijnlijker zijn.
De pijn kan zo hevig zijn dat hij uitschakelt. Pijn neemt de neiging toe te nemen gedurende een periode van enkele maanden, en neemt vervolgens geleidelijk af met de tijd.
Diagnose
Wanneer de klinische symptomen een vermoeden van voorbijgaande osteoporose van de heup opwekken, zal een röntgenfoto worden verkregen. De röntgenfoto toont osteoporose van de dijbeenkop (de bal van het heupgewricht met kogelgewricht), wat betekent dat het bot minder dicht is dan normaal.
Als dit wordt gezien, kan er ook een MRI worden verkregen om te zoeken naar het kenmerkende bewijs van voorbijgaande osteoporose in deze regio. De MRI en röntgenopname kunnen ook nuttig zijn om onderscheid te maken tussen andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen kunnen hebben, zoals artritis van de heup, avasculaire necrose van de heup of een femorale nekspanningsfractuur.
Behandeling
Omdat voorbijgaande osteoporose van de heup vanzelf oplost binnen ongeveer 6 tot 12 maanden, is de behandeling gericht op het verminderen van pijn en ongemak. Omdat het bot ongewoon zwak is in het getroffen gebied, bestaat het risico van een heupfractuur, de meest gevreesde complicatie van deze aandoening. Uw arts kan aanbevelen om activiteiten met betrekking tot het dragen van gewicht te beperken en om krukken of een rollator te gebruiken om de belasting van het bot te verminderen.
Pijnstillers kunnen nuttig zijn om het ongemak in verband met deze aandoening te verminderen. Recente onderzoeken hebben ook enig voordeel aangetoond van bisfosfonaatmedicijnen die worden gebruikt om osteoporose te behandelen.
Fysiotherapie kan worden aanbevolen om uw kracht en flexibiliteit te behouden. Wateroefeningen kunnen goed zijn, omdat ze geen gewicht dragen. Het is goed om vitamine D en calcium te krijgen om botgenezing te ondersteunen.
Hoe verschilt dit van leeftijdgerelateerde osteoporose?
Leeftijdgerelateerde osteoporose is een progressieve en meestal pijnloze aandoening die botten in het hele lichaam beïnvloedt.
Leeftijdgerelateerde osteoporose heeft gevolgen op lange termijn en risico’s voor fracturen.
