Vitamine D en IBD

door lichaam, door mensen, hoeveel vitamine, nodig zijn, aanbeveling doen, arts aanbeveling

Vitamine D is een in vet oplosbare vitamine die een belangrijke rol speelt bij de botgroei en het verminderen van ontstekingen. Vitamine D is te vinden in sommige voedingsmiddelen, maar het is ook bekend als de "zonnevitamine" omdat het wordt aangemaakt door het lichaam wanneer de huid wordt blootgesteld aan zonlicht.

Voor mensen met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) is huidkanker een ernstige zorg, daarom wordt aanbevolen de tijd in de zon te beperken.

Gelukkig is de zon niet de enige manier om voldoende vitamine D binnen te krijgen. Voor diegenen die te horen krijgen dat ze een tekort aan vitamine D hebben of vermoedens hebben, is het belangrijk om vitamine D-spiegels getest te krijgen. Nadat een tekort is geconstateerd, kan een arts een aanbeveling doen over hoeveel vitamine D-suppletie nodig is. Het kan enige tijd duren om een ​​tekort te herstellen, en een arts kan een aanbeveling doen over hoeveel vitamine D ingenomen moet worden, hoe lang, en welke vorm het beste zou zijn (zoals vloeistof of capsules).

Mensen met IBD kunnen vitamine D missen

Mensen met IBD kunnen een vitamine D-tekort hebben. Dieetvet is nodig om vitamine D te laten opnemen en gebruiken door het lichaam. Vet wordt slecht opgenomen door mensen met een actieve ontsteking in de dunne darm, zoals die veroorzaakt door de ziekte van Crohn. Vitamine D is nodig om calcium door het lichaam te laten opnemen. Prednison, dat soms wordt ingenomen door mensen met IBD, kan de opname van calcium verstoren, waardoor het lichaam minder vitamine D kan gebruiken.

Mensen die te ziek zijn om naar buiten te gaan, krijgen mogelijk geen vitamine D uit de zon.

Waar vitamine D wordt gevonden

Vitamine D, evenals calcium, wordt aangetroffen in verrijkte melk. Echter, degenen die lactose-intolerant zijn en melkproducten vermijden, kunnen mogelijk geen vitamine D uit deze bron krijgen. Gewoon uiteten in de zon zou een deel van deze essentiële vitamine kunnen zijn – en de meeste mensen krijgen hun vitamine D op deze manier – maar het wordt nog steeds slecht door de dunne darm opgenomen door mensen met actieve ziekte van Crohn.

Ernstige vitamine D-tekorten

Een ernstig tekort aan vitamine D kan leiden tot osteomalacie of, in het geval van kinderen, rachitis. Letterlijk betekent osteomalacie "zachte botten" en mensen met deze aandoening zijn vatbaar voor botbreuken. De gebruikelijke behandeling is om het dieet aan te vullen met zowel calcium als vitamine D, en het gebruik van corticosteroïden indien mogelijk te vermijden. Therapie met andere geneesmiddelen kan ook nodig zijn, afhankelijk van de ernst van het botdichtheidsverlies.

Supplementen en voedingsmiddelen met vitamine D

Mensen met IBD hebben mogelijk supplementen nodig om het juiste niveau van vitamine D te behouden. Regelmatige monitoring kan ook nodig zijn om het vitamine D-gehalte te volgen.

Vitamine D is te vinden in deze voedselbronnen:

  • Boter- en verrijkte margarines
  • Eieren
  • Vismeeloliën
  • Versterkte melk en melkpoeder
  • Lever
  • Sommige verrijkte granen

Raadpleeg uw arts of voedingsdeskundige over vitamines en minerale supplementen als u zich zorgen maakt over deze of enige andere tekortkomingen.

Een woord van heel dichtbij

Uit de zon blijven is belangrijk voor mensen met IBD omdat huidkanker een risico is. Daarom is het belangrijk om een ​​vitamine D-niveau te beoordelen en na te gaan of er supplementen nodig zijn. Voor mensen die in gematigde of noordelijke klimaten leven, is het een goede gok dat een vitamine D-supplement een goed idee is.

Het is echter belangrijk om met een arts te praten om erachter te komen hoeveel vitamine D nodig is en hoe vaak.

Like this post? Please share to your friends: