Hepatitis-infectie is de klinische term die wordt gebruikt om de ontsteking van de lever te beschrijven. De ontsteking kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder medicijnen, bepaalde virussen, blootstelling aan chemicaliën, milieutoxines, auto-immuunziekten en alcoholgebruik.
In de context van HIV bestaat er een hoge mate van co-infectie met bepaalde soorten virale hepatitis, met name hepatitis C (HCV).
In feite suggereren sommige epidemiologische onderzoeken dat maar liefst 20-30% van de Amerikanen met HIV ook zijn geïnfecteerd met HCV.
Het is daarom belangrijk om de tekenen en symptomen van virale hepatitis te begrijpen, evenals de soorten virussen die momenteel worden geïdentificeerd.
Stadia van virale hepatitisinfectie
Virale hepatitis kan in grote lijnen worden ingedeeld naar stadium van infectie.
Acute infectie treedt meestal op op of nabij het moment van blootstelling aan het virus. Het begin van symptomen kan plotseling of geleidelijk zijn, maar is meestal van korte duur, meestal binnen twee maanden opgelost. Tijdens deze fase is leverschade meestal mild, zoals blijkt uit littekenvorming (fibrose) op de lever zelf. De leverfunctie is over het algemeen onbelemmerd en de symptomen, indien aanwezig, zijn zelden dodelijk. In sommige gevallen kan een acute infectie spontaan verdwijnen, waardoor er geen bewijs van virus of schade is.
Chronische infectie is datgene dat gedurende een lange periode blijft bestaan.
Symptomen in het begin van de chronische fase kunnen niet-specifiek zijn voor niet-bestaan, ondanks het feit dat fibrose mogelijk in de lever optreedt. Tijdens het stadium kan een infectie worden beschreven als chronische persistentie (symptomen ontwikkelen zich langzaam en mild) en chronische acute (wanneer de manifestaties van de ziekte ernstig en duidelijk zijn).
Bij degenen met onbehandelde chronische infectie is er een verhoogd risico op cirrose, waarbij de littekenvorming van de lever zo groot is dat deze de leverfunctie (gecompenseerde cirrose) verstoort of helemaal stopt (gedecompenseerde cirrose), wat leidt tot leverfalen.
Andere uitingsvormen van chronische acute infectie zijn hepatocellulair carcinoom, een levensbedreigende vorm van leverkanker die alleen kan worden behandeld met een levertransplantatie.
Algemene symptomen en symptomen van virale hepatitis
Symptomen van hepatitis kunnen variëren, afhankelijk van het type virus dat betrokken is, maar kunnen vaak het volgende omvatten tijdens acute hepatitisinfectie: ⇒ Geelzucht (geelverkleuring van de ogen en huid)
- Choluria (verduistering van de urine)
- Koorts
- Vermoeidheid
- Misselijkheid
- Braken
- Buikpijn
- Gewrichtspijn (gewrichtspijn)
- Spierpijn (spierpijn)
- Tijdens het chronische stadium van de infectie kunnen de symptomen duidelijker worden, hoewel ze zelden invaliditeit veroorza- ken. In veel gevallen zijn ze moeilijk alleen toe te schrijven aan leverfunctiestoornissen. Naast het bovenstaande zijn de meest typische symptomen van
chronische hepatitisinfectie : Abnormale tintelend of branderig gevoel (paresthesie)
- Een ongemakkelijk gevoel van "pins en naalden" (perifere neuropathie)
- Jeukende huid (pruritus)
- Verhoogd , hobbelige plekken van uitslag (urticaria)
- Droge ogen met een droge mond (Sicca-syndroom)
- Pas wanneer de lever cirrotisch is en de functie ervan verminderd is, worden de symptomen indicatiever voor een leveraandoening. De tekenen en symptomen van
gecompenseerde cirrose zijn onder meer: Spataderen (spin nevi), voornamelijk op de romp en het gezicht
- Jeukende huid (pruritus)
- Roodheid op de handpalmen (palma-erytheem)
- Gemakkelijke bloeduitstorting of abnormale bloedingen ( variceale bloeding)
- Ophoping van vocht in de enkels en voeten (oedeem)
- Slechte concentratie en geheugen
- Verlies van eetlust (anorexia)
- Gewichtsverlies
- Krimpende testikels (testiculaire atrofie)
- Erectiestoornissen of verlies van libido
- Alcoholintolerantie
- Gedecompenseerde cirrose en hepatocelllulair carcinoom worden beide geclassificeerd als leverziekte in het eindstadium.
Soorten virale hepatitis
Momenteel zijn er zes bekende virussen die hepatitis veroorzaken, aangeduid met de letters A tot G. Hun transportmodi, geografische verspreiding en presentatie kunnen variëren, evenals de beschikbare opties om infecties te voorkomen of te behandelen.
Op alfabetische volgorde:
Hepatitis A (HAV)
- , formeel bekend als infectieuze hepatitis, is altijd acuut en wordt nooit chronisch. HAV wordt overgedragen door contact met geïnfecteerde faeces of fecaal besmet voedsel of water dat. HAV-infectie is vaak het gevolg van slechte handenwasbehandelingen bij voedselbehandelaars. Ahepatitis A-vaccin is beschikbaar om infectie te voorkomen, afgeleverd in een reeks van infecties.
Hepatitis B (HBV) - , formeel bekend als serumhepatitis, wordt overgedragen via seksueel contact, speeksel, gedeelde besmette naalden en blootstelling aan geïnfecteerd bloed. HBV ontwikkelt zich vaak tot een chronische hepatitis zonder tekenen van actieve hepatitis te vertonen. Het risico op contractie van Hep B kan worden verminderd met een hepatitis B-vaccin, terwijl het Twinrix-vaccin bescherming kan bieden tegen zowel HAV als HBV.
Hepatitis C (HCV) - wordt voornamelijk overgedragen door het gedeelde gebruik van besmette spuiten en naalden, maar kan ook tijdens de zwangerschap van moeder op kind worden overgedragen en, minder vaak, door seksueel contact. HCV kan spontaan voorkomen bij maar liefst 30-40% van het geïnfecteerde individu zonder enig teken van symptomen. Andere zullen overgaan tot een chronische infectie die jarenlang onopgemerkt kan blijven. Hoewel er geen vaccin is om hepatitis C te voorkomen, zijn er krachtige direct werkende antivirale middelen (DAA’s) die nu in sommige populaties behandelingspercentages tot 99% kunnen geven.
Hepatitis D (HDV) - is een vorm van virale hepatitis die alleen kan worden gerepliceerd door zich te hechten aan HBV. Als zodanig kan het een HBV-infectie vergezellen, maar niet op zichzelf manifesteren.
Hepatitis E (HEV) - is vergelijkbaar met HAV en wordt op dezelfde manier overgedragen via verontreinigd voedsel en water of in contact gebracht met geïnfecteerde ontlasting. Eenmaal gedacht om zeldzaam te zijn, heeft toegenomen internationaal reizen geleid tot sommige experts om te schatten dat tot 20% van de Amerikanen kunnen worden geïnfecteerd.
Hepatitis F (HFV) - is een theoretisch virus waarvan sommigen menen dat het hepatitis kan veroorzaken. Ondanks een aantal potentiële kandidaten in de jaren negentig moet het bestaan van het virus nog worden onderbouwd.
Hepatitis G (HGV) - is meestal aanwezig in combinatie met hepatitis A, B of C.
