Ik weet dat toen ik de diagnose kanker kreeg en ook wanneer andere familieleden en vrienden met kanker zijn gediagnosticeerd, hoe geruststellend het was om verhalen te horen van anderen die soortgelijke uitdagingen hadden gekend. Elke reis met kanker is anders, maar veel van dezelfde vragen, gevoelens, angsten en aan de positieve kant, ‘zilveren voeringen’, delen een rode draad.
Waarom brengen deze longkankerverhalen comfort met zich mee?
Het horen van de verhalen van anderen kan op verschillende manieren troost bieden:
- Misschien voelt u zich minder alleen. Het verbaast me vaak hoe weinig mensen met longkanker zelfs een andere persoon met longkanker hebben ontmoet. In tegenstelling tot borstkanker die wordt geïdentificeerd met een zwerm roze niks van alles, van linten tot blenders, is longkanker minder zichtbaar. Maar het gebrek aan kleur is misleidend. Longkanker is de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker voor zowel mannen als vrouwen in de Verenigde Staten.
- Je kunt het stigma van longkanker onder ogen zien, wetende dat je niet alleen bent. Of je nu rookt of niet, de eerste woorden van veel mensen over je diagnose van kanker zijn pijnlijk: "Hoe lang heb je gerookt?" Alleen al weten dat anderen op een andere manier zijn behandeld dan die, bijvoorbeeld met borstkanker, kunnen wees een troost.Je kunt leren hoe anderen, zelfs in de slechtste omstandigheden, hoop hebben gevonden.Je kunt lezen hoe anderen betekenis hebben gevonden in hun diagnose en hoe dit soms nieuwe kanalen van creativiteit, groei en spiritualiteit heeft geopend.
- Het kan een herinnering zijn dat ieders kankerreis uniek is. Waarom is dit nuttig? Als kankerpatiënt heb ik vaak gehoord dat goedbedoelende mensen mijn reis vergelijken met die van een ander. Dat kan je niet alleen minder vertrouwd maken, maar het devalueert je eigen gedachten en gevoelens.
- Hoewel het geen vervanging is voor het advies van uw zorgenteam, leren mensen soms van nieuwe behandelingen of betere manieren om de symptomen van kanker te behandelen en het hoofd te bieden.
- Bronnen van verhalen
- Er zijn verschillende organisaties die verhalen hebben samengesteld over mensen die leven met longkanker, hun geliefden en zorgverleners. Er zijn ook mensen die via blogs hun lopende verhalen delen en anderen royaal de gelegenheid geven om te zeggen "ja – iemand anders voelt dat ook!" Ik heb hier een aantal van mijn favorieten samengesteld. (Als ik je organisatie, blog of persoonlijk verhaal online heb gemist, stuur me dan een e-mail zodat ik ervoor kan zorgen dat anderen het ook vinden.) Maar voordat ik begon, wilde ik een kankerverhaal delen dat zeer betekenisvol voor me was – en een die ik bij me heb als ik praat met mensen die met kanker omgaan. Het is geschreven door mijn vriend Alison Doyle, onze gids voor het zoeken naar werk:
Zonder hoop dat we niets hebben: een alvleesklierkankerverhaal
Verhalen van hoop
- De Lung Cancer Alliance biedt "Stories of Hope" – een site waar je de verhalen kunt lezen van een diverse groep mensen met longkanker, en luister naar wat hen heeft geholpen te overleven – zelfs te gedijen. Als je geïnteresseerd bent, word je ook uitgenodigd om je verhaal naar hen te e-mailen en te vertellen over de levenslessen en de betekenis die je hebt gevonden in je reis tot nu toe met kanker.
Het lezen van deze verhalen bracht zoveel van mijn eigen herinneringen terug toen de diagnose voor het eerst werd gesteld. De schok van de diagnose. De moeilijkheid om dit te accepteren gebeurt echt met jou, en niet met iemand anders.
Er zijn verhalen over hoe het is om in een klinisch onderzoek voor een nieuw medicijn te zijn – en bij het lezen van iemands verhaal over ALK-positieve longkanker, ben ik er zeker van dat velen van jullie bemoediging zullen vinden bij het horen van een realistisch voorbeeld van hoe vooruitgang in medische zorg doen zich voor bij longkanker. Het is ook bemoedigend om de verhalen te horen van mensen met vergevorderde longkankers (zoals stadium 3B en stadium 4) die maanden en jaren leven en bloeien, en zelfs meer dan een decennium voorbijgaand aan wat statistieken zouden voorspellen.
Sommige mensen praten over de schok (en het stigma) van het ontwikkelen van longkanker als niet-roker. Hoewel het vrij vaak voorkomt – 20 procent van de vrouwen met longkanker heeft nooit gerookt – lijkt het publieke imago anders te zijn.
Wat niet kan worden ontkend, is dat het hebben van longkanker mensen verandert. Sommige mensen worden pleitbezorgers voor longkanker. Sommigen groeien geestelijk diep. En sommige mensen nemen nieuwe activiteiten op zich, zoals aquarelleren (kunsttherapie voor kanker heeft inderdaad enkele voordelen opgeleverd.) Voor sommige mensen zorgt leven alsof ze weten dat ze gaan sterven hen in staat te stellen het leven ten volle te leven. Het lezen van deze verhalen zorgde er zeker voor dat ik elk moment iets meer waardeerde.
Verhalen van hoop
Meer verhalen over longkanker
- Er zijn andere manieren om verhalen te horen en je eigen verhaal te vertellen over longkanker. Sommige mensen schrijven blogs over hun reis. Bekijk een van deze actieve longkankerblogs. Lungkanker-ondersteuningsgroepen en ondersteuningsgemeenschappen zijn een geweldige manier om contact te maken met anderen. Er zijn ook boeken die een kijkje nemen in het leven van mensen met longkanker en hun verzorgers. Een van onze favorieten is Cancer Journey: A Caregiver’s View From the Passenger Seat van Cynthia Siegfried, die haar verhaal vertelt over hoe het is om een geliefde te hebben met longkanker.
