The Rise of Powassan Tick-Borne Virus

Hoewel het Powassan-virus zeldzaam is, worden er elk jaar meer mensen gediagnostiseerd.

Dit virus werd voor het eerst ontdekt in Powassan, Ontario, in 1958, toen het werd geïsoleerd uit het brein van een jonge jongen die stierf aan encefalitis, wat het kenmerk is van infectie met het Powassan-virus. Tussen 1958 en 1998 werden slechts 27 mensen gediagnosticeerd met een Powassan-virusinfectie.

Tussen 2003 en 2017 is dit aantal meer dan verdrievoudigd, waarbij 85 mensen werden gediagnosticeerd.

Volgens de auteurs van een recensie uit 2017 getiteld "Powassan Virus: een opkomend arbovirus van volksgezondheidsproblemen in Noord-Amerika" kan deze stijging "te wijten zijn aan verhoogde bewaking en testen op geleedpotige virussen, een daadwerkelijke opkomst van de ziekte, of een combinatie van beide factoren. "

Achtergrond Pow Net als het Zika-virus, het dengue-virus en het West Nile-virus is het Powassan-virus een type flavirus. Het is vergelijkbaar met een ander door teken overgedragen virus dat encefalitis veroorzaakt: het door teken overgedragen encefalitisvirus (TBEV). Een infectie met TBEV komt veel vaker voor dan het Powassan-virus, met duizenden mensen in Europa en Azië die elk jaar worden getroffen door encefalitis en meningitis.

Veel van wat we weten over het vermogen van Powassan-virus om te repliceren en potentieel om ziekten te veroorzaken, is eigenlijk gebaseerd op TBEV, dat als een internationaal gezondheidsrisico wordt beschouwd en dat veel beter bestudeerd is dan het Powassan-virus.

Met name zijn vaccins voor TBEV gemaakt.

Powassan-virus is een enkelstrengig RNA-virus. Technisch gezien omvat het Powassan-virus twee afstammingslijnen: de prototype-afstammingslijn van het Powassan-virus en het hertenvink-virus (DTV). In dit artikel zullen we verwijzen naar beide zeer vergelijkbare (maar toch ecologisch en genetisch verschillende lijnen) als Powassan-virus.

Het Powassan-virus wordt gedragen door het

Ixodes geslacht van teken. De verspreiding van Powassan-virus loopt van Virginia helemaal naar het noorden naar Nova Scotia. Het wordt ook gevonden in het binnenland van de Verenigde Staten en Canada, waaronder New York, Pennsylvania, Quebec, Michigan, Wisconsin, Minnesota en Ontario. Powassan-virus is zelfs gevonden in het uiterste westen van Colorado, Californië en British Columbia. Normaal gesproken wordt Powassan-virus gedistribueerd in de regio’s Noordoost- en Grote Meren, waarbij de Hudson Valley in New York en New England de meeste gevallen melden.

Interessant is dat het Powassan-virus ook in Rusland voorkomt; deze specifieke verdeling is waarschijnlijk te wijten aan een eenmalige introductie meer dan 100 jaar geleden – waarschijnlijk van geïmporteerde nertsen bestemd voor de pelshandel aan het einde van de negentiende eeuw.

Ixodes -vink die het Powassan-virus vervoert, wordt door veel dieren vervoerd, inclusief rode eekhoorns, eekhoorns, groundhogs, stinkdieren, woelmuizen, witstaartherten en witvoetmuizen. Mensen komen echter zelden in contact met dieren die de neiging hebben om te graven, zoals groundhogs en stinkdieren. In plaats daarvan worden mensen waarschijnlijk gebeten door Ixodes -tikken na het passeren van bladafval dat wordt bezocht door witvoetmuizen en witstaartherten. Klinische symptomen

Normaal gesproken kunnen mensen zich niet herinneren wanneer ze zijn gebeten door een

Ixodes vinkje. De meeste mensen die gebeten zijn door de teek ontwikkelen geen symptomen. Bij diegenen die wel symptomen ontwikkelen, kan het tussen één en vijf weken duren voordat de infectie kan optreden. Opmerkelijk is dat het slechts 15 minuten duurt voordat een teek het Powassan-virus hecht en verstuurt.

Aanvankelijk ontwikkelen mensen die symptomatisch worden een griepachtige ziekte met koorts, die gepaard kan gaan met hoofdpijn, gastro-intestinale symptomen, slaperigheid, desoriëntatie en uitslag. Binnen enkele dagen na deze eerste symptomen treedt ercefalitis op. Encefalitis verwijst naar een ontsteking van de hersenen. Bovendien kan het ruggenmerg ook ontstoken raken, wat leidt tot meningitis en myelitis.

Zodra de hersenen en het ruggenmerg ontstoken zijn, manifesteren de volgende symptomen zich:

Hoofdpijn

Lethargie
Aanvallen
Spraakproblemen
Verlamming
Zichtproblemen
Onduidelijke spraak
Braken
Problemen met ademhalen
Verstoorde coördinatie
Ongeveer 10 procent van de mensen die een encefalitis krijgen, sterft. Bovendien ontwikkelt 50 procent van de mensen permanente neurologische problemen. Permanente neurologische problemen omvatten terugkerende hoofdpijn, spierverspilling en geheugenproblemen.

Diagnose

Powassan-virusinfectie wordt gediagnosticeerd op basis van klinisch onderzoek en laboratoriumtests.

Klinische diagnose moet voldoen aan drie criteria:

koorts groter dan of gelijk aan 38 graden Celsius

tekenen van verslechtering van het zenuwstelsel
geen andere waarschijnlijke klinische diagnose
Serologische testen is de primaire methode voor het detecteren van het Powassan-virus in het laboratorium. Serologisch onderzoek identificeert antilichamen tegen het virus in een monster van spinale vloeistof, bloed of weefsel.

Volgens de CDC is hier nog wat andere diagnostische informatie over het Powassan-virus:

Electroencephalography (EEG) bij patiënten met POW-virus encefalitis onthult gegeneraliseerde langzame golfactiviteit en de resultaten kunnen lijken op die van herpes simplex-virusencefalitis. MRI van de hersenen bij patiënten met POW-virusencefalitis vertoont veranderingen die consistent zijn met microvasculaire ischemie of demyeliniserende ziekte in de pariëtale of temporale lobben; de resultaten van CT-scans van de hersenen zijn niet bijzonder nuttig geweest.

Behandeling

Er is geen remedie voor het Powassan-virus. In plaats daarvan worden de symptomen ondersteunend behandeld met intraveneuze vloeistoffen, kunstmatige beademing en medicijnen die de zwelling van de hersenen verminderen. Bovendien is er niet genoeg bewijs om formele behandelaanbevelingen te ontwikkelen.

Zowel steroïden als intraveneus immunoglobuline (IVIG) zijn beide effectief gebleken bij de behandeling van infecties. Het is onduidelijk of antivirale behandeling (d.w.z. ribavirine) effectief is. Specifiek stierf één patiënt die was behandeld met gepegyleerd interferon en ribavirine nog steeds aan de ziekte. Merk op dat steroïden, IVIG, interferon en ribavirine alle immuunreacties verzwakken en immunomodulatoren zijn.

Hoewel niet-diagnostisch, kan beeldvorming met MRI in de hersenen prognostisch zijn en aangeven welke patiënten op de lange termijn slechter zullen presteren.

Preventie

Momenteel is er geen vaccin voor het Powassan-virus. Er zijn vaccins voor TBEV, vergelijkbaar met het Powassan-virus, en deze vaccins zijn verkrijgbaar in Rusland en Europa. Deze TBEV-vaccins zijn echter niet effectief gebleken in het voorkomen van infectie met Powassan-virus.

Bovendien is het Powassan-virus een type flavivirus en zijn er naast het TBEV-vaccin vaccins voor andere soorten flavivirus, waaronder gele koorts en Japanse encefalitis. Desalniettemin is het Powassan-virus het minst vergelijkbaar met andere typen van een flavivirus in moleculaire termen, dus deze andere vaccins zijn ook van beperkt nut.

De beste manier om infectie met het Powassan-virus te voorkomen, is door preventieve begeleiding te volgen. Er zijn verschillende persoonlijke en eigendomsmaatregelen die u kunt nemen om uw risico op tekenblootstelling te verminderen, waaronder de volgende:

Vermijd direct contact met teken door bosrijke gebieden met hoog bladafval te vermijden.

Loop naar het midden van de paden.
Gebruik afweermiddel dat 20% of meer DEET, picaridine of IR3535 bevat. Breng afweermiddel aan op blootgestelde delen van de huid.
Draag kleding met lange mouwen en lichtgekleurd. Stop ook je broek in je sokken.
Vermijd toepassing op de ogen, handen en mond bij het afstoten van kinderen.
Gebruik kleding en uitrusting die permethrin bevatten.
Douche zodra je thuis bent en voer dan een vinkje uit met een spiegel. Verwijder alle tikken onmiddellijk.
Onderzoek alle kleding, uitrusting en huisdieren op teken.
Als u teken op kleding wilt doden, wast u de kleding in warm water en droogt u af op hoog vuur.
Controleer uw huisdieren op teken nadat zij tijd buitenshuis hebben doorgebracht.
Verwijder habitatgebieden, zoals hoog gras, struikgewas en bladstapels, van uw eigendom.
Maai uw gazon regelmatig om gebieden met tekengebieden te verminderen.
Bouw hekken om wilde dieren van je eigendom af te houden.
Verwijder afgedankte meubels en ander vuilnis waarin teken van je tuin wonen.
Stapel hout in nette stapels om besmetting door knaagdieren met teken te voorkomen.
Plaats patio en speeltoestellen uit de buurt van bomen en borstelgebieden.
Overweeg
verwante bestrijdingsmiddelen (d.w.z. acariciden) of insectenwerende middelen op uw hond te gebruiken, inclusief stof, geïmpregneerde kragen, sprays of plaatselijke behandelingen. Praat eerst met uw dierenarts. Overweeg om een verdelger uw huis te laten besproeien.
Katten zijn erg gevoelig voor pesticiden; gebruik daarom geen insecticide op uw kat zonder eerst met uw dierenarts te praten.

Toekomstige aanwijzingen

De afgelopen jaren is er een toename geweest in onderzoeksinspanningen gericht op het Powassan-virus.

Vooruitkijkend, in de strijd tegen het Powassan-virus, zal het voor wetenschappers belangrijk zijn om volwassen en onvolgroeid

Ixodes te analyseren die zijn verkregen uit het veld om de levenscyclus en transmissiecycli van deze teken beter te begrijpen, evenals evolutionaire factoren die vorm geven het virus. Merk op dat sommige experts suggereren dat recente verschuivingen in de levenscyclus van deze teken de verhoogde virulentie van deze ziekteverwekker kunnen verklaren. Bovendien moeten wetenschappers de antivirale respons op het Powassan-virus beter bestuderen bij zoogdieren die als gastheren dienen. Met name moeten onderzoekers de replicatiecyclus van het virus beter begrijpen, niet alleen bij teken maar ook bij zoogdieren. Deze inzichten helpen wetenschappers om therapeutische doelen te identificeren en uit te zoeken hoe het Powassan-virus in de natuur aanhoudt.

Om de neurologische gevolgen van infectie op de lange termijn beter te begrijpen, moeten experimenten worden ontworpen die groepen patiënten in de loop van de tijd volgen (d.w.z. cohortstudies).

In Wisconsin kunnen bepaalde teken zowel Powassan-virus als de ziekte van Lyme overbrengen, waardoor co-infectie mogelijk is. Deze co-infectie kan de aanhoudende symptomen van de ziekte van Lyme verklaren en moet verder worden bestudeerd.

Een heel woord

Hoewel het aantal mensen dat geïnfecteerd raakt met het Powassan-virus zeldzaam is, neemt het toe en voor een ernstige ziekte is ziekenhuisopname noodzakelijk. Met meer testen en toenemende prevalentie is het mogelijk dat Powassan-virus in de toekomst een nieuwe oorzaak van ziekte zal worden.

In verband hiermee is het mogelijk dat, vanwege het beperkte publieke bewustzijn en beperkte tests voor het Powassan-virus, dit virus niet gediagnosticeerd wordt bij patiënten die zich presenteren met encefalitis. Met andere woorden, sommige mensen die uiteindelijk encefalitis krijgen, worden nooit gediagnosticeerd met een Powassan-virusinfectie.

De beste manier om een infectie met het Powassan-virus te beheersen, is om te voorkomen dat teek wordt blootgesteld. Als u in gebieden woont waar het Powassan-virus wordt aangetroffen, met name in het noordoosten en in de gebieden rond de Grote Meren, gebruik dan insectenwerende middelen wanneer u naar buiten gaat en tikcontroles uitvoert wanneer u terugkeert.

Houd er rekening mee dat er andere door teken overgedragen ziekteverwekkers zijn die vaker ziekten veroorzaken, zoals

Borrelia burgdorferi (dwz de ziekte van Lyme), dus insectenwerende middelen en tekencontroles zijn een goed idee voor het voorkomen van andere ziektes, ook . Het is belangrijk om te begrijpen dat, zelfs als een teek slechts een korte tijd op uw lichaam is geweest, u tegen het moment dat u het opmerkt mogelijk besmet bent met het Powassan-virus. Andere door teken overgedragen ziekteverwekkers, zoals

Borrelia burgdorferi , hebben een langere respijtperiode van ongeveer één dag.Als u vermoedt dat u of een geliefde besmet bent met het Powassan-virus, dient u onmiddellijk een arts te raadplegen. Laat uw arts ook weten waarom u een infectie met dit virus vermoedt en beschrijf eventuele voorgeschiedenis van mogelijke tekenblootstellingen. Laat uw provider bovendien weten wat uw activiteiten zijn en waar u naartoe bent gegaan – met name buitenomgevingen waarin het teken met het Powassan-virus voorkomt. Uw arts moet worden gewaarschuwd, omdat er een speciale test is voor het Powassan-virus en de aandoening wordt meestal beheerd door specialisten op het gebied van infectieziekten.