Seksueel overdraagbare aandoeningen zijn niet alleen een probleem van jongeren. Oudere mensen kunnen er ook last van hebben. In feite zijn er verschillende redenen waarom oudere volwassenen mogelijk meer in gevaar zijn door soa’s dan hun jongere metgezellen, waaronder:
- gebrek aan regelmatige screening op seksuele problemen kan het risico vergroten dat een ziekte jarenlang onopgemerkt blijft, wat leidt tot ernstige complicaties.
- Na de menopauze nemen de vaginale weefsels van vrouwen een dunne en natuurlijke smering af. Dit kan het risico op micro-tranen en seksuele overdracht van bepaalde ziekten zoals HIV / AIDS vergroten.
- Oudere mensen gebruiken condooms minder vaak, beide omdat ze zichzelf niet als een risico op soa’s beschouwen en omdat ze nooit zijn opgevoed dat condooms deel moeten uitmaken van hun seksleven.
- Het immuunsysteem wordt van nature minder effectief als mensen ouder worden, wat ook het risico op seksueel overdraagbare infecties kan verhogen.
De omvang van het probleem
Meer dan 60% van de personen ouder dan 60 heeft minstens één keer per maand seks, en toch worden ze zelden beschouwd als ‘in gevaar’ van een SOA. Bovendien kunnen zelfs oudere volwassenen die niet langer seksueel actief zijn, nog steeds een seksueel overdraagbare aandoening hebben waarvoor ze nooit zijn behandeld of gescreend, en de langdurige neurologische bijwerkingen van ziekten zoals HIV en syfilis kunnen gemakkelijk worden aangezien voor andere ziekten van veroudering.
Het is daarom van essentieel belang dat niet alleen ouderen, maar ook de personen die voor hen zorgen, worden voorgelicht over het risico op SOA bij ouderen. Bovendien moeten ouderen en hun zorgverleners worden voorgelicht over veiligere seks, zodat zij weten hoe zij hun risico kunnen verminderen als en wanneer zij ervoor kiezen om deel te nemen aan seksuele activiteiten.
Seks kan een belangrijk onderdeel zijn van iemands leven, ongeacht hun leeftijd. Het is belangrijk dat iedereen leert hoe je je er veilig mee bezighoudt, zodat het hun gezondheid verbetert in plaats van het te beschadigen.
HIV: een nieuw probleem voor oudere volwassenen
Recente statistieken van de CDC hebben aangetoond dat het aantal nieuwe HIV-infecties zelfs sneller groeit bij personen ouder dan 50 jaar dan bij mensen van 40 jaar en jonger, en HIV is misschien slechts het topje van de ijsberg . Talloze factoren hebben bijgedragen aan de toename van seksueel overdraagbare aandoeningen bij ouderen, en veel ervan komen voort uit één probleem. Namelijk, clinici en wetenschappers besteden niet genoeg tijd aan het denken of praten over oudere personen die seks hebben. Niet alleen worden ouderen vaak over het hoofd gezien in veel SOA-onderzoeken, maar ze worden vaak minder vaak gescreend op soa’s dan hun jongere tegenhangers.
Een deel van het probleem wordt in ieder geval aangepakt door de nieuwe CDC-screeningrichtlijnen, die onder meer aanbevelen dat zorgverleners alle patiënten in de leeftijd van 13 tot 64 jaar screenen op hiv als onderdeel van hun reguliere bezoeken. In deze tijd, wanneer de echtscheidingspercentages omhoog zijn en Viagra en andere medicijnen tegen erectiestoornissen online beschikbaar zijn, kan seks onder ouderen een hoogtepunt bereiken.
Cervicale kanker
Elk jaar sterven duizenden vrouwen in de Verenigde Staten aan baarmoederhalskanker. De meeste van deze sterfgevallen mogen nooit voorkomen. Baarmoederhalskanker is grotendeels een te voorkomen ziekte. Veroorzaakt door het seksueel overdraagbare virus HPV, is regelmatige cervicale screening via uitstrijkjes een effectieve manier om vroegtijdige kankeraanvallen te vangen voordat ze problemen kunnen gaan veroorzaken.
Een van de vele redenen waarom de incidentie van baarmoederhalskanker zo snel stijgt bij oudere vrouwen, is dat veel vrouwen, zodra ze stoppen met het nodig maken van anticonceptiepillen, stoppen met naar hun gynaecoloog te gaan. Hoewel Pap-uitstrijkjes door elke arts kunnen worden gedaan, zijn veel oudere vrouwen terughoudend om het ongemak van een seksuele gezondheidsexamen op te zoeken, vooral als ze ongehuwd zijn, niet seksueel actief, postmenopauzaal, onderverzekerd of een beperkt inkomen hebben.
Oudere vrouwen kunnen ook terughoudend zijn om gescreend te worden op iets dat in een vroeg stadium geen symptomen heeft en waarvan zij ervaren dat het weinig risico’s met zich meebrengt.
Screening is echter essentieel. Het kan een decennium of langer duren voor een HPV-infectie zich ontwikkelt tot de vroege stadia van baarmoederhalskanker. Hoewel de screeningsrichtlijnen per organisatie verschillen, moeten in het algemeen ook oudere vrouwen die niet seksueel actief zijn, toch als een risico worden beschouwd.
Als u een vrouw bent van 55 jaar of ouder, is het belangrijk om met uw arts te bespreken hoe vaak u moet worden gescreend op baarmoederhalskanker. De meeste vrouwen moeten om de paar jaar worden getest, maar bepaalde vrouwen met een zeer laag risico kunnen mogelijk de screening stoppen na een bepaald aantal negatieve tests. Als je een vrouw in je familie van die leeftijd hebt, zoals een moeder of een grootmoeder, zorg er dan voor dat ze weet dat ze regelmatig moet worden getest. Het kan haar leven redden.
