Schouderinstabiliteit is een aandoening die kan leiden tot dislocatie of subluxatie van het schoudergewricht. Dit gebeurt wanneer er te veel beweeglijkheid van het schoudergewricht is en de bal uit de kom kan komen.
Over het algemeen zijn er twee categorieën van instabiliteit van de schouder:
- Traumatische instabiliteit van de schouder
Traumatische schouderinstabiliteit komt het vaakst voor bij sport of een blessure, zoals bij een val of een auto-ongeluk. Wanneer de schouder krachtig uit het gewricht wordt verplaatst, kunnen de ligamenten of pezen scheuren; het meest voorkomende verwondingspatroon na een schouderdislocatie wordt een Bankart-scheur genoemd. Traumatische instabiliteit van de schouder treedt op bij mensen met een normaal schoudergewricht dat te ver is geduwd en schade veroorzaakt wanneer de schouder uit het gewricht komt.
- Multidirectionele instabiliteit (MDI)
Multidirectionele instabiliteit is anders omdat het schoudergewricht te los zit en symptomen veroorzaakt met zelfs normale activiteiten. Uw schouder kan ontwrichten of subluxeren (gedeeltelijk uit het gewricht komen) met zelfs eenvoudige bewegingen, geen traumatische gebeurtenissen. In deze situaties is de instabiliteit het onderliggende probleem, geen trauma of letsel.
Wanneer u wordt gediagnosticeerd met multidirectionele instabiliteit van de schouder, zou u gewoonlijk eerst niet-chirurgische behandelingen proberen. Meestal helpen deze behandelingen verdere episodes van instabiliteit te voorkomen door de spieren rond de schouder te versterken om het gewricht beter te stabiliseren. Maar soms kunnen langdurige inspanningen bij de therapie nog steeds niet succesvol zijn. Bij deze patiënten kan een schouderoperatie worden aanbevolen.
Schoudercapsulechirurgie
De schoudercapsule is de omhulling die het schoudergewricht omringt. Het bevat verschillende specifieke verdikte delen, of ligamenten, die de schouder stabiliseren.
Patiënten die instabiliteiten in meerdere richtingen hebben, hebben doorgaans laklaesheid en losheid van de capsule. De schoudercapsule wordt bij deze patiënten beschreven als zakjes.
Chirurgie om multidirectionele instabiliteit te corrigeren is gericht op het aanhalen van de ligamenten en het verminderen van de totale grootte van de schoudercapsule.
Over het algemeen zijn er twee chirurgische benaderingen om dit te bereiken. De traditionele operatie gebeurt via een incisie over de voorkant van de schouder, een capsulaire shift genoemd. Een recentere benadering wordt artroscopisch uitgevoerd, door kleine incisies met behulp van een camera die in het gewricht wordt ingebracht.
Open capsule-shift
Een open capsulaire shift is een meer traditionele operatie die wordt uitgevoerd om het schoudergewricht aan te spannen. In deze procedure wordt een incisie langs de voorkant van het gewricht gemaakt en de spier voor de schouder, de subscapularis (onderdeel van de rotatormanchet), wordt losgemaakt zodat uw chirurg in het gewricht kan kijken. De schoudercapsule wordt vervolgens geïdentificeerd en gesplitst; het onderste deel van de schoudercup wordt omhoog getrokken en vervolgens wordt de bovenkant omlaag getrokken om het volume van het schoudergewricht te verminderen.
Het voordeel van deze techniek is dat deze is geprobeerd en waar. Chirurgen hebben een goed vermogen om te visualiseren in welke mate ze het gewricht aandraaien en kunnen het volume van de schoudercapsule aanzienlijk verminderen. Het nadeel is dat herstel langer duurt, deels vanwege het losraken van een deel van de rotatormanchet.
Capsulaire plicatie
Een capsulaire plicatie is een operatie die arthroscopisch wordt uitgevoerd.
De chirurg plaatst een camera in het schoudergewricht en gebruikt door andere kleine incisies hechtingen om een deel van de schoudercapsule te "pakken" en naait het op zichzelf om het kapselweefsel aan te spannen. Sommige chirurgen vinden dat ze de resultaten van hun werk beter kunnen zien door dit via de camera te bekijken en kunnen de hechtingen die worden gebruikt om de schouder vast te maken, nauwkeuriger plaatsen.
Welke is de beste schouderoperatie?
Het is niet duidelijk of een van deze technieken beter is dan de andere; de keuze hangt waarschijnlijk in de eerste plaats af van de voorkeur van uw chirurg, omdat de meeste artsen van mening zijn dat zij een van de procedures betrouwbaarder kunnen uitvoeren.
Dit betekent niet dat zijn voorkeur de betere is – het betekent alleen dat hij degene is die het meest comfortabel presteert.
We weten dat één procedure, thermische capsulaire krimp of thermische capsulorrhapie genoemd, niet mag worden uitgevoerd. Deze procedure, populair in de jaren 1990 en zelfs in de jaren 2000, gebruikt een hitteprobe om de capsule van de schouder te cauteriseren en te verkleinen. Een aantal slechte uitkomsten resulteerde uit deze operatie, dus thermische capsulaire krimp wordt niet langer aanbevolen.
