Profiel van William C. Stokoe, Jr.

William Stokoe, Gallaudet University, echte taal, Gallaudet University Press, University Press, Amerikaanse gebarentaal

  • Oorzaken en preventie
  • Cultuur
  • Hoortoestellen en technologie
  • Ondersteuning
  • Amerikaanse gebarentaal (ASL) heeft mogelijk niet het respect dat het vandaag heeft, zo niet voor het werk van William C. Stokoe, Jr. (1919-2000).

    Gebarentaal vóór Stokoe

    Voordat Stokoe met zijn werk begon, werd gebarentaal niet als een echte taal gezien. In plaats daarvan werd het gezien als een verzameling van betekenisloze gebaren of pantomime. Dit standpunt zorgde ervoor dat gebarentaal geen respect meer kreeg en niet werd gebruikt in het onderwijs aan dove kinderen.

    (Ironisch genoeg geeft het boek Deaf Heritage aan dat Stokoe zelf destijds niet goed tekende). Het gebrek aan respect voor gebarentaal beperkte het gebruik ervan op dat moment. Stokoe zelf schatte dat het aantal Amerikaanse en Canadese gebruikers van ASL slechts 200.000 tot 400.000 mensen bedroeg.

    Stokoe Arriveert op Gallaudet College

    In 1955, Stokoe, die zowel een bachelor als een Ph.D. in het Engels, kwam aan op het Gallaudet College (nu universiteit) om de Engelse afdeling te voorzitten. Hij raakte geïnteresseerd in ASL en wilde bewijzen dat het een echte taal was. In 1957 begonnen Stokoe en twee assistenten (Carl Croneberg en Dorothy Casterline) mensen te filmen die gebarentaal gebruikten. Terwijl hij de gefilmde gebarentaal bestudeerde, identificeerde Stokoe en zijn team de elementen van een echte taal die werd gebruikt. De resultaten van hun onderzoek werden in 1960 gepubliceerd in een onderzoeksmonografie, ‘Gebarentaalstructuur’.

    Stokoe blijft onderzoek

    Het onderzoek naar gebarentaal ging door en in 1965 publiceerde zijn team het boek Een woordenboek van Amerikaanse gebarentaal over taalkundige principes.

    Hoewel Gebarentaalstructuur als eerste naar voren kwam, was het woordenboek het boek dat de aandacht trok en een groeiende interesse wekte in de taalkunde van ASL.

    Stokoe’s gezichtspunt

    Het argument van Stokoe was eenvoudig. Hij zei dat ASL zowel een native als een natuurlijke taal is. Native betekent dat het de eerste taal is die geleerd is (voor kinderen die geboren zijn in omgevingen die gebarentaal ondersteunen).

    Natuurlijk betekent dat het een taal is die elke dag wordt gebruikt. Het werk van Stokoe toonde aan dat gebarentaal een taal is en tegenwoordig wordt ASL erkend als een taal. Dit heeft geleid tot een toename van het gebruik ervan.

    Stokoe’s Research and Publishing Carrière

    In 1971 richtte Stokoe een Linguistic Research Laboratory op in Gallaudet. In 1972 richtte hij het internationale gebarentaalschrift Sign Language Studies op, dat vandaag wordt gepubliceerd door Gallaudet University Press. Hij was ook eigenaar van Linstok Press, die boeken over gebarentaal publiceerde.

    Ter ere van Stokoe

    In 1980 publiceerde de Nationale Vereniging van Doven (NAD) Gebarentaal en de Dovengemeenschap: Essays ter ere van William C. Stokoe. De NAD heeft ook het William C. Stokoe Scholarship Fund opgericht om onderzoek naar gebarentaal te stimuleren. Gebarentaalstudies geëerd Stokoe met gebarentaalstudies 1.4, zomer 2001, een retrospectief van Stokoe met een herhaling van vijf artikelen en een redactioneel commentaar van Stokoe, waaronder: ‘De studie en het gebruik van gebarentaal’ en ‘Gebarentaal versus gesproken taal’. Ook was Stokoe emeritus hoogleraar aan de Gallaudet University. En in 1988 ontving hij een eredoctoraat van Gallaudet.

    Boeken van en over Stokoe

    Het laatste boek waaraan Stokoe werkte, wasLanguage in Hand: Why Sign Came Before Speechpostuum gepubliceerd door Gallaudet University Press.

    In dit boek geeft Stokoe aan dat spraak niet noodzakelijk is voor taal. Nog een Gallaudet University Press book, Seeing Language in Sign: The Work of William C. Stokoeis een biografie met details over zijn vaak gespannen relatie met bestuurders van Gallaudet.

    Like this post? Please share to your friends: