Velen van ons hebben ooit een "buikgriep" gehad. De typische symptomen van koorts, braken en diarree hebben de neiging om binnen een paar dagen op te ruimen. Helaas is dat voor sommige mensen niet altijd zoals verwacht terug naar de gezondheid.
In sommige gevallen merkt een persoon dat de symptomen blijven hangen en zich ontwikkelen tot een geval van prikkelbare darmsyndroom of IBS.
Wanneer dit gebeurt, wordt de aandoening geclassificeerd als post-infectieus prikkelbare darmsyndroom (IBS-PI).
Wat is IBS-PI?
Post-infectieus IBS kan een onbeperkt aantal gastro-intestinale (GI) infecties in de maag en darmen volgen. Deze zijn meestal bacterieel van aard in plaats van die veroorzaakt door een virus. Studies hebben geschat dat ongeveer 10 procent van de mensen die zich bezighouden met IBS onder dit IBS-PI-subtype vallen.
In veel gevallen ontwikkelen mensen de diarree-overheersende vorm van IBS, bekend als IBS-D. U kunt ook een combinatie van constipatie en diarree krijgen, maar constipatie-overheersende IBS (IBS-C) komt zelden voor in post-infectieuze oorzaken.
IBS-PI is meestal het enige subtype van IBS waarin de oorzaak kan worden geïdentificeerd.
Wat zijn de risicofactoren voor IBS-PI?
Onderzoek heeft verschillende factoren geïdentificeerd die het risico kunnen vergroten dat IBS-PI zich zal ontwikkelen na een GI-infectie.
- De ernst van de initiële infectie. Voor het grootste deel is IBS-PI het resultaat van een bacteriële infectie, zoals voedselvergiftiging, eerder dan van een virus. De toxiciteit van de specifieke bacteriën, de duur van de ziekte en de ernst van de eerste symptomen beïnvloeden allemaal de waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van IBS-PI. Het behandelen van de infectie met antibiotica lijkt ook het risico op IBS-PI te verhogen.
- Geslacht en levensstijl. Vrouwen lopen een hoger risico dan mannen. Ook lijkt het waarschijnlijker dat mensen die roken, IBS-PI ontwikkelen.
- Angst en stress. IBS-PI lijkt zich meer te ontwikkelen bij personen die in de drie maanden voorafgaand aan de eerste infectie hogere niveaus van angst of stressvolle gebeurtenissen in het leven hebben ervaren. Mensen met een depressie of hypochondrie (ziekte-angststoornis) lopen ook een hoger risico.
- Activiteitsniveau. Eén onderzoek heeft uitgewezen dat personen die ondanks initiële gastro-intestinale symptomen actief bleven, meer kans hadden om IBS-PI te ontwikkelen.
Toch lijken er ook een aantal factoren te zijn die u kunnen beschermen tegen IBS-PI. Volgens studies lopen personen ouder dan 60 jaar een kleiner risico. Evenzo wijst onderzoek uit dat braken tijdens de eerste ziekte het risico op IBS-PI met wel 50 procent kan verminderen.
Wat gebeurt er daarbinnen?
Er wordt gedacht dat er tijdens een GI-infectie een toename is van ontstekingscellen in de bekleding van de darmen. Onder normale omstandigheden nemen deze cellen af met de tijd. Voorlopig onderzoek naar de materie suggereert dat deze ontstekingsreactie langer duurt om te dissiperen in gevallen van IBS-PI. Een groter aantal van deze cellen blijft goed zichtbaar na de eerste infectie.
Hoe wordt IBS-PI behandeld?
Zoals met alle gevallen van IBS, is de behandeling over het algemeen gericht op het verlichten van specifieke symptomen. Opties omvatten het gebruik van middelen tegen diarree zoals Imodium, probiotica en de aanbeveling voor een vezelrijk dieet.
Wat is de prognose voor IBS-PI?
Het goede nieuws is dat patiënten wier IBS post-infectieus is een gunstiger prognose hebben dan degenen voor wie de oorsprong van het IBS onbekend is.
Naar schatting zal ongeveer de helft van alle IBS-PI-patiënten terugkeren naar een staat van gezond spijsverteringskanaal.
Het kan echter jaren duren voordat de IBS-PI-symptomen zijn verdwenen. Herstel vindt minder vaak plaats als er sprake is van naast angst of depressie, waardoor behandeling van deze emotionele symptomen een belangrijke prioriteit voor de gezondheid wordt.
