Poliepieken identificeren en behandelen

dikke darm, poliepen zijn, kanker worden, zich ontwikkelen

Een poliep is een term die wordt gebruikt om een ​​groei op de bekleding van een slijmvlies te beschrijven. De groei kan zich ontwikkelen op de bekleding van het spijsverteringskanaal, de mond, de baarmoeder, de blaas, de neusgangen of het genitale gebied. Wanneer zich in de dikke darm een ​​poliep ontwikkelt, is deze gewoonlijk goedaardig (niet-cancereus), maar in sommige gevallen kan deze zich ontwikkelen tot een maligniteit (kanker).

Colon-poliepen begrijpen

Er zijn verschillende soorten colonpoliepen, die elk hun eigen kenmerken en structuur hebben.

Deze en andere factoren (inclusief grootte en locatie) kunnen ons helpen bepalen of ze de potentie hebben om zich te ontwikkelen tot darmkanker.

Koloniepoliepen zijn vrij gebruikelijk en komen voor bij ongeveer de helft van de volwassenen ouder dan 60. Ze worden meestal gevonden tijdens een visueel onderzoek van de dikke darm. Wanneer ontdekt, kunnen de gezwellen worden verwijderd en het weefsel naar het laboratorium worden gestuurd voor evaluatie om te beoordelen of eventuele afwijkingen wijzen op een maligniteit.

Momenteel worden alle volwassenen van 50 jaar en ouder geadviseerd om een ​​colorectale screening te ondergaan met behulp van een van de volgende vier technieken:

  • Colonoscopie, die de hele dikke darm visueel kan onderzoeken
  • Sigmoidoscopie, die alleen poliepen in het laatste deel van uw dikke darm kan detecteren
  • Bariumklysma gebruikt om afwijkingen op röntgenstraling te benadrukken
  • Fecale occulte ontlastingstests gebruikt om bloed in ontlasting te detecteren (een teken van kanker)

Vorm

Als een poliep wordt beschreven, zal een arts woorden gebruiken die we herkennen (zoals plat of verheven) en sommige die wij niet.

Deze fysieke beschrijvingen helpen de arts in zijn totaliteit om te bepalen hoe met een poliep moet worden omgegaan als deze moet worden verwijderd. Ze bieden ook inzicht in het potentieel voor kanker.

Koloniepoliepen zijn er in twee basisvormen:

  • Gestoomde poliepen zijn verhoogde, paddestoelachtige gezwellen die aan het oppervlak van het slijmvlies zijn bevestigd door een lange, dunne steel (steel).
  • Sessiele poliepen zitten op het oppervlak van het slijmvlies. Ze zijn plat en hebben geen stengel.

Zomerse poliepen zijn gemakkelijker te herkennen omdat ze rechtop staan. Daarentegen liggen zittend poliepen plat op het oppervlak en hebben meer kans om kanker te worden, eenvoudigweg omdat ze worden gemist. Tegelijkertijd zijn zittend poliepen meestal niet zo gemakkelijk te verwijderen en vereisen ze vaak een operatie.

Typen

Behalve hun fysieke verschijning, zal de arts willen bepalen welk type poliep het is. Dit vereist typisch het onderzoeken van het weefsel onder een microscoop om zowel de cellulaire structuur als de karakteristieken van de cellen zelf te bekijken. Een van de meer voorkomende classificaties:

  • Inflammatoire colonpoliepen worden meestal gevonden bij mensen met een inflammatoire darmaandoening (IBD), zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa. Ontstekingspoliepen worden soms "valse poliepen" genoemd omdat dit geen poliepen zijn maar eerder een inflammatoire manifestatie van IBD. Deze poliepen zijn goedaardig en het is onwaarschijnlijk dat ze kanker worden.
  • Hyperplastische poliepen worden gedefinieerd door de activiteit van cellen in de weefselmassa. Hyperplasie ("snelle groei") betekent eenvoudigweg dat er een abnormale toename van het aantal cellen is resulterend in de grove vergroting van een poliep. Ondanks de snelle groei worden hyperplastische poliepen geacht een laag risico te hebben om kanker te worden. (Een vergrote prostaat is een ander voorbeeld van goedaardige hyperplasie.)
  • Adenomateuze poliepen, of adenomen, vormen ongeveer 70 procent van alle poliepen die in de dikke darm worden aangetroffen. Hoewel adenomen kanker kunnen worden, kan het proces meestal jaren duren. In tegenstelling tot hyperplastische poliepen zijn adenomen neoplastisch. Neoplasia ("nieuwe groei") is een term die wordt gebruikt om een ​​abnormale celgroei te beschrijven die geleidelijk de kenmerken van normale cellen verliest. Wanneer neoplastische cellen een massa vormen, noemen we dat een tumor. Een neoplasma kan goedaardig, kwaadaardig of iets daartussenin zijn.
  • Villous adenoma is een soort adenomateuze poliep met een groter potentieel om kanker te worden. Geschat wordt dat ongeveer 30 procent van villous adenomas zich zal ontwikkelen tot een maligniteit. Deze poliepen hebben vaak bloemkoolachtige uitsteeksels en kunnen een operatie vereisen om te verwijderen.

Ongeacht het type, elke poliep groter dan één centimeter moet worden verwijderd.

Symptomen

Grotendeels zult u waarschijnlijk niet weten of u poliepen heeft. Je kunt ze over het algemeen niet voelen, en ze worden meestal alleen gevonden tijdens een colorectaal scherm. Als de symptomen verschijnen, kunnen ze het volgende omvatten:

  • Veranderingen in de stoelgang, inclusief constipatie of diarree
  • Bloed in ontlasting (hetzij donkere, teerachtige ontlasting of fel rode ontlasting)
  • Buikpijn

Als deze combinatie van symptomen langer dan een week aanhoudt, Maak een afspraak om uw arts te raadplegen.

Like this post? Please share to your friends: