Een squameuze cel is een soort epitheliale cel. Deze cellen worden in veel delen van het lichaam aangetroffen. Mensen beschouwen epitheliale cellen vaak als "huidcellen". Dat is echter misleidend. Epitheliale cellen kunnen feitelijk worden gevonden voor verschillende lagen van het menselijk lichaam – niet alleen de buitenkant.
Plaveiselcellen zijn platte epitheelcellen. Daarentegen zijn kubusvormige epitheliale cellen vierkant en zijn kolomvormige epitheelcellen rechthoekig.
Plaveiselcellen worden in verschillende delen van het lichaam aangetroffen. Je kunt plaveiselcellen vinden in de mond, op de lippen en op de baarmoederhals. Ze worden ook gezien in de middelste lagen van de huid. Plaveiselcellen zijn behoorlijk utilitaire epitheelcellen. Ze vormen vlakke cellenplaten. Als zodanig zijn ze praktisch overal bruikbaar als weefselbedekkingen.
De meeste mensen raken pas bekend met de term squameuze cel wanneer ze worden gediagnosticeerd met een plaveiselcelcarcinoom. Dit is een vorm van kanker die de squameuze lagen van het epitheel beïnvloedt. Plaveiselcelcarcinomen zijn de meest voorkomende kanker in de mondholte. Deze kankers komen ook vaak voor in de baarmoederhals en de huid.
Plaveiselcellen en baarmoederhalskanker
Er is nog een andere reden dat vrouwen wellicht bekend zijn met de term squameuze cel. Potentieel pre-cancereuze, abnormale Pap-uitstrijkresultaten worden soms gediagnosticeerd als squameuze intra-epitheliale laesies.
Dit is een zeer specifieke diagnose van een abnormale uitstrijkje. Wanneer u deze diagnose krijgt, betekent dit dat de squameuze cellen in de baarmoederhals een abnormale morfologie of vorm hebben aangenomen. Deze cellen zijn echter niet noodzakelijk kanker geworden. In feite genezen laaggradige squameuze intra-epitheliale laesies (LSIL) zichzelf vaak zonder tussenkomst. Deze laesies worden soms ook cervicale dysplasieën genoemd,
De meeste baarmoederhalskanker en pre-kankers worden veroorzaakt door infecties met HPV. Humaan papillomavirus infecteert en transformeert de squameuze cellen van de cervix. Het kan ook de cellen van andere weefsels in het lichaam infecteren en transformeren. Afhankelijk van de omstandigheden kunnen gezonde cellen na verloop van tijd deze getransformeerde cellen vervangen of ze kunnen abnormaal blijven groeien en worden kwaadaardig. Dat gezegd hebbende, de meeste cervicale HPV-infecties leiden niet tot baarmoederhalskanker. Het lichaam is vaak in staat om deze infecties zelfstandig te elimineren.
Andere plaveiselcelkanker en HPV
HPV-infectie is ook geassocieerd met plaveiselcelkanker op andere locaties. De omvatten kankers van het hoofd en de nek, de vulva, de penis en de anus. Sommige wetenschappers schatten zelfs dat vier op de vijf soorten kanker worden veroorzaakt door HPV! Gelukkig bleken HPV-geassocieerde kankers beter te behandelen dan andere plaveiselcelkankers – tenminste in het hoofd en de nek.
Hoe krijgen mensen HPV-gerelateerde kankers? Voor alle bovengenoemde sites wordt aangenomen dat de overdracht van HPV seksueel is. Orale seks en anale seks kunnen HPV overdragen, naast vaginale geslachtsgemeenschap.
Een heel woord
Het is begrijpelijk dat abnormale uitslagen van uitstrijkjes schokkend kunnen lijken.
Onthoud echter dat veel cervicale veranderingen vanzelf verdwijnen. Dit geldt niet alleen voor ASCUS-uitstrijkjes – atypische cellen van onzekere betekenis. Veel pre-cancereuze laesies verdwijnen ook vanzelf binnen een jaar of twee.
Daarom, als u een abnormale uitstrijkje hebt, weerstaat u de drang tot paniek! Raadpleeg in plaats daarvan uw arts over de stappen die u in de toekomst wilt nemen. Uw arts kan de behandeling adviseren. Ze kunnen echter ook een afwachtende houding aannemen. Een grote onderzoeksstudie heeft aangetoond dat vrouwen die zes maanden na een abnormaal laag uitstrijkje een vervolg uitstrijkje hebben, net zo goed doen als degenen die een colposcopie en een biopsie krijgen.
Dit zijn meer invasieve vormen van testen en behandeling.
Het risico op een HPV-infectie kan ook worden verminderd door vaccinatie. Cervarix en Gardasil zijn twee vaccins waarvan is aangetoond dat ze het risico op HPV-infectie verminderen. Ze zijn echter het meest effectief wanneer ze worden gegeven voordat jongeren seksueel actief worden. Als u een jonge volwassene of de ouder van een jonge volwassene bent, overleg dan met uw arts over de vraag of het HPV-vaccin een goede optie voor u is. Het HPV-vaccin wordt aanbevolen als routinevaccinatie voor jonge mannen en vrouwen in de leeftijd van 11 tot 12. Het kan worden opgegeven tot de leeftijd van 27, afhankelijk van de omstandigheden.
