Er zijn nogal wat ongewone orthopedische problemen en aandoeningen die zelden voorkomen, met uitzondering van enkele specifieke sporten. Een bepaald letsel wordt het syndroom van de onderarm genoemd. Onderbank compartiment syndroom is bijna ongehoord in de meeste mensen, maar kan in sommige sporten voorkomen, met name in roeis (bemanning) en motorcross rijders.
Compartimentsyndroom
Compartimentsyndroom is een ongewone aandoening die optreedt wanneer te veel druk wordt opgebouwd rond een spier, waardoor de bloedcirculatie naar het spierweefsel wordt beperkt.
Compartimentsyndroom kan optreden als een acuut letsel (een trauma) of als een overbelastingsletsel (vaak tijdens sport). Het syndroom van het acute compartiment is een noodsituatie die dringend moet worden geopereerd. Snelle drukopbouw rond de spier kan permanente spierschade veroorzaken als deze niet dringend wordt aangepakt door chirurgisch het strakke weefsel rond de spier los te laten.
Veel vaker voorkomt het door inspanning geïnduceerde compartimentsyndroom, ook wel chronisch compartimentsyndroom genoemd, dat optreedt tijdens inspanning. Typisch door inspanning geïnduceerd compartimentsyndroom veroorzaakt de geleidelijke toename van pijn in de aangetaste spier die uiteindelijk de inspraakdeelname beperkt. Specifieke spieren kunnen worden beïnvloed door het syndroom van oefening-geïnduceerde compartiment. Bij roeiers en motorcross-rijders kan het repetitieve gebruik van de onderarmspieren dit type compartimentsyndroom veroorzaken. Onderbank compartiment syndroom is ook zelden gemeld in de medische literatuur in andere soorten atleten, waaronder een kajak-vaarder, een honkbal-werper en een elite-zwemmer.
Symptomen van onderarm compartimentsyndroom
De meest voorkomende symptomen van het syndroom van de onderkam zijn:
- Pijn in de onderarm
- Zwelling / beklemming van onderarmspieren
- Verlichting van ongemak met rust
- Gevoelloosheid en tintelingen in de onderarm en de hand
Meestal door inspanning geïnduceerde onderarm compartimentsyndroom veroorzaakt zeer voorspelbare symptomen.
Dit betekent dat de meeste atleten weten hoelang ze aan hun activiteit kunnen deelnemen en dat ze doorgaans snel hun symptomen met rust vinden.
De test die wordt gebruikt om de diagnose compartimentsyndroom te bevestigen, is om de druk in de spier te meten tijdens intensieve trainingsactiviteiten. Wanneer ik atleten test, begeleid ik ze vaak naar de roeimachine of tank, zodat ze met een hoge intensiteit kunnen trainen tot pijn optreedt. Een drukmonitor (in de vorm van een naald) wordt in de spier ingebracht. De drukmeting wordt vergeleken met de rustdruk van de spier om te bepalen of de druktoename te groot is.
Andere tests zoals röntgenstralen, MRI of zenuwgeleidingstests kunnen worden uitgevoerd als er een probleemoorzaak is, maar deze tests zijn bijna altijd normaal bij patiënten met compartimentsyndroom.
Behandeling van compartimentsyndroom
De meeste atleten beginnen met eenvoudige behandelingen voor hun compartimentsyndroom. In het geval van het syndroom van de onderkam is de beste behandeling vaak om de grip van de riem of de greep van de motor aan te passen om de stress op de onderarmspieren te veranderen. Veel atleten vinden dat deze veranderingen in de grip voldoende zijn om hen in staat te stellen deel te nemen aan hun sport.
Het aanpassen van de gripdruk kan ook nuttig zijn, hoewel veel atleten het moeilijk vinden, vooral tijdens activiteiten met hoge intensiteit.
Als de afstelling van de handgrepen ontoereikend is en de druktest van het compartiment de diagnose van verhoogde druk in het compartiment met inspanningsactiviteit verifieert, kan een chirurgische ingreep genaamd compartimentvrijgave worden overwogen. De procedure is eenvoudig en omvat het maken van een incisie boven de spier en het afsnijden van het strakke weefsel (fascia genoemd) dat de spier bedekt. Door de fascie los te laten, kan de spier uitzetten en zwellen zonder dat er druk opbouwt.
