Mitralisklep Prolaps en Schildklieraandoeningen

Medisch onderzoek heeft aangetoond dat de prevalentie van mitralisklepprolaps (MVP) aanzienlijk groter is bij patiënten met auto-immune schildklieraandoeningen zoals de ziekte van Graves en de thyroïditis van Hashimoto. Er wordt geschat dat 2 miljoen of meer Amerikanen de diagnose van deze aandoening hebben, en de meeste vrouwen (ongeveer 80%).

Hoewel de relatie tussen auto-immuunziekte van de schildklier en MVP is vastgesteld, wordt de reden hiervoor niet gemakkelijk verklaard en lijkt er tot op heden geen substantieel onderzoek naar het onderwerp te zijn.

We weten echter dat een auto-immuunziekte van de schildklier u vatbaar maakt voor het hebben of ontwikkelen van het MVP-syndroom.

Het MVP-syndroom heeft ook een sterke erfelijke aanleg, hoewel de precieze oorzaak onbekend is.

Wat is mitralisklepverzakking?

Laten we eens kijken naar wat de mitralisklep eigenlijk is. De mitralisklep is een van de vier kleppen van het hart. Kleppen zijn als deuren en de mitralisklep opent en sluit tussen het linker atrium (bovenste kamer) van de linker hartkamer (onderste kamer en pompkamer).

De mitralisklep heeft twee flappen. Normaal gesproken laat de mitralisklep het bloed slechts in één richting stromen. Beide flappen openen wanneer het bloed vanuit het linker atrium stroomt en de linker ventrikel vult. Beide flappen sluiten dan stevig wanneer het linkerventrikel samentrekt en het bloed naar het lichaam pompt.

Als u MVP hebt, worden een of beide kleppen vergroot. Wanneer het hart samentrekt of pompt, worden de flappen niet soepel of gelijkmatig gesloten.

In plaats daarvan klapt een deel van een of beide flappen achteruit in het linker atrium. Hierdoor kan soms een kleine hoeveelheid bloed achterwaarts door de klep lekken en kan een hartgeruis veroorzaken.

Mitraliskalprolaps (MVP) wordt ook wel aangeduid als:

• Click-murmur-syndroom
• Barlow-syndroom
• Ballon mitralisklep

• Floppy valve-syndroom

Symptomen van mitrale klepafzakking

De belangrijkste symptomen van MVP zijn onder meer: ​​

• Stampende, snelle hartslag(de medische term is "tachycardie").
• Onregelmatige hartslag, "hartkloppingen",ook gevoelens van "hartflutter" of extra hartslag. Meestal zijn deze onschadelijk. Zelden kunnen mogelijk ernstige hartritmestoornissen hartkloppingen veroorzaken, die verdere evaluatie en behandeling vereisen.
• Vermoeidheid, zwakte, gemakkelijk vermoeiend en met een lage tolerantie voor oefenen. Dit zijn de meest voorkomende klachten. Er zijn theorieën dat mensen met MVP mogelijk een onevenwichtigheid hebben in hun autonome zenuwstelsel – het regelt de hartslag en de ademhaling – die tijdens de inspanning een onvoldoende toevoer van zuurstof in het bloed naar de werkende spieren veroorzaken, waardoor vermoeidheid wordt veroorzaakt.
• Pijn op de borstkan scherp of saai zijn, van enkele seconden tot enkele uren. De pijn op de borst met MVP vindt zelden plaats tijdens of na inspanning of inspanning.
• Paniekaanvallen, angstaanvallen en depressiezijn geassocieerd met MVP. Net als vermoeidheid wordt aangenomen dat deze symptomen verband houden met onevenwichtigheden van het autonome zenuwstelsel.
• Hoofdpijnen en migraine
• Slapeloosheid
• Duizeligheid of flauwvallen, ijlhoofdigheidvooral wanneer u voor het eerst gaat staan.
• Intestinale problemen– zoals het prikkelbare darm syndroom.

• Kortademigheid. Dit wordt meestal beschreven als het onvermogen om diep in te ademen. Het kan in rust of met activiteit voorkomen. De kortademigheid is niet gerelateerd aan longafwijkingen.
• Chronisch koude handen en voeten.
• Problemen met geheugen of een gevoel van waas, moeite met concentreren.
• Gevoelloosheid of tintelingen van de armen of benen.

Als u hartkloppingen, hartkloppingen, duizeligheid, slapeloosheid of paniekaanvallen ervaart, en er is geen voor de hand liggende verklaring voor, dan heeft u mogelijk mitralisklepprolapsyndroom of MVP-syndroom.

Diagnose en behandeling

MVP kan vaak worden opgespoord door een arts tijdens onderzoek van het hart.

MVP kan worden bevestigd met een echocardiogram. De meerderheid van de patiënten met mitralisklepprolaps heeft geen slopende symptomen of complicaties en heeft daarom geen andere behandeling nodig dan een jaarlijks of halfjaarlijks vervolgonderzoek.

Opmerking: in het verleden werden profylactische antibiotica aan MVP-patiënten aanbevolen vóór tandheelkundige en andere procedures, maar dat wordt niet langer noodzakelijk geacht.

Patiënten met meer significante symptomen krijgen soms bètablokkers, zoals atenolol (Tenormin), metoprolol (Lopressor) en propranolol (Inderal). Alleen in zeldzame, ernstige gevallen is chirurgie aangewezen, voor reparatie of vervanging van de mitralisklep.

Factoren die de intensiteit of frequentie van symptomen van het MVP-syndroom kunnen verhogen

Volgens het boek van Dr. KA Scordo,Wat zijn de Mitral Valve Prolapse Syndrome, kunnen de MVP-symptomen intenser worden tijdens emotionele stress, wanneer u oververmoeid bent, na ongewone fysieke activiteiten , tijdens de menopauze of tijdens de menstruatie. En het is niet ongebruikelijk dat de symptomen spontaan verdwijnen gedurende maanden – zelfs jaren en weer verschijnen. Hierna volgen enkele specifieke factoren die de intensiteit of frequentie van symptomen van het MVP-syndroom kunnen verhogen:

• Emotionele stress
• Overmatige vermoeidheid
• Ongewenste lichamelijke activiteit
• Angstig of angstig
• Cafeïne
• Geneesmiddelen met stimulerende middelen
• Snoepjes
• In een hete, droge omgeving zijn Uitdroging
• Griep, verkoudheid of andere ziekten
• Gebrek aan slaap
• Alcohol
• Roken
• maaltijden overslaan
• Rondrennen
• Een menstruatie hebben
• Overgang

Mijn ervaring

Ik heb regelmatig felle hartslag, hartkloppingen (vooral na cafeïne), kortademigheid van adem, en andere mitralisklepprolaps (MVP) symptomen, en uiteindelijk werd mijn MVP ontdekt door een internist. Hij is trots op het oppikken van moeilijk te definiëren gemompel, en luisterde een paar momenten naar mijn hart, en ontdekte de karakteristieke "klik" van een verzakkende mitralisklep. Een bezoek aan de cardioloog voor een echocardiogram bevestigde het geruis. Het belangrijkste dat mij verteld werd? Ik kreeg een recept voor Atenolol, een bètablokker, om het te nemen indien nodig als ik hartkloppingen had die merkbaar of langdurig waren. Ik hoefde het zelden te gebruiken sinds de diagnose, maar ik probeer mijn cafeïneconsumptie te minimaliseren en pseudo-efedrine (Sudafed) te vermijden, omdat beide de MVP voor mij echt verergeren.