Lymfoom is een vorm van kanker van het soort witte bloedcellen dat bekend staat als lymfocyten. MALT-lymfoom is een ongewone vorm van non-Hodgkin-lymfoom (NHL). MALT staat voor "mucosa-associated lymphoid tissue." In tegenstelling tot de meeste lymfomen die binnen de lymfeklieren beginnen te groeien, komt dit type lymfoom meestal voort uit weefsel dat aanwezig is in de bekleding van bepaalde andere organen van het lichaam.
Er zijn verschillende soorten lymfocyten en bij elk van deze typen kan een persoon lymfoom ontwikkelen. Er zijn bijvoorbeeld B-lymfocyten en T-lymfocyten en dus zijn er B-cel lymfomen en T-cel lymfomen. MALT lymfoom is ook bekend als een "extranodale marginale zone B-cel lymfoom", wat aangeeft dat het een type B-cel non-Hodgkin lymfoom is dat niet uit de lymfeknopen maar uit andere organen komt.
Prevalentie
MALT-lymfomen vertegenwoordigen slechts ongeveer 5% van alle niet-Hodgkin-lymfomen. Ze komen vaker voor bij oudere volwassenen, maar kunnen voorkomen bij personen van in de twintig en dertig. Ze komen iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Aangetaste organen
Het meest aangetaste orgaan bij MALT-lymfoom is de maag, die goed is voor bijna 2 van de 3 gevallen. Wanneer zich een MALT-lymfoom ontwikkelt in de maag, kan dit ook een "maag-MALT-lymfoom" worden genoemd. Maar andere organen worden ook beïnvloed door MALT-lymfoom.
De long, schildklier, speekselklieren en het oog kunnen ook worden beïnvloed door dit lymfoom.
Oorzaken
MALT lymfomen van de maag zijn geassocieerd met een bacteriële infectie. Helicobacter pylori is een soort bacteriën die de maag gewoonlijk infecteren en zweren en gastritis of irritatie en ontsteking van de maagwand veroorzaken.
Bij sommige personen kan deze bacterie ook MALT-lymfomen veroorzaken. Maag MALT lymfoom is niet uniek op deze manier doordat andere soorten lymfoom zijn gekoppeld aan infecties met bepaalde bacteriën, virussen en parasieten. Dit is logisch als je denkt aan het lymfesysteem, inclusief de lymfocyten, als onderdeel van het immuunsysteem dat werkt om vreemde organismen in ons lichaam te identificeren en te bestrijden. Wereldwijd zijn ongeveer 20% van de kankers gerelateerd aan infecties. Risicofactoren voor MALT-lymfomen omvatten ook infectie met Chlamydophilia psittaci en auto-immuunziekten.
Gedrag
MALT-lymfomen zijn laaggradig lymfomen. Ze groeien langzaam en blijven relatief lang beperkt tot één orgaan. Wanneer we het hebben over lymfomen die traag groeien, gebruiken oncologen vaak de term ‘indolent’. De meerderheid van de patiënten met MALT-lymfoom wordt gediagnosticeerd vroeg voordat de ziekte zich heeft verspreid naar andere organen en lymfeklieren.
Symptomen
De symptomen van MALT-lymfoom zijn afhankelijk van het orgaan dat wordt beïnvloed. Wanneer MALT-lymfoom de maag beïnvloedt, kunt u zich indigestie voelen of u kunt gewichtsverlies ervaren; zwarte ontlasting is ook mogelijk vanwege een maagbloeding. Sommige mensen voelen een vage pijn in de buik.
Diagnose
Om een MALT-lymfoom te diagnosticeren, moet de arts een biopsie nemen van de tumor. Voor MALT-lymfomen van de maag houdt dit gewoonlijk een endoscopie in. Artsen zullen ook testen op de aanwezigheid van de H. pylori-bacterie in de maag. Andere tests die moeten worden uitgevoerd omvatten bloedonderzoeken, scans van de buik en borst, en ook een beenmergtest.
Staging
De enscenering van lymfomen omvat 3 afzonderlijke beoordelingen. MALT lymfomen worden eerst ingedeeld in verschillende stadia, gaande van stadium I tot stadium IV op basis van hoe uitgebreid ze zijn. Vervolgens wordt de letter A of B gegeven op basis van symptomen.
Er zijn ook nog 2 letters, E en S, waarin E staat voor ‘extra proliferatief’ of buiten het lymfestelsel, en S staat voor de aanwezigheid van kanker in de milt. MALT-lymfomen komen niet voor in lymfeklieren, en verspreiden zich ook niet vaak naar andere organen. De meeste MALT-lymfomen worden gediagnosticeerd in stadium IE, wat betekent dat ze in slechts één orgaan aanwezig zijn en dat het zich buiten het lymfestelsel bevindt. Slechts ongeveer 20% van de MALT-lymfomen bevindt zich in een vergevorderd stadium bij de diagnose.
Behandelingen
Behandeling van MALT-lymfomen hangt af van het betrokken orgaan en het stadium van de diagnose. Bij de meeste patiënten kunnen lokale behandelingen, zoals bestraling of chirurgie, voldoende zijn om de ziekte te behandelen, maar systemische therapie zoals chemotherapie wordt vaak gebruikt voor kankers in een hogere fase en kan worden gebruikt om het risico van recidief met kankers in een vroeg stadium te verminderen.
Behandeling van MALT lymfomen van de maag bestaat uit het uitroeien van de infectie met H pylori. Dit alleen is voldoende om kanker bij een groot percentage mensen te elimineren.
Een heel woord
Het gebruik van chemotherapie voor MALT-lymfomen is niet in dezelfde mate bestudeerd als andere lymfomen. In het verleden was het gebruikelijk om een type chemotherapie te gebruiken dat wordt gebruikt voor laaggradig non-Hodgkin-lymfoom. In gevallen waar antibiotische regimes falen, is er veel consensus over het feit dat chemotherapie moet worden gebruikt, maar minder overeenstemming over het optimale therapeutische regime.
