Overzicht
Leukemie is een ziekte die bloedvormende cellen in het lichaam beïnvloedt. Het is een kankerachtige aandoening die wordt gekenmerkt door een overvloed aan abnormale witte bloedcellen in het lichaam. Leukemie begint in het beenmerg en verspreidt zich naar andere delen van het lichaam. Zowel kinderen als volwassenen kunnen leukemie ontwikkelen.
Typen
Leukemie kan in vier verschillende typen worden verdeeld.
Het wordt eerst geclassificeerd als acuut of chronisch en vervolgens geclassificeerd als zijnde myelogeen of lymfocytisch.
Acuut versus chronische leukemie
Bij chronische leukemie come komen de leukemiecellen van volwassen, abnormale cellen. Deze kankers zijn meestal trager groeiend dan de acute leukemieën.Acute leukemieën
, aan de andere kant, ontstaan uit vroege, onrijpe cellen, "ontploffingen" genaamd. Deze jonge cellen delen zich snel en deze kankers groeien gewoonlijk sneller dan de chronische leukemie.Myelogeen versus lymfocytisch
Leukemieën onderscheiden zich ook door het type cellijn waar ze uit voortkomen.
Myelogene leukemie
ontwikkelt zich uit myeloïde cellen. De ziekte kan chronisch of acuut zijn, aangeduid als chronische myeloïde leukemie (CML) en acute myelogene leukemie (CML). Er zijn verschillende soorten myeloïde leukemie. Lymfatische leukemie
ontwikkelt zich uit cellen in de lymfoïdecellijn in het bloedmerg. De ziekte kan acuut of chronisch zijn, aangeduid als chronische lymfocytische leukemie (CLL) en acute lymfatische leukemie (AML). Er zijn ook verschillende soorten lymfatische leukemie.
Als u op zoek bent naar informatie over een specifiek type leukemie,
Chronische myeloïde leukemie
- Acute myeloïde leukemie
- Chronische lymfatische leukemie
- Acute lymfatische leukemie
- Oorzaken en risicofactoren
Hoewel we niet precies weten wat de oorzaak van leukemie is, hebben onderzoekers vastgesteld verschillende risicofactoren.
Sommige hiervan zijn risicofactoren voor specifieke kankers, de chronische leukemie komt bijvoorbeeld vaker voor bij oudere volwassenen, terwijl acute lymfatische leukemie vaker voorkomt bij kinderen. Degenen met een risico op leukemie kunnen zijn:
Mensen ouder dan 60 jaar, maar het kan voorkomen bij jongere mensen
- Mensen die roken (in ieder geval met acute myeloïde leukemie)
- Mensen die eerder chemotherapie of bestraling hebben ondergaan
- Mensen die besmet zijn met het menselijke T-celleukemievirus, een virus dat T-cellen infecteert dat wordt verspreid door spuiten te delen en wordt gebruikt voor het injecteren van geneesmiddelen; door bloedtransfusies; door seksueel contact; en van moeder op kind bij de geboorte of door de borstvoeding
- Mensen met myelodysplastisch syndroom, een bloedziekte
- Mensen met het syndroom van Down
- Mensen met een familiegeschiedenis van leukemieën en lymfomen
- Symptomen
Leukemie-symptomen kunnen plotseling of geleidelijk optreden. De symptomen zijn breed, maar er zijn specifieke tekenen van leukemie om in de gaten te houden:
Koorts
- Regelmatige infecties
- Overmatige blauwe plekken
- Vermoeidheid
- Lichamelijke intolerantie voor lichaamsbeweging
- Buikpijn, of algemeen vol gevoel
- Onbedoeld gewichtsverlies
- Abnormaal bloeden
- Uitbreiding van de lymfeklieren milt en / of lever
- Zwakte
- Diagnose
Een arts kan vermoeden dat u leukemie heeft na het voltooien van een lichamelijke aandoening of als u meldt dat u de symptomen van leukemie ondervindt.
Er zijn gevallen bekend waarbij leukemie wordt vermoed van de resultaten van bloedonderzoeken die om andere redenen zijn uitgevoerd. Er zijn verschillende tests die een arts kan gebruiken om leukemie te diagnosticeren, variërend van bloedonderzoek tot spinale tikken.
Lichamelijk onderzoek
.Tijdens een lichamelijk onderzoek kan een arts op zoek naar knobbels, gezwollen lymfeklieren en andere afwijkingen of symptomen van leukemie. Er zal een grondige medische geschiedenis worden afgenomen en de patiënt kan een voorgeschiedenis van leukemie of symptomen of risicofactoren rapporteren. Bloedonderzoeken.
Bloedonderzoek, zoals volledig bloedbeeld (CBC), kan leukemie detecteren. Een CBC bepaalt het aantal rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Perifeer bloeduitstrijkje – bepaalt de aanwezigheid van blastcellen en onthult het type en de hoeveelheid witte bloedcellen
- Cytogene analyse – is een bloedtest waarbij een bloedmonster wordt onderzocht om te controleren op veranderingen in de chromosomen van de lymfocyten
- Andere verschillende bloedtests – andere bloedonderzoeken kunnen worden bevolen om te zien hoe organen functioneren en of ze worden beïnvloed door leukemie
- Biopsie.
Een biopsie is een procedure waarbij een celmonster uit het lichaam wordt verwijderd om op kanker te worden onderzocht. Beenmergbiopsie wordt gebruikt om leukemie te diagnosticeren. Een naald met grote boring wordt ingebracht in de heup of, in zeldzame gevallen, het borstbeen en een monster van het bot wordt verwijderd en beenmerg wordt vervolgens afgezogen. Het materiaal wordt vervolgens onderzocht door een patholoog. Een lymfklierbiopsie kan ook worden uitgevoerd afhankelijk van het type vermoedelijke leukemie. Lumbale punctie / wervelkolom.
Een lumbale punctie of spinale tik kan worden gedaan om leukemie te diagnosticeren. Onder plaatselijke verdoving wordt een kleine hoeveelheid spinale vloeistof verwijderd uit de ruimten tussen de wervels in de wervelkolom. De vloeistof wordt vervolgens onderzocht door een patholoog. Behandelingen
De behandeling van leukemie varieert sterk, afhankelijk van het type leukemie en het stadium van de ziekte. Behandelingen bevatten vaak een combinatie van methoden.
Chemotherapie.
Chemotherapie is het gebruik van medicijnen die kankercellen doden of de cellen helpen te delen. Chemotherapie kan op verschillende manieren worden gegeven, waarbij IV-infusie en pil vaker voorkomen. Het type chemotherapie dat wordt gegeven, is afhankelijk van het stadium en het type kanker. Stralingstherapie.
Stralingstherapie is het gebruik van bepaalde soorten energie om kankercellen te doden en tumoren te verkleinen. Deze energie kan bestaan uit golven of deeltjes zoals protonen, elektronen, röntgenstralen en gammastraling. Biologische therapie.
Biologische therapie is een behandeling die de specifieke kennis van de kanker gebruikt om deze te elimineren. Stoffen die door het lichaam worden gemaakt of in een laboratorium worden gemaakt, worden gebruikt om de natuurlijke afweer van het lichaam tegen kanker te stimuleren, te sturen of te herstellen of om de verdeling ervan specifiek te stoppen. Chirurgie.
Chirurgische verwijdering van de milt is ook een behandelingsoptie voor chronische leukemie. De milt verzamelt leukemiecellen en ze hopen zich op, waardoor de milt groter wordt. Een vergrote milt kan veel complicaties veroorzaken. Perifeer bloedstamceltransplantaat of beenmergtransplantatie.
Een stamceltransplantatie is een procedure om normale mergproductie te vervangen die is vernietigd door behandeling met hoge doses geneesmiddelen tegen kanker of bestraling. Transplantatie kan autoloog zijn (de eigen stamcellen van een individu worden bewaard vóór de behandeling), allogene cellen (door een ander gedoneerde stamcellen) of syngenetisch (stamcellen gedoneerd door een identieke tweeling). Preventie
Helaas zijn er geen bewezen methoden voor de preventie van leukemie. Nog erger is dat de meeste risicofactoren niet kunnen worden vermeden, zoals bij andere soorten kanker. We kunnen ouderdom of omstandigheden zoals het syndroom van Down niet vermijden. Er zijn enkele risicofactoren die we kunnen vermijden en die kunnen helpen bij het verminderen van leukemie, zoals niet roken. Als je sigaretten rookt, is dit het moment om te stoppen. Roken brengt u in gevaar voor vele soorten kanker, waaronder acute myelogene leukemie. 1 op de 4 gevallen van AML is gekoppeld aan roken.
Vermindering van uw blootstelling aan benzeen kan het risico op het ontwikkelen van leukemie verminderen. Benzeen is een chemisch bijproduct van steenkool en aardolie, voornamelijk gebruikt als benzine. Het zit ook vervat in andere dingen zoals verven, oplosmiddelen, kunststoffen, pesticiden en detergentia. Mensen die werken in de productie van deze producten kunnen zichzelf in gevaar brengen voor leukemie.
