In de dagen na de diagnose van een persoon, wordt de partner of echtgenote meestal volledig geïnvesteerd in het zien van zijn of haar geliefde door de crisis. Het is niet ongebruikelijk voor koppels om samen naar elke afspraak voor een arts en chemotherapie te gaan, of om een partner te zien die de leiding heeft over medicijnen, huishoudelijk werk, kinderen, planning, maaltijden en tal van andere taken zonder aarzeling of klacht.
Maar dan, na maanden of zelfs jaren van toewijding aan je tijd en energie als partner en verzorger, kunnen er gevoelens van wrok en woede beginnen te sijpelen. Plots beginnen er breuken in de relatie te ontstaan, die in twijfel trekken of het huwelijk kan daadwerkelijk de kankerbehandeling overleeft.
Hoe verontrustend deze gevoelens ook mogen zijn, het is belangrijk om te weten dat ze volkomen normaal zijn. Misschien vinden we ze niet leuk – ze kunnen ons zelfs doen sterven – maar samen door de gevoelens heen werken, stelt je in staat om je huwelijk en je persoonlijke relatie intact te houden.
Begrijp de redenen voor wrok
Wanneer we worden geconfronteerd met zoiets groots als de behandeling van kanker van een geliefde, proberen we vaak de situatie in handen te nemen en dingen recht te zetten. We lezen elk boek, bestuderen elk feit en doen alles wat we moeten doen om de eindstreep te bereiken: herstel.
Maar zo werkt het niet altijd. Uiteindelijk heeft kanker geen vaste koers. Er zullen goede en slechte dagen zijn en het herstel kan veel verder gaan dan wat je ooit had kunnen verwachten.
Geconfronteerd met deze realiteit, zou het billijk zijn om frustratie te voelen – zelfs wrok – terwijl de fysieke en emotionele uitputting hun tol begint te eisen.
In de meeste gevallen zijn deze gevoelens verdrongen, wat betekent dat het echte doel van je afkeer niet je partner is, maar de kanker van je partner. Je geliefden geven kanker gewoon een gezicht en naam waarnaar je je boosheid kunt wijzen en ventileren.
Triggers voor wrok en woede
Bepaalde gebeurtenissen of situaties kunnen deze gevoelens teweegbrengen, waarvan je sommige misschien kent en anderen die uit het niets lijken te komen.
Enkele van de meest voorkomende triggers zijn:
- Je begint het gewicht van je opoffering te voelen.Vóór kanker hebt u mogelijk overuren gemaakt om te sparen voor een nieuw huis of een vakantie; nu werk je om te betalen voor medicijnen en behandeling die je verzekering niet dekt. Je hebt geen keuze; je hebt het geld nodig. Het duurde niet lang voordat je sociale en werkleven begon te lijden, en de offers die je maakt lijken opeens overdreven en overweldigend.
- Je hebt het gevoel dat je meer taken hebt dan je aankan. Als je partner ziek is, ben je vaak gedwongen om verantwoordelijkheden op je te nemen die je nooit eerder had gehad. U kunt plotseling merken dat u jongleert met huishoudelijke taken en een fulltime baan. Na verloop van tijd begin je te twijfelen of je het ook goed doet. Onzekerheden beginnen in te nemen.
- Je partner heeft geen interesse meer in seks en intimiteit. Een laag libido kan een bijwerking zijn van kankerbehandeling. Het kan ook worden veroorzaakt door een laag zelfbeeld als gevolg van haaruitval, gewichtsverlies en de dagelijkse stress van ziek zijn. Als u voorafgaand aan de behandeling een gezond seksleven had, kan het voor u moeilijk zijn om gedurende lange periodes van intimiteit af te zien. Hoe meer je dit gevoel probeert te verbergen, hoe slechter de gevoelens worden.
- De stress om een verzorger te zijn is overweldigend geworden. Zorg voor de dagelijkse behoeften van uw partner kan stressvol zijn. Je kunt twijfelen aan je capaciteiten, moeite hebben met het organiseren van je tijd en het gevoel hebben dat je leven niet meer van jou is. Caregiving is een veeleisende rol die zelfs in de beste omstandigheden kan leiden tot burn-out van de zorgverlener.
Tips voor het omgaan met emotie wanneer je echtgenoot ziek is
Het komt erop neer: elke wrok die je voelt tegenover je partner is waarschijnlijk te wijten aan de mentale, fysieke en emotionele toestand waarin je je bevindt. Zeker, niemand geniet van deze gevoelens te hebben , maar als je overbelast en uitgeput bent, zullen ze waarschijnlijk verschijnen of je het leuk vindt of niet.
Er zijn een paar dingen die u kunt doen om beter met deze gevoelens om te gaan:
- Houd je ogen op de prijs. Kanker kan een deel zijn geworden van wie uw partner is, maar het definieert ze niet. Concentreer je op de kwaliteiten waar je altijd van houdt met je andere helft, of het nu gaat om lachen, glimlachen of een persoonlijke eigenaardigheid die niemand anders kan krijgen. Die kwaliteiten zijn er nog steeds.
- Maak plannen voor de toekomst.Herinner jezelf eraan dat er een toekomst is na kanker. Probeer plannen te maken met je partner. Als hij of zij zich verzet, accepteer het dan als iets waar je later op terug kunt komen. Het zal je misschien verbazen dat de tweede (of derde) keer rond je partner bij je zal zijn.
- Communiceer je gevoelens.Er is geen manier om met je emoties om te gaan als je ze inslikt. Door je gevoelens, zowel positieve als negatieve, uit te drukken, kun je delen hoe je je voelt in plaats van je te concentreren op een gebeurtenis die deze gevoelens kan hebben aangespoord. Emoties zijn dingen die je kunt aanpakken en veranderen; gebeurtenissen en situaties zijn dat vaak niet.
- Ondersteuning zoeken. Als echtgenoot van een persoon met kanker kun je niet doen alsof je het alleen doet. Steungroepen, zowel traditioneel als online, zijn uitstekende manieren om uw gevoelens vrij en zonder schuldgevoel te delen. Leden van de geestelijkheid, counselors en vertrouwde vrienden zijn ook goede verkooppunten. Hoe meer steun je hebt, des te beter ben je in staat om je geliefde te ondersteunen.
- Vraag hulp voordat je het nodig hebt. In de online marktplaats van vandaag zijn er tal van manieren om hulp te vinden bij koken, schoonmaken, kinderopvang, winkelen en andere klusjes die je misschien overweldigend vindt. Reik naar vrienden en familie of wend u tot buren voor hulp bij het grasveld of winkelen. Het zijn vaak deze kleine frustraties die zich opbouwen tegen de grote emotionele klapband.
- Pauzeer. Vrijstelling van zorg is essentieel voor uw emotionele en fysieke welzijn. Zelfs als je je er schuldig over voelt, kun je als je af en toe een pauze neemt, een stapje terug doen en perspectief krijgen om de stress thuis beter te beheersen. Lokale thuiszorgkantoren kunnen helpen bij het vinden van zorgverleners die een uurtje of twee kunnen ingrijpen, helpen met huishoudelijk werk en andere klusjes terwijl u zichzelf de tijd geeft om uw batterijen op te laden.
