Talrijke onderzoeken en "fittest city" -klassementen hebben aangetoond dat de steden en buurten met de hoogste niveaus van gemakkelijke loopbaarheid ook degenen waren met de laagste percentages obesitas.
Een nieuwe stedelijke ontwerpbeweging die bekend staat als New Urbanism is ontwikkeld met het oog op het bevorderen van gezondere en milieuvriendelijkere steden, en recente gegevens hebben aangetoond dat deze beweging ook de tarieven van overgewicht en obesitas kan beïnvloeden.
Wat maakt een wijk loopbaar?
De term "beloopbaarheid in de buurt" verwijst naar hoe waarschijnlijk het is dat u naar uw plaatselijke winkels, scholen en parken kunt lopen. Functies zoals trottoirs en fietspaden vergemakkelijken dit, evenals de gemakkelijke beschikbaarheid van een verscheidenheid aan bedrijven op loopafstand.
Wat is de Walk-in van de huidige toestand van de wijk?
In ontwikkelde landen hebben de meeste volwassenen een moderne sedentaire levensstijl aangenomen die gepaard gaat met een relatief laag niveau van aanhoudende fysieke activiteit.
De hoeveelheid fysieke activiteit die door de meeste nationale en internationale richtlijnen wordt aanbevolen, is minstens 30 minuten gematigde intensiteit van fysieke activiteit gedurende ten minste 5 dagen per week. Meer en meer onderzoek heeft echter aangetoond dat actief blijven gedurende de dag een van de beste manieren is om chronische ziekten zoals hartaandoeningen, diabetes, beroerte en kanker te voorkomen.
Studies hebben aangetoond dat de meeste volwassenen zelfs niet voldoen aan de minimale dagelijkse aanbeveling voor lichaamsbeweging, laat staan de aanbeveling om de hele dag actief te blijven. En verder onderzoek heeft aangetoond dat gemakken van onze moderne levensstijl, zoals reizen per auto en bureaubanen, ons meer sedentair maken en op zijn beurt bijdragen aan de obesitas-epidemie.
Wat is nieuw urbanisme?
Zoals hierboven vermeld, is New Urbanism een hedendaagse stadsplanningsbeweging met als doel het promoten van gezondere en milieuvriendelijkere steden en stedelijke gebieden.
Zoals opgemerkt op newurbanism.org, "is het ontwerpen van geweldige plaatsen voor het comfort en het genieten van de voetganger een van de belangrijkste aspecten van New Urbanism."
De New Urbanism-beweging streeft naar het creëren van steden "met volledige netwerken van autovrije straten , bekend als voetgangerssteden. "Met de nadruk op elementen die steden vriendelijk maken voor voetgangers en het wandelen aanmoedigen voor de meeste alledaagse bestemmingen, kan New Urbanism-planning hogere frequenties van lichaamsbeweging een normaal onderdeel van de dagelijkse routine maken.
Voorstanders van New Urbanism merken op dat "het kunnen lopen naar een mix van winkels, restaurants, kiosken, koffiehuizen en openluchtmarkten in autovrije buurten en werkcentra de hoogste kwaliteit van leven levert."
Sommigen hebben zelfs opgeroepen tot hele stedelijke districten om alleen voetgangers te worden, met directe verbindingen met een spoorlijn voor vervoer over langere afstanden.
Wat is de actieve ontwerpbeweging?
Met soortgelijke doelstellingen als New Urbanism, is Active Design volgens het Center for Active Design "een evidence-based benadering van ontwikkeling die stedelijke planning en architectuuroplossingen identificeert ter ondersteuning van gezonde gemeenschappen."
Nogmaals, dit is een toepassing van de idee om buurten, gemeenschappen en zelfs individuele gebouwen te ontwerpen, zodat mensen worden aangemoedigd om actiever te zijn in hun dagelijks leven, bijvoorbeeld met de principes van buurtverruimbaarheid.
Interessant is dat Active Design niet alleen werd geïnspireerd door de obesitas-epidemie, maar ook door epidemieën van besmettelijke ziekten van het verleden. Zoals opgemerkt door het Center for Active Design, bouwt Active Design voort op het ‘precedent van design dat van invloed is op de volksgezondheid in de 19 de eeuw’, zoals erkend door de enorme vermindering van de verspreiding van infectieziekten. ‘In de 19 e eeuw , het verlichten van de drukte en slechte sanitaire voorzieningen in verband met huurkazernes en andere ondermaatse huisvestingsontwerpen resulteerden in een indrukwekkende vermindering van infectieziekten zoals tuberculose, cholera, tyfus en andere. Gehoopt wordt dat, door het gebruik van de nieuwste gezondheidsonderzoeken, vergelijkbare ontwerpprincipes kunnen worden toegepast in het hedendaagse tijdperk in de strijd tegen obesitas.
Hoe kan dit helpen bij de obesitas-epidemie?Wat bekend staat als actieve manieren van reizen – wandelen of fietsen, bijvoorbeeld – heeft grotere potentiële voordelen voor de gezondheid dan het besturen van een auto, en een groter potentieel om overgewicht te voorkomen. In een studie waarin gekeken werd naar zelfgerapporteerde woon-werkverkeer (gecategoriseerd als privévervoer, openbaar vervoer en actief vervoer) bij meer dan 15.000 inwoners van het Verenigd Koninkrijk, hadden degenen die met actieve en openbare vervoerswijzen naar het werk gingen, aanzienlijk minder lichaamsbeweging. mass index (BMI) dan personen die privévervoer hebben gebruikt. (Privévervoer kan bijvoorbeeld het rijden met de eigen auto en het poolen van auto’s omvatten.)
Niet alleen hebben degenen die geheel of gedeeltelijk de weg naar het werk liepen of fietsten – zoals men noodzakelijkerwijs doet bij het openbaar vervoer – lagere BMI’s, maar ze hadden ook lagere percentages lichaamsvet in vergelijking met degenen die met hun eigen auto’s aan de slag gingen. Zowel mannen als vrouwen bleken de vruchten te plukken van een actievere manier van transporteren.
Een andere studie die keek naar meer dan 100.000 mensen woonachtig in het stads- en voorstedelijk Ontario, Canada, verdeelde buurten op basis van de Street Smart Walk Score®, die door de auteurs van de studie wordt beschreven als een "samengestelde maatstaf voor de loopbaarheid van de wijk".
Op basis van deze Walk Score ®, onderzoekers plaatsten wijken op basis van postcodes in een van de vijf beloopbaarheidscategorieën, "variërend van zeer autoafhankelijk tot ‘Walker’s Paradise’." Studie deelnemers die in de zeer autoafhankelijke gebieden woonden bleken een significant hogere kans te hebben om te zijn overgewicht of obesitas in vergelijking met degenen die in ‘Walker’s Paradise’-gebieden woonden.
Bovendien meldden bewoners van "Walker’s Paradise" -gebieden dat ze meer lieten lopen voor utilitaire dan voor recreatieve redenen – bijvoorbeeld om boodschappen te doen, in plaats van gewoon een wandeling te maken. Deze bewoners bleken gemiddeld 3,0 kg (6,6 lbs.) Minder te wegen dan degenen die in de zeer autoafhankelijke gebieden woonden.
In een vervolg op de Canadese studie meldden onderzoekers in het
Journal of the American Medical Association (JAMA)
dat hogere snelheden van loopbaarheid in de wijk geassocieerd waren met lagere percentages van overgewicht en obesitas en een verminderde incidentie van diabetes tijdens de bestudeerde jaren (2001 tot 2012). De onderzoekers merkten op dat verdere studies nodig zijn om de effecten van Active Design-principes en de loopbaarheid van wijken op ziekten zoals obesitas en diabetes te onderzoeken en te bevestigen.
Ander onderzoek heeft gesuggereerd dat bloeddruk en aerobe conditie zijn verbeterd bij mensen die in beloopbare wijken wonen. Inderdaad, de eenvoudige activiteit van dagelijks wandelen is een van de veranderingen in de levensstijl waarvan bekend is dat ze de bloeddruk verbeteren.
En onderzoek heeft andere gezondheidsvoordelen bevestigd van een dagelijkse wandeling van 30 minuten: in de Nurses ‘Health Study bijvoorbeeld, hadden degenen die stevig liepen of anderszins matige intensiteitsoefeningen gedurende ten minste 30 minuten per dag hadden, een laag risico op plotselinge hartdood gedurende 26 jaar follow-up. Wereldwijde voorbeelden van bewandelbare steden Volgens de New Urbanism-site, zowel Venetië, Italië als Kopenhagen, zijn Denemarken uitstekende voorbeelden van ‘grote voetgangerssteden’.
Van de grote wereldsteden heeft Venetië het grootste voetgangersstraatnetwerk dat volledig vrij is van auto’s.
De traditionele hoofdstraat van Kopenhagen, Stroget, is veertig jaar geleden veranderd in een voetgangersdoorgang en sindsdien zijn stedenbouwkundigen blijven werken om de stad te transformeren van autogericht naar meer voetgangersgericht.
Stappen die Kopenhagen-planners hebben genomen om deze transformatie te bereiken, omvatten het omzetten van meer straten in voetgangersoversteekplaatsen, het omzetten van parkeerterreinen naar openbare pleinen, het promoten van fietsen als een belangrijke vorm van transport en het bouwen naar een schaal die "dicht en laag" is. wat betekent dat laagbouw, dicht bij elkaar gelegen gebouwen de voorkeur genieten.
Deze stappen illustreren de principes van New Urbanism, dat gericht is op het creëren en herstellen van "beloopbare, diverse, compacte steden die een hogere kwaliteit van leven mogelijk maken door nieuwe keuzes voor het leven te bieden", zoals opgemerkt door de New Urbanism-site.
Onder steden in Noord-Amerika, die met de hoogste Walk Scores zijn de Amerikaanse steden New York City (score van 89), San Francisco (86), Boston (81), Philadelphia (78) en Miami (78).
In Canada waren degenen met de hoogste Walk Scores de steden Vancouver (met een score van 78), Toronto (71) en Montreal (70).
In de Verenigde Staten waren de meest transitvriendelijke steden ook meestal die met de hoogste Walk Scores, met de nadruk op het gunstige effect dat stedenbouw en stadsplanning kunnen hebben op de beloopbaarheid. Walkscore.com beoordeelde bijvoorbeeld New York, San Francisco, Boston, het District of Columbia en Philadelphia als de 5 meest transitvriendelijke steden.
San Francisco en Boston staan ook in de top vijf fietsvriendelijke steden.
