Cognitieve reserve is het idee om extra vaardigheden op te bouwen om de mogelijkheid van een afnemend geheugen of denken te compenseren. Zie het als een overmatige training om een race te rijden. De race zelf is misschien een race van 10 kilometer, maar je kunt oefenen door 12 kilometer te rennen om je uithoudingsvermogen en kracht op te bouwen. Op dezelfde manier zou je je cognitieve reserve kunnen opbouwen door je hersenen actief te houden door mentale oefeningen, sociale interactie en andere hersenstimulerende activiteiten zoals cognitieve training.
Passieve (Brain) en Actieve (Cognitieve) Reserve
In 2009 schetste Yaakov Stern zijn onderzoek naar cognitieve reserve en benadrukte twee verschillende soorten cognitieve reserve: passief en actief.
Passieve reserve (ook wel hersenreserve genoemd) werd gedefinieerd als de fysieke grootte van de hersenen en het aantal neuronen in de hersenen. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat grotere hersenen gecorreleerd zijn met minder cognitieve achteruitgang. De term passief wordt gebruikt omdat we de grootte van onze hersenen niet actief kunnen veranderen.
Actieve reserve (cognitieve reserve) wordt beschouwd als het vermogen van onze hersenen om met schade om te gaan door compensatie of verschillende hersenprocessen te gebruiken om het vermogen om goed te functioneren te behouden. Cognitieve (actieve) reserve lijkt beïnvloed te zijn door het niveau van mentale activiteit waar we aan deelnemen, en pleit ervoor om een actieve, gezonde geest te behouden.
Beschermt Cognitive Reserve Alzheimer?
Op dit moment hebben we geen onderzoek dat duidelijk aantoont dat de cognitieve reserve de ontwikkeling van Alzheimer daadwerkelijk voorkomt.
Wat we wel weten, is dat cognitieve reserve geassocieerd lijkt te zijn met het vertragen van de symptomen van de ziekte van Alzheimer. Er is bijvoorbeeld onderzoek uitgevoerd dat een vertraging in de symptomen van de ziekte van Alzheimer aantoonde bij degenen die tweetalig waren, ondanks het feit dat hun hersenen significant fysiek bewijs van verslechtering vertoonden.
Aanvullend onderzoek geschetst door Yaakov Stern heeft erop gewezen dat mensen van wie de hersenen de gevorderde Alzheimer-pathologie vertoonden (d.w.z. klitten en plaques) sterk varieerden in hun vermogen om te functioneren. Degenen met een hoger opleidingsniveau en een groter intellect konden de hersenbeschadiging veroorzaakt door de ziekte van Alzheimer beter compenseren.
Volgens Stern: "… als alle andere dingen gelijk zijn, zou de ziekte later bij mensen met een hogere CR (cognitieve reserve) naar boven moeten komen. Dit leidt tot de voorspelling dat de snelheid van incidente dementie lager zou moeten zijn bij individuen met een hogere cognitieve reserve."
Vertraagt Cognitive Reserve de progressie van de ziekte van Alzheimer?
Interessant is dat sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met een grotere hoeveelheid cognitieve reserve sneller lijken af te nemen zodra zij de diagnose Alzheimer hebben.
Hoewel dit op het eerste gezicht verrassend lijkt, veronderstelt Stern dat omdat het langer duurt voordat iemand met een significante cognitieve reserve tekenen van dementie vertoont, het feitelijke ziekteproces verder loopt. Wanneer de symptomen zich ontwikkelen, lijkt de achteruitgang snel te gaan, omdat de hersenen mogelijk een punt hebben bereikt waarop ze de schade niet meer kunnen compenseren, waardoor de beperkingen snel duidelijk worden.
Het individu heeft echter mogelijk een langere tijd van zijn leven genoten zonder symptomen van Alzheimer vanwege zijn cognitieve reserve.
