Als u bepaalde voorgeschreven medicijnen gebruikt, zoals benzodiazepinen, opiaten of opioïden en barbituraten, kunt u zich afvragen hoe deze uw risico op slaapapneu kunnen beïnvloeden. Omdat deze medicijnen invloed kunnen hebben op zowel de slaaparchitectuur, de spierspanning als de ademhaling, kunnen de gevolgen belangrijk zijn.
Benzodiazepines
De klasse van medicijnen die benzodiazepines worden genoemd, omvat veel medicijnen die bedoeld zijn om angst te verlichten.
Sommige werken als spierverslappers of worden gebruikt als anticonvulsiva om aanvallen te behandelen. Omdat deze medicijnen ook slaperigheid kunnen veroorzaken, zijn ze soms op korte termijn gebruikt om de slaap te bevorderen (hoewel chronisch gebruik voor dit doel wordt afgeraden). Sommige van de benzodiazepinegeneesmiddelen omvatten:
- Alprazolam (Xanax)
- Chloordiazepoxide
- Clonazepam (KIonopin)
- Clorazepaat
- Diazepam (Valium)
- Lorazepam (Ativan)
- Quazepam
- Midazolam
- Estazolam
- Flurazepam
- Temazepam (Restoril)
- Triazolam
De handeling met benzodiazepines nabij de GABA-receptor op het oppervlak van cellen, waardoor chloride vrijer over hun kanalen kan bewegen. Voor de behandeling van slapeloosheid zijn ze grotendeels vervangen door veiliger medicijnen die het risico op ademhalingsstoornissen of slaapapneu niet vergroten.
Opiaten
De opiaten (soms opioïden of narcotica genoemd) zijn een klasse medicijnen die vaak worden gebruikt voor pijnverlichting. Sommige worden ook gebruikt om diarree of hoest te behandelen.
Omdat ze slaperigheid kunnen veroorzaken als bijwerking, kunnen ze belangrijke effecten hebben op de ademhaling tijdens uw slaap. Enkele veel voorkomende opiaten zijn:
- Hydrocodon
- Oxycodon
- Fentanyl
- Mepridine
- Methadon
- Morfine
- Sufentanil
- Codeïne
- Propoxyfeen
- Buprenorfine
- Pentazocine
Deze opiaten binden aan verschillende opioïde receptoren in het zenuwstelsel en elders in het lichaam.
Opioïden resulteren in verhoogde adempauzes, onregelmatige ademhaling en oppervlakkige ademhalingen. Ze kunnen centrale slaapapneu veroorzaken.
Barbituraten
Barbituraten zijn een klasse medicijnen die vroeger zijn gebruikt voor sedatie, maar vanwege ernstige bijwerkingen, waaronder het risico op afhankelijkheid en terugtrekking, zijn ze grotendeels uitgefaseerd als slaapmiddelen. Ze kunnen coma veroorzaken in toxische doses. Enkele van de barbituraten zijn:
- Amobarbital
- Fenobarbital
- Pentobarbital
- Secobarbital
- Thiopental
Barbituraten werken op de natrium- en kaliumtransporteurs in cellen, die het reticulaire activeringssysteem in de hersenstam kunnen remmen. Dit kan verdoving en zelfs coma veroorzaken en heeft aanzienlijke effecten op de ademhaling. Deze medicijnen mogen niet langer worden gebruikt als slaapmiddelen om slapeloosheid te behandelen.
Hoe deze medicijnen de ademhaling in slaap beïnvloeden
Elk van deze medicijnen kan uw ademhaling onderdrukken en uw bovenste luchtwegen meer opvouwbaar maken. Dit kan slaapverstoorde ademhaling verergeren, zoals slaapapneu. Omdat deze medicijnen ook je bewustzijnsniveau onderdrukken, kun je je luchtweg mogelijk niet voldoende beschermen. Dit kan leiden tot verstoorde ademhaling, verstikking of verstikking en zelfs de dood. Deze medicijnen zijn vaak betrokken bij sterfgevallen door overdoses, ook bij beroemdheden.
Ten slotte kunnen deze medicijnen afzonderlijke effecten hebben op uw slaaparchitectuur, wat leidt tot een verstoorde slaap zelfs als u bewusteloos blijft.
Als u slaapapneu heeft, moet u een polysomnogram (PSG) laten uitvoeren bij het gebruik van een van deze medicijnen om te controleren op bijwerkingen. Het is belangrijk om deze risico’s met uw arts te bespreken om te bepalen of de voordelen van de medicatie opwegen tegen de mogelijke schade voor uw situatie.
