Het Ebola-virus is een ernstig probleem voor de gezondheid. Ebola kan zeer gevaarlijk zijn en kan de ogen beïnvloeden. Een studie van een ebola-overlevende laat zien hoe het virus langer dan twee maanden na behandeling en herstel in het oog kan blijven leven.
Wat is ebola?
Het Ebola-virus is een term die wordt gebruikt om een groep virussen te beschrijven die hemorragische koorts veroorzaken. Hemorragische koorts betekent dat een persoon erg ziek wordt en bloedt binnen en buiten het lichaam. Symptomen zijn koorts, spierzwakte, keelpijn en hoofdpijn. Helaas heeft het virus een lange incubatietijd (tussen 8-21 dagen), dus een persoon kan worden geïnfecteerd voordat hij enige tekenen of symptomen vertoont. Als een geïnfecteerd persoon ziek wordt, kunnen de nier- en leverfunctie verminderen en kan er aanzienlijk bloedverlies in het lichaam beginnen.
Het Ebola-virus komt voornamelijk voor in Afrikaanse landen. Het ebolavirus dankt zijn naam aan de Ebola-rivier toen het voor het eerst werd ontdekt in 1976. Ebola-virussen worden voornamelijk aangetroffen in primaten in Afrika en mogelijk de Filippijnen, en er zijn slechts af en toe uitbraken van infectie bij de mens. Ebolahemorragische koorts komt vooral voor in Afrika in de Republiek Congo, Gabon, Soedan, Ivoorkust en Oeganda. Het kan in andere Afrikaanse landen voorkomen.
Ebola-infectie
U kunt besmet raken met ebola door direct contact met bloed of lichaamsvloeistoffen van een persoon die ziek is van de ziekte. U kunt de ziekte nog steeds krijgen van iemand die onlangs is gestorven aan Ebola. Lichaamsvloeistoffen die het virus kunnen verspreiden, omvatten urine, speeksel, zweet, braaksel, moedermelk, sperma of uitwerpselen. U kunt ook Ebola samentrekken door in contact te komen met naalden en spuiten die zijn verontreinigd met lichaamsvloeistoffen. Hoewel zeldzaam, kan een persoon ook besmet raken door in contact te komen met fruitvleermuizen, apen en apen die de ziekte hebben. Het ebolavirus is echter niet in de lucht.
Ebola wordt beschouwd als een van de dodelijkste virussen op onze planeet met een sterftecijfer van 50-90 procent. Op dit moment is er geen remedie of vaccin voor de ziekte. Sommige mensen kunnen overleven met de juiste medische zorg, maar kunnen na herstel langdurige medische problemen hebben.
Ebola en de ogen
In een studie die werd gemeld in het New England Journal of Medicine, behandelden onderzoekers een arts uit Zimbabwe en een Amerikaanse burger die besmet raakte met ebola tijdens de behandeling van patiënten die leden aan het ebolavirus. Terwijl de arts herstelde, ontwikkelde hij acute uveïtis en werd zijn oogdruk verhoogd. Uveïtis is een ontsteking of zwelling van de uvea van het oog. De uvea bevindt zich in het midden van het oog, tussen de sclera en het netvlies. Symptomen van uveïtis kunnen zich plotseling ontwikkelen. Het oog wordt plotseling rood, pijnlijk en gevoelig voor licht. De arts werd behandeld met lokale steroïden en bloeddrukverlagende medicijnen. Zijn oog genas en zijn zicht werd weer normaal.
Ongeveer twee maanden nadat hij was ontslagen, onderging de arts een uitgebreid oogonderzoek in het Emory Eye Center, 8-9 weken nadat het virus volledig uit zijn bloedstroom was verdwenen. Tijdens het onderzoek voerden artsen een procedure uit met de naam parenterese van de voorste kamer. (Paracentese is het verwijderen van de vloeistof, de zogenaamde waterige humor, vanuit de voorste kamer van het oog.)
Na het bestuderen van de geëxtraheerde vloeistof, vonden de onderzoekers levende Ebola-virussen uit het oog die uveïtis leden. Er werd echter vastgesteld dat monsters van tranen en conjunctivale weefsels negatief waren getest op Ebola. Dit is bemoedigend omdat het suggereert dat patiënten die herstellen van Ebola niet het risico lopen om de infectie te verspreiden door incidenteel contact.
Wat u moet weten
Ebola is een ernstig virus dat uw gezichtsvermogen kan beïnvloeden. Speciale voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen nadat mensen volledig lijken te zijn hersteld van Ebola. Zorgverleners dienen speciale voorzorgsmaatregelen te nemen en persoonlijke beschermingsmiddelen te gebruiken, met name die omgaan met laboratoriummonsters en medische afvalstoffen, om te voorkomen dat ze met het virus worden geïnfecteerd.
