Papillaire microcarcinoom is een vorm van papillaire schildklierkanker die extreem klein van formaat is. Deze kleine kankers – microcarcinomen – vormen ongeveer de helft van alle schildklierkankers die in de afgelopen drie decennia in de Verenigde Staten en Europa zijn gediagnosticeerd.
Hoe klein is een papillaire microcarcinoom?
Hoe klein is klein? Richtlijnen zeggen dat een papillaire kanker een "microcarcinoom" is als het kleiner is dan 0,4 cm (1 centimeter).
Incidentie en detectie
De incidentie van microcarcinoom neemt toe, voornamelijk als gevolg van een betere detectie. Deze kleine, asymptomatische tumoren zijn meestal te vinden tijdens echo’s en röntgenfoto’s van de hoofd- en nekgebieden.
Behandeling Controverses
Papillaire microcarcinoom wordt beschouwd als een zeer laag risico op sterfte hebben. Het is echter vrij gebruikelijk dat het terugkeert, of aanhoudt, dus een operatie wordt meestal aanbevolen.
Onderzoekers van het 10e Europese Congres voor Endocrinologie (ECE) rapporteerden over een follow-uponderzoek op lange termijn waarin gekeken werd naar de resultaten van Mayo Clinic-patiënten met papillair schildkliermicrocarcinoom. Uit die studie bleek dat:
- Van bijna 900 patiënten met tumoren die chirurgisch waren verwijderd, geen van hen de verspreiding van de kankers had in 20 jaar follow-up
- 20- en 40-jarige recidiefpercentages voor schildkliertumoren waren 6% en 9%.
- Van de gehele studiepopulatie stierven er minder dan 3 patiënten (0,3%) aan papillair schildkliermicrocarcinoom
- Overleving en mortaliteit voor de onderzoeksgroep verschilden niet significant van de controlepopulatie
De onderzoekers concludeerden dat hun bevindingen het volgende bevestigen:
- Papillair schildkliermicrocarcinoom heeft een uitstekende prognose als de primaire tumor volledig is verwijderd tijdens de operatie.
- Meer dan 99% van de patiënten met papillaire schildkliermicrocarcinoom lopen geen risico op een verre verspreiding van kanker of sterven aan schildklierkanker.
- Postoperatieve radioactief jodiumresten hebben het risico op recidief of overlijden door papillaire schildklierkanker in een periode van 40 jaar niet verbeterd.
De richtlijnen van de American Thyroid Association suggereren totale thyreoïdectomie voor papillair microcarcinoom die wordt gediagnosticeerd vóór de operatie en voor tumoren die metastatisch of invasief zijn, om te helpen verzekeren dat de tumor volledig is verwijderd.
De Europese Schildkliervereniging (ETA) en de British Thyroid Association (BTA) adviseren echter gedeeltelijke respectievelijk thyreoïdectomie en lobectomie bij patiënten met een laag risico die geen geschiedenis van blootstelling aan straling hebben. En de Amerikaanse vereniging van klinische endocrinologen suggereert dat lobectomie (verwijdering van de helft van de schildklier) plus isthmectomie (verwijdering van de landengte die de lobben verbindt) wordt aanbevolen voor patiënten met een laag risico op papillaire microcarcinoom.
Nog controversiëler is of radioactieve jodium (RAI) – ook bekend als radioactief jodium – behandeling ook na de operatie nodig is om de best mogelijke uitkomst te bieden. Hoewel de Mayo-studie geen voordeel vond, is men het er over het algemeen over eens dat het wordt aanbevolen voor patiënten met een verhoogd risico op papillaire microcarcinoom, dwz degenen die een recidief hebben, meerdere tumoren hebben, positieve lymfeklieren en / of andere tekenen van verspreiding .
Een onderzoek uit 2009 gepubliceerd in het tijdschrift Schildklier had verrassende resultaten die in tegenspraak waren met de Mayo Clinic-studie. Uit de studie van 2009 bleek dat 43% van de bestudeerde papillaire microcarcinoompatiënten binnen drie jaar na de operatie hun kanker naar de lymfeklieren hadden verspreid en dat minder agressieve benaderingen die geen radioactief jodium omvatten, misschien niet geschikt zijn.
Uit een artikel uit 2012 in de Journal of Oncologybleek echter dat behandeling met radioactief jodium niet nodig is en de uitkomsten / prognose voor papillair microcarcinoom in het algemeen niet verbetert – en slechts een voordeel was bij patiënten met een hoger risico met grotere tumoren, waar RAI verminderde het aantal recidieven.
Gevolgen voor patiënten
De meerderheid van de patiënten met een gedeeltelijke thyreoïdectomie heeft nog steeds behoefte aan vervangende medicatie voor schildklierhormoon. Het kan dus logisch zijn, als u toch geopereerd gaat worden en later medicatie nodig heeft, om de voor- en nadelen van een totale versus gedeeltelijke thyroïdectomie met uw arts te bespreken.
Wat RAI betreft, dient u de mogelijke voordelen te bespreken als u risicofactoren heeft, waaronder familiegeschiedenis, blootstelling aan straling, eerdere schildklierkanker of andere problemen. En zorg ervoor dat uw arts op de hoogte is van de nieuwste richtlijnen, zodat hij / zij uw risicofactoren kan beoordelen en de best mogelijke aanbeveling kan doen betreffende postoperatieve RAI.
