Hoewel HIV geen onderscheid maakt tussen vrouwen en mannen, zijn er aanzienlijke verschillen in risico en symptomen van HIV bij vrouwen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention zijn vrouwen goed voor 23 procent van de HIV-infecties in de VS. Van de gediagnosticeerden is minder dan de helft gekoppeld aan zorg, terwijl minder dan één op de drie in staat is om een niet-detecteerbare virale lading te behouden die indicatief is voor behandelingssucces.
De cijfers worden nog belangrijker als we vrouwen vergelijken met etnische groepen. Afro-Amerikaanse vrouwen, bijvoorbeeld, zijn tegenwoordig de op drie na hoogste risicogroep in het algemeen en hebben bijna vijf keer zoveel kans op hiv als hun mannelijke tegenhangers.
Bovendien zijn vrouwen in kleur goed voor 50 procent van alle nieuwe infecties bij mensen in de leeftijd van 13 tot 19 jaar, wat betekent dat ze op veel jongere leeftijd worden geïnfecteerd dan mannen die ze infecteren.
Als zodanig is HIV vandaag de zevende belangrijkste doodsoorzaak voor Afrikaanse Amerikaanse en Latino-vrouwen tussen 25 en 44 jaar.
Kwetsbaarheden bij vrouwen
Er zijn kwetsbaarheden voor HIV die geheel uniek zijn voor vrouwen en die verantwoordelijk zijn voor de vele verschillen in infectie tarieven tussen mannen en vrouwen wereldwijd. Deze omvatten:
- Biologische kwetsbaarheden plaats een vrouw met een groter risico op HIV vanwege het grotere oppervlak van de vagina en de baarmoederhals. Dit alleen al biedt gemakkelijke toegang voor HIV via delicate slijmvliesweefsels die zich in het vrouwelijke geslachtsorgaan bevinden. Dientengevolge, zijn vrouwen twee keer zo leuk om HIV te krijgen van geslachtsgemeenschap dan hun heteroseksuele mannelijke partner.
- Ongelijkheid tussen de geslachtenkan vrouwen ontmoedigen door vrouwen te beroven van seksuele toestemming en het recht op zelfbescherming. Onrechtvaardigheid in werkgelegenheid en onderwijs verergert deze kwesties nog verder, waardoor vrouwen afhankelijker worden van financiële steun van mannen die mogelijk grof of zelfs gewelddadig zijn.
- Raciale ongelijkhedenkunnen het probleem verder verergeren met hoge percentages armoede, opsluiting en injecterend drugsgebruik dat de epidemie voedt (vooral in Afro-Amerikaanse gemeenschappen waar de HIV-cijfers hoog zijn). Mislukkingen in de volksgezondheid en het gebrek aan geïntegreerde HIV-diensten drijven velen weg van toegang tot de zorg die ze nodig hebben.
- Seksueel misbruikte vrouwenhebben meer kans om risicovol gedrag aan te nemen, waaronder meerdere sekspartners, condoomloze seks of het uitwisselen van seks voor drugs.
- Seksueel overdraagbare aandoeningen zoals syfilis en gonorroe zijn vaak moeilijk te diagnosticeren bij vrouwen, waardoor ze een hoger risico op hiv hebben vanwege de open wonden of laesies die vaak worden gemist.
Bovendien hebben vrouwen meer kans om medische zorg te vermijden of uit te stellen vanwege financiële beperkingen, terwijl ze hun eigen medische behoeften opofferen aan die van hun kinderen.
Wat kan er gedaan worden
Er zijn een aantal initiatieven genomen om tegemoet te komen aan de behoeften van vrouwen met een risico op hiv. Deze omvatten gerichte campagnes gericht op vrouwen van kleur die geschikt zijn voor de leeftijd en cultureel gevoelig zijn.
Vanuit medisch oogpunt zijn miljoenen uitgegeven aan onderzoek en ontwikkeling van lokale microbiciden die "onzichtbare" bescherming tegen HIV kunnen bieden als intieme partners condooms weigeren te gebruiken. Recente pogingen zijn gedaan om interesse in het vrouwencondoom te hernieuwen door het ontwerp en het comfort van het apparaat te verbeteren.
Voor vrouwen gediagnosticeerd met HIV, zijn pogingen ondernomen om reproductieve gezondheidszorg te integreren met HIV-specifieke zorg om ervoor te zorgen dat infecties worden opgespoord en vrouwen worden vastgehouden in de zorg.
