Een beroerte is een ernstige medische aandoening veroorzaakt het gebrek aan bloedtoevoer naar de hersenen. In de meeste gevallen wordt het veroorzaakt wanneer zich een bloedstolsel vormt in een slagader die de hersenen van energie voorziet, een aandoening die gewoonlijk een ischemische beroerte wordt genoemd.
In ongeveer 10 procent van de gevallen wordt een beroerte veroorzaakt wanneer een bloedvat plotseling in de hersenen barst. Zonder de zuurstof die door bloed wordt gedragen, kunnen hersencellen snel afsterven en leiden tot permanente hersenbeschadiging.
Dit type beroerte wordt ofwel een hemorragische beroerte of een intracraniële bloeding genoemd.
Symptomen van een hemorragische slag
Wanneer een intracerebrale bloeding optreedt, berooft het niet alleen de hersenen van zuurstof, maar kan het de ernstige zwelling en compressie van de hersenen zelf veroorzaken. De symptomen kunnen variëren, maar omvatten meestal:
- plotselinge en ernstige hoofdpijn
- duizeligheid en evenwichtsverlies
- zwakte in het gezicht, het been of de arm aan de ene kant van het lichaam
- misselijkheid
- braken
- verwarring of desoriëntatie
- problemen met spraak of slikken
- aanvallen
Een niet-traumatische intracerebrale bloeding is een verwoestende gebeurtenis met een sterftecijfer van 30 dagen tussen 35 en 52 procent, volgens een onderzoek uit 2010 in Stroke Magazine.
Oorzaken van hemorragische slag
Terwijl een intracraniale bloeding kan optreden als gevolg van een ernstig hoofdletsel (zoals kan voorkomen bij een auto-ongeluk), zijn de twee meest voorkomende oorzaken gerelateerd aan afwijkingen van de bloedvaten zelf.
Een dergelijke aandoening staat bekend als een aneurysma dat optreedt wanneer een sectie van een slagader abnormaal wordt vergroot. Wanneer dit gebeurt, kunnen de wanden van de slagader beginnen te balloneren en uiteindelijk scheuren. Aneurysma’s kunnen aangeboren zijn (wat betekent dat er sprake was vanaf het moment van geboorte) of veroorzaakt worden door chronische hypertensie (hoge bloeddruk).
Een andere minder vaak voorkomende oorzaak is een aangeboren aandoening die bekend staat als een arterioveneuze misvorming (AVM). AVM wordt gekenmerkt door de afwezigheid van capillairen tussen slagaders en aderen. In plaats van verbinding te maken via dit vertakkingsnetwerk van kleine bloedvaten, zullen bepaalde slagaders en aderen direct verbinden. Dit komt meestal voor in de hersenen of de wervelkolom.
Na verloop van tijd zullen de abnormale vaten beginnen te verwijden, omdat de bloeddruk een extra belasting vormt voor hun reeds verzwakte structuur. Helaas zal meer dan 50 procent van de mensen met een AVM een hemorragische beroerte ervaren.
Bovendien kunnen bepaalde soorten hersenkanker een intracraniale bloeding veroorzaken door de structurele integriteit van een bloedvat te ondermijnen en het te verzwakken totdat het barst.
Behandeling
Een van de eerste stappen om een intracraniale bloeding te behandelen is om de bloeddruk zo snel mogelijk te verlagen. Hiervoor worden standaard intraveneuze antihypertensiva gebruikt, terwijl medicijnen ook kunnen worden voorgeschreven om eventuele bloedverdunners tegen te gaan.
Zodra het individu is gestabiliseerd, zullen de artsen proberen de oorzaak van het bloeden te achterhalen. Als de bloeding relatief klein is, kan ondersteunende zorg alles zijn wat nodig is, inclusief gecontroleerde hydratatie met IV-vloeistoffen om intracraniële zwelling te voorkomen.
Voor ernstiger beroertes kan een operatie nodig zijn om de ruptuur te herstellen en het bloeden te stoppen. In andere gevallen kan het worden gebruikt om de druk van het opgehoopte bloed te verlichten. Dit kan een procedure vereisen die bekend staat als een craniotomie waarbij een deel van de schedel tijdelijk wordt verwijderd.
Normaal gesproken is herstel van een hemorragische beroerte langzaam en vereist een langdurig verblijf in het ziekenhuis. Beroeps-, spraak- en fysiotherapie kunnen ook nodig zijn om de motorische vaardigheden te verbeteren die worden beïnvloed door hersenbeschadiging.
In het geval van een kleine beroerte, kan een persoon mogelijk binnen een paar weken naar huis terugkeren. In ernstigere gevallen kan de behandeling aan de gang zijn en langdurige zorg vereisen als de motorische en cognitieve functies aanzienlijk zijn verslechterd.
