Adenopathie (ook bekend als lymfadenopathie) verwijst naar lymfeklieren die zijn vergroot of opgezwollen als gevolg van een infectie, de meest voorkomende oorzaak of als gevolg van andere gezondheidsproblemen, zoals auto-immuunziekten of kanker.
Bij kanker kan adenopathie worden veroorzaakt door een maligniteit die begint in de lymfeklieren zelf. Het kan ook voorkomen wanneer een kanker zich uitbreidt (uitzaait) van andere delen van het lichaam naar de lymfeklieren.
Het lymfesysteem
Je lichaam heeft een lymfatisch systeem dat bestaat uit lymfevaten, lymfevocht en lymfeklieren. Het netwerk van lymfevaten transporteert lymfevocht door het lichaam. Deze vloeistof, een van zijn andere functies, verzamelt afvalstoffen en ziekteverwekkende micro-organismen (zoals virussen en bacteriën) tijdens zijn reis door weefsels.
De lymfeklieren zelf zijn kleine, boonvormige organen die bloedcellen produceren en opslaan (lymfocyten genoemd) die helpen bij het bestrijden van infecties en ziekten. Er zijn ongeveer 600 van deze knooppunten verspreid over het lichaam. Hun primaire rol is om afval van lymfevocht te filteren. Terwijl ze dat doen, wil het leger van lymfocyten elke vreemde agent neutraliseren die het tegenkomt.
Sommige lymfeklieren bevinden zich oppervlakkig, bijvoorbeeld in de lies, oksel en nek, maar andere liggen dieper in het lichaam, zoals in de borstkas of de buik.
Tijdens een actieve infectie of letsel worden de lymfeklieren opgezwollen en zacht.
Wanneer dit gebeurt, kan adenopathie verschillende vormen aannemen:
- Het kan gelokaliseerd zijn (voorkomend in een deel van het lichaam), bilateraal (aan beide zijden van het lichaam) of gegeneraliseerd (door het gehele lichaam).
- Het kan acuut zijn (gebeurt plotseling en lost snel op) of chronisch (aanhoudend).
- Het kan worden gekenmerkt door de locatie van de knooppunten, zoals rond de nek (cervicaal), lies (inguinal), borst (mediastinum), oksels (oksel) of buik (mesenteriaal).
Kanker Adenopathie
Kanker-adenopathie is de term die wordt gebruikt om de zwelling van de lymfeklieren als gevolg van kanker te beschrijven. Kankers die in de lymfeklieren beginnen, worden lymfoom genoemd. Twee van de meest voorkomende soorten zijn Hodgkin-lymfoom of non-Hodgkin-lymfoom. Elk gedraagt zich en ontwikkelt zich anders, maar beide zijn afkomstig van de lymfocyten zelf. Adenopathie is slechts een van de kenmerken van deze ziekten.
Meer in het algemeen zal kankeradenis optreden wanneer een maligniteit in een deel van het lichaam (bekend als de primaire tumor) zich verspreidt naar andere delen van het lichaam om nieuwe (secundaire) tumoren te creëren. De lymfeklieren zijn de organen die hier het meest last van hebben.
Hoe kanker zich door de lymfeklieren verspreidt
Wanneer een tumor uitgezaaid is, breken kankercellen zich af van de primaire tumor en verspreiden ze zich naar andere delen van het lichaam via het circulerende (bloed) systeem of het lymfatische systeem.
Wanneer de cellen in het bloed zitten, worden ze in de bloedstroom meegevoerd totdat ze ergens vast komen te zitten, meestal een capillair. Vanaf dit punt kan de cel door de capillaire wand glippen en een nieuwe tumor creëren waar die ook terechtkomt.
Een soortgelijk iets gebeurt met het lymfestelsel. In dit geval breken de kankercellen af en worden ze naar de lymfeknopen gebracht waar ze vast komen te zitten.
Terwijl de knooppunten reageren met een agressieve immuunaanval, zullen sommige kankercellen overleven om een nieuwe tumor te vormen.
Maar hier ligt het verschil: in tegenstelling tot het circulatiesysteem, dat kankercellen naar bijna elk deel van het lichaam kan vervoeren, is de verspreiding van kanker door het lymfatische systeem meer beperkt. De knooppunten die het dichtst bij de tumor liggen, worden meestal als eerste getroffen. Van daaruit kunnen extra cellen afbreken en naar afgelegen knooppunten in andere delen van het lichaam gaan.
Vanwege de manier waarop lymfeklieren worden aangetast, zullen artsen ze routinematig controleren om te zien of kanker zich heeft verspreid en, zo ja, door hoeveel.
Hoe Adenopathie wordt gedetecteerd
De vergroting van oppervlakkige lymfeklieren kan vaak worden opgespoord door middel van een lichamelijk onderzoek. Beeldvormingstests zoals computertomografie (CT) -scans kunnen ook worden gebruikt, met name voor lymfeklieren in de borstkas of onderbuik.
Bovendien kan de arts een lymfklierbiopsie bestellen. De biopsie omvat de verwijdering van lymfeklierweefsel voor onderzoek onder een microscoop. Het zou worden gebruikt om te zien of kanker zich heeft verspreid van een primaire tumor of in gevallen waarin lymfomen worden vermoed.
De biopsie kan worden uitgevoerd door chirurgisch een knoop te verwijderen of, minder vaak, door cellen te verwijderen met behulp van een minder invasieve procedure die fijne naaldaspiratie wordt genoemd. De resultaten van de biopsie zijn belangrijk voor zowel de diagnose als stadiëring van de kanker.
Hoe Adenopathie de behandeling van kanker beïnvloedt
Alleen al adenopathie verandert het verloop van de behandeling van kanker niet. Het hebben van kankercellen in uw lymfeklieren kan de behandeling echter beïnvloeden, omdat dit het stadium van uw ziekte zal aangeven.
Een van de meest voorkomende systemen voor het stageren van kanker is het TNM-systeem, dat is gebaseerd op de omvang van de tumor (T), de mate van verspreiding naar de lymfeklieren (N) en de aanwezigheid van metastase (M). Als er geen kanker wordt gevonden in de lymfeklieren nabij de tumor, krijgt de N een waarde van 0. Als in de buurt of op afstand gelegen knopen kanker vertonen, krijgt de N een waarde van 1, 2 of 3 toegewezen, afhankelijk van:
- Hoeveel knooppunten zijn betrokken
- Waar de knooppunten zich bevinden
- Hoe groot de knooppunten zijn
- Hoeveel kanker is er in hen
De aanbevolen behandelingskuur zal grotendeels gebaseerd zijn op de stadiëring. De enscenering zal ook worden gebruikt om de diagnose ICD-10-code te verstrekken, die uw zorgverzekeraar zal gebruiken om de behandeling goed te keuren.
Kanker Adenopathie versus infectie-gerelateerde adenopathie
Niet alle adenopathieën zijn hetzelfde. Kankercellen zijn meestal hard, pijnloos en stevig gehecht aan het omliggende weefsel. Goedaardige of niet-kankerachtige lymfeklieren daarentegen zijn gewoonlijk pijnlijk bij aanraking en zullen in afmeting en dichtheid afnemen naarmate de infectie verdwijnt.
Dat gezegd hebbende, je kunt de oorzaak van adenopathie niet alleen vaststellen aan de hand van fysieke kenmerken. In sommige gevallen kan een kankergezwel een nabijgelegen zenuw indrukken en pijn veroorzaken. In andere gevallen kan een goedaardige node hard en relatief pijnloos zijn (zoals die zich kunnen voordoen bij persisterende gegeneraliseerde lymfadenopathie bij hiv).
Heb ik kanker als ik lymfeklieren gezwollen heb?
Adenopathie is een niet-specifiek symptoom dat door een aantal dingen kan worden veroorzaakt. Op zichzelf heeft adenopathie geen diagnostische waarde. Vaker wel dan niet, echter, adenopathie zal worden veroorzaakt door een infectie in plaats van door kanker.
Met dat gezegd, als de lymfeklieren aanhoudend gezwollen en / of groter worden, moet u medische hulp inroepen. Als u al een kankerbehandeling krijgt, adviseer dan uw arts als u gezwollen lymfeklieren vindt in een deel van uw lichaam.
