In de Verenigde Staten en andere westerse landen zoeken tweemaal zoveel vrouwen als mannen naar behandeling voor het prikkelbare darm syndroom (IBS). IBS wordt in feite grotendeels gezien als een probleem voor de gezondheid van vrouwen, ook al zijn er mannen die deze aandoening ook hebben. Mannen ontwikkelen IBS, dus waarom worden er meer vrouwen dan mannen gediagnosticeerd met de aandoening? Ligt het antwoord in de fysieke, chemische, sociale of emotionele verschillen tussen de geslachten?
Fysieke verschillen
Sommige onderzoeken wijzen erop dat een deel van de grote discrepantie in het aantal mannen en vrouwen met de diagnose IBS in fysieke verschillen kan liggen, zoals de reactie op pijn. Over het algemeen is gebleken dat vrouwen gevoeliger zijn voor bepaalde soorten pijn (zoals pijn door inwendige organen) dan mannen. Daarom kan IBS-pijn prominenter aanwezig zijn bij vrouwen dan bij mannen, wat een bezoek aan een arts zou kunnen veroorzaken.
Chemische verschillen
Veel vrouwen melden dat hun IBS-symptomen erger zijn tijdens bepaalde fasen van hun menstruatiecyclus (zoals pre-menstruatie of ovulatieperioden). Deze associatie leidde ertoe dat onderzoekers speculeerden dat als vrouwelijke hormonen IBS verergeren, mannelijke hormonen verantwoordelijk kunnen zijn voor het ‘beschermen’ van mannen tegen IBS. In één onderzoek bleken mannen met IBS een lager hormoongehalte te hebben dan mannen zonder IBS. Dit zou kunnen betekenen dat hogere niveaus van mannelijke hormonen in het lichaam op de een of andere manier IBS-symptomen voorkomen, maar onderzoekers weten niet goed waarom.
Daarnaast toonde een andere studie aan dat mannen met een lager testosteronniveau meer uitgesproken IBS-symptomen vertoonden.
Sociale verschillen
Een andere reden voor het lage aantal mannen dat IBS-symptomen meldt, is dat ze niet zo snel naar een medische behandeling kunnen zoeken als vrouwen. Mannen overwegen misschien niet om een arts te raadplegen voor de pijn van IBS.
Vrouwen kunnen ook vaker een behandeling voor IBS aanvragen omdat ze al gewend zijn aan het bezoeken van een arts (meestal een gynaecoloog) voor een Pap-screening of andere testen op jaarbasis. Het melden van buikpijn of veranderingen in de stoelgang bij deze bezoeken kan leiden tot een verwijzing voor een follow-up met een huisarts of een gastro-enteroloog. Jongere mannen en mannen die anders gezond zijn, zien misschien niet regelmatig een arts en hebben daarom geen nauwe relatie met een arts of kunnen pijn of veranderingen in de stoelgang gemakkelijk melden.
Emotionele verschillen
Er lijkt een verband te bestaan tussen psychologische aandoeningen en IBS, hoewel onderzoekers nog steeds niet zeker weten wat de oorzaak van de link is. Depressie en angst komen over het algemeen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, wat gedeeltelijk de prevalentie van IBS bij vrouwen kan verklaren. Studies hebben aangetoond dat vrouwen met IBS ook vaker een voorgeschiedenis van seksueel misbruik hebben.
Een woord van heel dichtbij
Het lijkt erop dat al deze factoren een rol kunnen spelen bij het verklaren van het lagere percentage gemelde IBS bij mannen in vergelijking met vrouwen. Er kunnen ook andere sociale redenen zijn waarom mannen mogelijk geen zorg zoeken of waarom vrouwen eerder geneigd zijn om zorg te dragen voor de spijsvertering.
Onderzoek naar de verschillen tussen mannen en vrouwen in IBS is de afgelopen jaren toegenomen en onderzoekers concluderen dat er meer nodig zijn om de genderverschillen in IBS te begrijpen.
