De hersenen zijn verdeeld in zes lobben of secties: frontale, pariëtale, occipitale, temporale, limbische en insulaire cortex.
Zoals het klinkt, ligt de frontale kwab aan de voorzijde van de hersenen. Als je door de schedel zou kunnen kijken, zou deze direct achter de wenkbrauwen beginnen, omhoog door het voorhoofd gaan en ongeveer een derde van de bovenkant van het hoofd bedekken.
Volgens onderzoekers is de frontale kwab verantwoordelijk voor het vormgeven van waarneembaar gedrag en persoonlijke kenmerken.
Het beheerst dingen zoals persoonlijkheid, vrijwillige bewegingen, impulscontrole, probleemoplossend vermogen, motivatie, seksueel en sociaal gedrag.
De linker- en rechterkant van de frontale kwab hanteren een aantal verschillende functies. De juiste frontale kwab wordt voornamelijk geassocieerd met non-verbale vaardigheden, zoals het interpreteren van sociale signalen. De linker frontale kwab heeft meer controle over taalexpressie.
Zowel de rechter- als linkerkant van de frontale kwab communiceren met elkaar, dus schade aan beide zijden heeft meestal meer diepgaande gevolgen.
Hoofdtrauma en de frontale kwab
De frontale kwab is een van de meest voorkomende hersengebieden die door een hoofdtrauma wordt beïnvloed.
Mechanismen van frontale kwabhoofdtrauma omvatten het hebben van het hoofd:
- Raak het dashboard van een auto aan.
- Sla op het voorste stuur van een fiets.
- Beïnvloed de grond wanneer deze van een motorfiets wordt gegooid.
- Sla een boom of een ander onbeweeglijk object tijdens het sporten.
- Krijg een slag door een aanval.
Wanneer het voorste deel van de schedel een voorwerp raakt, kan de schedel al dan niet breken. Als de schedel breekt, wordt dit een open letsel genoemd. Een open schedelbreuk over de frontale kwab kan botfragmenten in hersenweefsel duwen. Het verhoogt ook het risico op infectie, omdat bacteriën, schimmels en andere infectieuze organismen nu in contact kunnen komen met de hersenen.
Een open fractuur moet mogelijk chirurgisch worden gerepareerd. Alle vreemde lichamen die de hersenen zijn binnengekomen, moeten worden verwijderd, het bloeden moet worden gestopt en de wond moet worden gestabiliseerd en gesloten.
Een gesloten frontale lobbeschadiging betekent dat de schedel niet gebroken of doorboord is. De schade aan de hersenen kan nog steeds ernstig zijn als de impact bloedingen of scheuren van een van de zenuwen en weefsels veroorzaakt. Als er ernstige bloedingen zijn die leiden tot druk op de hersenen, kan een operatie nodig zijn om de bloeding te stoppen en het bloed te verwijderen.
Lange termijn effecten van frontale hersenbeschadiging
Schade aan de frontale kwab kan leiden tot verschillende persoonlijkheidsveranderingen. Sommige hiervan zijn:
- Ongepaste opmerkingen maken.
- Wijziging in geduld en tolerantie van anderen.
- Depressie.
- Reageert niet op sociale signalen.
- Sociaal ongepaste seksuele opmerkingen of gedrag.
- Verhoogde of afgenomen interesse in seks.
- Slapeloosheid.
- Aandachts- en concentratieproblemen.
- Moeilijkheden oplossen bij complexe problemen.
- Vertraagd kritisch denken.
- Verhoogde of afgenomen spraakzaamheid.
- Gebrek aan spontane gezichtsuitdrukking.
- Bewegingsbeperkingen.
- Taalproblemen.
- Impulsief, gevaarlijk gedrag.
- Drugsmisbruik.
Frontale kwabbeschadiging door hoofdtrauma manifesteert zich op veel verschillende manieren, afhankelijk van de ernst van de verwonding, welke delen van de frontale kwab gewond zijn en reeds bestaande persoonlijkheidskenmerken.
Behandeling van frontale kwab hersentrauma
Bij elk type van trauma behandeling en hersenletsel management, richten de eerste interventies zich op het stoppen van bloedingen en het beheersen van zwelling en zenuwdood.
Er zijn een aantal diagnostische hulpmiddelen voor hoofdtrauma en hersenletsel. Het is normaal dat zowel een röntgenfoto als een CT-scan direct na het letsel wordt gemaakt. Vervolgens kan een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) worden gebruikt om verder te bepalen welke gebieden van de hersenen schade hebben opgelopen.
Omdat het voorste deel van de hersenen zo nauw verwant is aan gedrag, kan een neuropsycholoog een aantal persoonlijkheids- en vaardighedentests afleggen.
Dit helpt te bepalen welke vaardigheden er nog zijn en welke opnieuw moeten worden getraind. Interviews met de patiënt, familie en vrienden helpen het medische team en de therapeut begrijpen hoe het hoofdletsel slachtoffer is veranderd van de blessure.
Van daaruit wordt een rehabilitatieplan voor hersenletsel ontwikkeld om die kloof te overbruggen en de persoon zo dicht mogelijk bij zijn oorspronkelijke functionele staat te brengen.
