Een intraventriculaire bloeding, ook IVH genaamd, bloedt in de ventrikels van de hersenen. Een IVH kan mild of ernstig zijn, afhankelijk van hoeveel bloedingen er zijn. Sommige baby’s die een IVH ervaren, zullen geen langetermijneffecten hebben, terwijl baby’s met meer uitgebreide bloedingen ontwikkelingsachterstand of andere blijvende effecten kunnen hebben.
Als bij uw baby een intraventriculaire bloeding is geconstateerd, kunt u zo veel mogelijk leren over deze aandoening om te begrijpen wat er met uw baby gebeurt en hoe hij of zij zich zal herstellen.
Ernst van IVH
Bij zuigelingen worden intraventriculaire hemorragieën gecategoriseerd aan de hand van de ernst van de bloeding.
- Graad 1: Bloeding is beperkt tot de germinale matrix, een kwetsbaar gebied in de buurt van de kamers dat veel kleine haarvaten bevat. Graad 1 IVH wordt ook germinale matrixbloeding genoemd.
- Graad 2: Bloeden wordt gevonden in de ventrikels, maar de kamers behouden dezelfde grootte.
- Graad 3: Er is bloedverlies in de kamers en de bloeding heeft ertoe geleid dat de kamers zich verwijden of groter worden.
- Graad 4: Bloed wordt gevonden in de ventrikels, die verwijdend zijn, en in nabijgelegen hersengebieden. Graad 4 IVH wordt ook intracraniële bloeding genoemd.
Graad 1 en graad 2 bloeden meestal als milde bloedingen, terwijl graad 3 en 4 bloedingen ernstiger zijn, met meer ernstige beginsymptomen en complicaties op de langere termijn.
Oorzaken
Prematuriteit is de grootste oorzaak van intraventriculaire bloeding en de meeste gevallen van IVH komen voor bij baby’s jonger dan 30 weken zwangerschap of minder dan 1.500 gram (3 lbs 5 oz).
Intraventriculaire bloedingen gebeuren vroeg in het leven van een premie, waarbij 90 procent optreedt binnen de eerste drie dagen van het leven. Artsen denken dat verschillende dingen samenkomen om preemies vatbaar te maken voor IVH. Ten eerste zijn de bloedvaten in de hersenen van een preemie kwetsbaarder dan die in een voldragen brein. Premature baby’s kunnen ook last hebben van herhaalde episodes van lage bloed-zuurstofniveaus en worden blootgesteld aan grotere schommelingen in de bloeddruk.
Symptomen
Baby’s met lichte bloedingen hebben mogelijk geen symptomen. Symptomen van ernstigere intraventriculaire hemorragieën bij premature baby’s zijn onder meer:
- Verhoogde episodes van apneu en bradycardie
- Verminderde spiertonus
- Verminderde reflexen
- Zwakke zuigen
- Overmatige slaap
Diagnose
Intraventriculaire bloedingen worden gediagnosticeerd met een echografie van het hoofd. Veel ziekenhuizen screenen routinematig alle premature baby’s op IVH binnen de eerste levensweek en opnieuw vóór ontslag uit het ziekenhuis.
Behandeling
Helaas is er geen manier om een intraventriculaire bloeding te stoppen zodra deze is begonnen. Behandeling voor IVH richt zich op symptomen van de bloeding en kan verhoogde ademhalingsondersteuning of medicijnen voor apneu en bradycardie omvatten.
Maximaal 10 procent van de zuigelingen die een intraventriculaire bloeding hebben, krijgt hydrocephalus, een opeenhoping van hersenvocht in de kamers. Hydrocephalus laat het hoofd van een baby sneller groeien dan normaal om ruimte te maken voor de extra vloeistof en kan druk uitoefenen op gevoelig hersenweefsel. Hydrocephalus kan vanzelf verdwijnen of een operatie kan nodig zijn. Artsen kunnen beslissen om een ventriculoperitoneale shunt (VP-shunt) in te bouwen om de vloeistof af te tappen en de druk op de hersenen te verminderen.
Lange-termijngevolgen
Lange-termijngevolgen kunnen mild of ernstig zijn en zijn meestal gerelateerd aan de ernst van de bloeding.
Zuigelingen met een bloeding graad 1 of graad 2 hebben mogelijk geen blijvende gevolgen of kunnen subtiele gevolgen hebben die moeilijk te meten zijn.
Veel kinderen met ernstige bloedingen hebben geen blijvende effecten, maar kinderen die last hebben van graad 3 of graad 4 bloedingen als baby’s lopen het risico op meer ernstige gevolgen. Vertragingen bij de ontwikkeling kunnen ernstiger zijn bij deze baby’s. Kinderen met een voorgeschiedenis van ernstige bloedingen kunnen ook lijden aan een slecht cognitief functioneren en andere stoornissen zoals Attention Deficit-Hyperactivity Disorder (ADHD).
Preventie
Omdat IVH ernstige complicaties kan veroorzaken en niet kan worden gestopt als het eenmaal is begonnen, hebben artsen en wetenschappers hun inspanningen gericht op preventie.
Preventie van vroeggeboorte is de beste manier om IVH te voorkomen, dus aanstaande moeders met risico’s op vroeggeboorte moeten met hun arts praten over het verlagen van het risico. Verschillende medicijnen zijn onderzocht op hun rol bij het voorkomen van IVH. Antenatale steroïden bij vrouwen die risico lopen op een vroege bevalling hebben aangetoond enige bescherming te bieden, maar moeten in een beperkt tijdsbestek worden gegeven. Een ander medicijn, indomethacine, is ook aangetoond dat het enige bescherming biedt.
