Baarmoederhalskanker was vroeger een van de belangrijkste oorzaken van sterfgevallen door kanker onder vrouwen in de Verenigde Staten. Gelukkig is door het toegenomen gebruik van routinematige Pap-uitstrijkjescreening het aantal sterfgevallen dramatisch gedaald, met zo’n 74 procent sinds 1955.
Met dat gezegd wordt, worden er elk jaar meer dan 12.000 nieuwe gevallen van invasieve baarmoederhalskanker gemeld in de VS , waarvan maar liefst 4.000 of meer zullen sterven.
Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn de sleutel tot het voorkomen van deze vaak vermijdbare sterfgevallen. Tegenwoordig is baarmoederhalskanker een van de meest voorkombare vormen van kanker. Met regelmatige Pap-uitstrijkjes kan baarmoederhalskanker worden voorkomen in vrijwel alle gediagnosticeerde gevallen.
Factoren die verband houden met de ontwikkeling van baarmoederhalskanker
Baarmoederhalskanker komt meestal voor in het midden van het leven, meestal bij vrouwen jonger dan 50. Ter vergelijking: bij vrouwen ouder dan 65 wordt slechts ongeveer 15 procent van de baarmoederhalskanker gevonden. Het wordt zelden gezien bij vrouwen onder de leeftijd 20.
Spaanse vrouwen zijn het meest waarschijnlijk baarmoederhalskanker, gevolgd door Afro-Amerikanen, Aziaten en blanken. Inheemse Amerikanen hebben daarentegen het laagste risico op baarmoederhalskanker in de VS
Infectie met het humaan papillomavirus (HPV) is sterk geassocieerd met de ontwikkeling van baarmoederhalskanker, goed voor meer dan 95 procent van alle diagnoses. Slechts een handvol van de meer dan 100 verschillende soorten HPV is gekoppeld aan kanker.
HPV-typen 16 en 18 worden als het grootste risico beschouwd.
Er zijn verschillende vaccins beschikbaar die de overdracht van deze dodelijkere HPV-typen kunnen voorkomen. Veel volksgezondheidsfunctionarissen zijn van mening dat de wijdverbreide immunisatie van meisjes en jonge vrouwen onder de leeftijd van 26 kan resulteren in een verdere daling van de baarmoederhalskanker in de komende generaties.
Cervicale kanker 5-jaars overlevingspercentages per fase
Er zijn verschillende stadia van baarmoederhalskanker, gaande van stadium I tot stadium IV. Het stadiëringssysteem meet hoe ver de ziekte is gevorderd en suggereert de overlevingscijfers over een periode van vijf jaar.
- Stadium IA wordt beschouwd als micro-invasief (zeer vroeg baarmoederhalskanker). De overlevingskans van vijf jaar varieert van 96 tot 99 procent. Behandelingsopties voor onder meer chirurgie. Chemotherapie en bestralingstherapie zijn meestal niet geïndiceerd.
- Stadium IB geeft aan dat de kanker zichtbaar is zonder het gebruik van een microscoop. Overlevingspercentages van vijf jaar liggen tussen 80 en 90 procent. Behandelingen omvatten chirurgie, chemotherapie en bestraling.
- Stadium II is wanneer de kanker zich buiten de baarmoeder tot aangrenzend weefsel heeft verspreid, maar het lagere derde deel van de vagina of de laterale wand van het bekken nog niet heeft bereikt. De vijfjaarsoverleving is 65 tot 69 procent. De behandeling omvat chirurgie, bestraling en chemotherapie.
- Stadium III geeft aan dat kanker voorbij de parameters voor stadium II is gekomen of veranderingen in de nier heeft veroorzaakt. Vijfjaarsoverleving is 40 tot 43 procent. Veel voorkomende behandelingen zijn chemotherapie en bestraling.
- Stadium IV is wanneer de kanker het bekken heeft verlaten en zich heeft verspreid naar verre organen. De overlevingskans van vijf jaar ligt tussen de 15 en 20 procent. Alle mogelijke behandelingsopties worden gebruikt.
