Een hersenschudding is een letsel aan de hersenen dat het denken en andere aspecten van de cognitieve functie beïnvloedt. Het kan worden veroorzaakt door een slag op het hoofd, een letterlijke frontale botsing (bijvoorbeeld, twee voetballers die tegen een tackle stoten of een voorover vallen) of gewelddadig schudden van het hoofd of het lichaam. Dit type letsel is een gebruikelijke vorm van traumatisch hersenletsel (TBI).
Volgens de American Society of Neuroradiology zijn ongeveer 75 procent van de TBI’s hersenschudding. Een hersenschudding wordt ook beschouwd als een milde TBI, maar voor iedereen die op iets hard slaat of ziet dat hun kind een hoofd op een sportveld slaat, lijkt de term allesbehalve mild. Dit kan deels te wijten zijn aan het maken van langetermijnproblemen veroorzaakt door hersenschudding en ander hoofdletsel bij atleten die aanleiding hebben gegeven tot groeiende bezorgdheid over de veiligheid van contactsporten.
Als er een mogelijkheid is dat u of een geliefde een hersenschudding heeft opgelopen, kan het helpen om te begrijpen wat deze hersenbeschadiging is, hoe deze is gediagnosticeerd en behandeld en de mogelijke complicaties die deze kan veroorzaken.
Symptomen
Er is geen one-size-fits-all lijst van hersenschudding symptomen. Onderzoekers zijn er niet helemaal zeker van hoe een hersenschudding werkt, maar het heeft zeker invloed op het vermogen van de hersenen om correct te functioneren, althans op korte termijn.
Dit kan leiden tot gedragsveranderingen die vaak heel subtiel en dubbelzinnig zijn.
Een handige manier om na te denken over hersenschudding symptomen is om ze te categoriseren als symptomen en sensaties die de gewonde persoon voelt en kan beschrijven, zoals hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid (duizeligheid) en oorsuizen – en die die kunnen worden waargenomen door iemand anders.
Voorbeelden van waarneembare symptomen van hersenschudding zijn onder meer gerommel of struikelen, onduidelijke spraak, ongelijksoortige leerlingen, bewustzijnsverlies, geheugenverlies en elk gedrag dat ongebruikelijk is voor die persoon. Een baby of klein kind met een hersenschudding kan ontroostbaar huilen of weigeren te eten of te verzorgen.
Een hersenschudding resulteert zelden in consequenties op de lange termijn. Meerdere hersenschuddingen kunnen echter ernstige en blijvende gevolgen hebben, vooral als er zich een hersenschudding voordoet voordat ze volledig hersteld zijn van een eerdere hersenschudding. Lange-termijn effecten van herhaalde hersenschudding of ongewoon ernstige hersenschudding omvatten permanente cognitieve (denk) problemen en stemmingsproblemen, in het bijzonder depressie.
Diagnose
Wanneer de hersenen rond de schedel worden geslagen, kan deze schade oplopen. Een ernstige TBI zal schade veroorzaken die te zien is op een bepaald type hersenscan, zoals een magnetic resonance imaging (MRI).
De mate en het type beschadiging die doorgaans gepaard gaan met een hersenschudding zijn echter niet zichtbaar bij beeldvorming. Om een hersenschudding te diagnosticeren, vertrouwen dokters meestal op vragenlijsten, symptoomchecklists en andere meer subjectieve technieken.
Behandeling
Het belangrijkste aspect van het behandelen van een hersenschudding is rust. Dit betekent dat de hersenen een verlengde time-out krijgen.
Wanneer een atleet een hersenschudding heeft, is het van vitaal belang dat hij of zij van het veld of de rechtbank blijft totdat deze volledig is genezen. Meerdere hersenschuddingen vergroten het risico op langdurige problemen aanzienlijk.
Het brein laten rusten betekent ook een pauze nemen van de meeste mentale activiteiten zoals lezen, schrijven, televisie kijken en huiswerk maken. Als een hersenschudding hoofdpijn veroorzaakt, is het meestal prima om de pijn te behandelen met een niet-steroïde anti-inflammatoire medicatie zoals Tylenol (acetaminophen) of Advil (ibuprofen).
Een woord van heel dichtbij
Het idee van een hersenschudding kan eng zijn, maar het is belangrijk om te weten dat de meeste mensen volledig herstellen van deze milde hersenletsel.
De sleutel is om de bevelen van artsen te volgen om activiteiten te vermijden die kunnen leiden tot een tweede hersenschudding, wat betekent dat atleten in het bijzonder bereid moeten zijn buiten het spel te blijven totdat ze volledig genezen zijn.
Het is ook van vitaal belang om de hersenen voldoende tijd te geven om te genezen door een mentale pauze te nemen, vaak gedurende weken of zelfs maanden. Dat lijkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan – het is moeilijk om voor een langere periode weg te zijn van school of werk of om te voorkomen dat je leest, tv kijkt of zelfs naar muziek luistert. Maar deze stappen zullen de milde schade aan je hersenen toestaan om zichzelf volledig te genezen.
