Whiplash is een nek- en ruggengraatverwonding die meestal wordt veroorzaakt door een aanrijding van achteren, maar dat heeft ook andere oorzaken. De National Health Service van het VK zegt bijvoorbeeld dat een plotselinge klap op het hoofd, zoals het type dat je tijdens het spelen kunt vasthouden tijdens contactsporten (boksen of rugby,) of een slip of val die een krachtige schok achterwaarts van het hoofd veroorzaakt zijn ook oorzaken.
En nog een andere oorzaak is het geschud baby-syndroom.
Whiplash uitgelegd
Wat gebeurt er precies met je nek als je een whiplash hebt? Laten we het bekijken vanuit het perspectief van een aanrijding in de auto.
In het algemeen kunnen zowel bestuurder als passagiers in het voertuig dat geraakt wordt de whiplash-blessure oplopen. Maar inzittenden in het andere voertuig kunnen ook gewond raken. Technisch gezien zijn verwondingen aan rijders in de andere auto echter geen whiplash.
De botsing van een kop-staartbotsing dwingt gewoonlijk de nek en het hoofd om plotseling en hevig te ‘zweepen’, wat op zijn beurt die structuren buiten hun normale bewegingsbereik rekt. Zoals je zult zien, kan dit overrekken de oorzaak zijn van de pijn na de blessure.
Een onderzoek uit 2009 getiteld "Biomechanics of Whiplash Injury", gepubliceerd in Chinese Journal of Traumatology, identificeerde 3 verschillende perioden na de aanslag, elk met mogelijk letsel aan de nek.
- Eerst wordt de nek snel en krachtig in flexie gebracht, wat een voorwaarts buigende beweging van de cervicale wervelkolom is. In deze positie verliest de nek zijn normale lordotische curve.
- In de 2e fase beginnen de botten in de lagere nek zich uit te strekken, wat een beweging is in de richting tegenovergesteld aan de flexie. Op deze manier neemt de cervicale wervelkolom een S-vormige curve aan.
- Natuurlijk gaat de beweging naar extensie door tot alle nekbeenderen in extensie zijn. (Verlenging is als een boogbeweging.) Dus in de 3e en laatste post-impactfase is de hele nek in extensie.
De Chinese onderzoekers vonden voorlopig bewijs dat whiplash-gerelateerde nekpijn kan worden veroorzaakt door een belasting van de capsule van het facetgewricht (aan de achterkant van de wervelkolom op elk wervelniveau) of door wegtrekken (een beweging genaamd afleiding) van een wervel van de volgende. Ze citeerden meer bewijs voor schade aan de facetcapsule dan voor vertebrale afleiding.
Minimaliseren van het Whiplash-effect
Hoewel het niet altijd mogelijk is, is veilig zitten in uw stoel een belangrijke maatregel om letsel te voorkomen. Een onderzoek uit 2006 toonde aan dat een rugleuning (inclusief de hoofdsteun) die groter is dan 60 mm (2,3 inch) van de achterkant van je hoofd, kan helpen om whiplash te minimaliseren, als of wanneer het zich voordoet.
Volgens Dr. Brian Stemper, auteur van de studie van 2006, bepaalt de snelheid van de auto’s bij impact niet de ernst van de whiplash. Auto’s die heel langzaam rijden, kunnen zelfs een intense whiplash veroorzaken, zegt hij.
En Yale-onderzoekers zeggen dat je op het moment van de botsing je hoofd hebt gedraaid, de whiplash-blessure nog veel erger maakt.
Ze merken op dat er een extra mate van rek is dat op ligamenten in de cervicale wervelkolom wordt gezet wanneer je je hoofd draait – zelfs zonder impact om mee om te gaan. Maar als je in die positie met je hoofd en nek achterwaarts eindigt, worden de ligamenten des te meer uitgerekt. Deze overspanning (nekverstuiking) kan leiden tot scheuren en spinale instabiliteit, zeggen ze.
De onderzoekers voegen eraan toe dat de positie van een hoofdomdraai veel complexer is dan een positie waarin je voorwaarts staat; hierdoor zijn gerelateerde verwondingen ook complexer.
Soms is een whiplash-blessure niet duidelijk – voor u noch voor uw arts.
De reden is dat symptomen zoals pijn of beperking niet altijd meteen verschijnen. Bovendien is de schade veroorzaakt door een whiplash meestal spanning of verstuiking naar het zachte weefsel en is als zodanig nooit zichtbaar op röntgenfoto’s en zelden of nooit op MRI’s.
Wanneer ze zich melden, omvatten symptomen van whiplash zaken als nekpijn, nekstijfheid, schouderzwakte, duizeligheid, hoofdpijn en geheugenverlies en meer.
