De ziekte van Crohn is een buitengewoon complexe aandoening, vooral door het feit dat de symptomen en complicaties verschillende vormen kunnen aannemen, afhankelijk van welk deel van uw darm is ontstoken. Hoewel de ziekte van Crohn elk deel van de darm kan beïnvloeden, worden bepaalde gebieden vaker aangetast dan andere. Uw arts kan naar uw toestand verwijzen op basis van het primaire gebied dat bij uw zaak betrokken is.
Het meest voorkomende type van de ziekte van Crohn zijn:
- Ileocolitis
- Ileitis
- Crohn (granulomateuze) colitis
- Gastroduodenale ziekte van Crohn
- Jejunoileitis
Elke vorm heeft een duidelijke presentatie, verschillende symptomen en een reeks vaak voorkomende complicaties.
Ileocolitis
De meest voorkomende vorm is ileocolitis, die voorkomt bij ongeveer 45 procent van de mensen met de ziekte van Crohn. Deze vorm van de ziekte van Crohn beïnvloedt het ileum (onderste deel van de dunne darm) en de dikke darm (dikke darm).
Symptomen van dit type ziekte van Crohn kunnen zijn diarree, krampende pijn in de rechter- of de middelste buik en aanzienlijk gewichtsverlies. In sommige gevallen kunnen de zieke gebieden in het ileum en de dikke darm aan elkaar grenzen, waardoor de klep wordt beïnvloed die de dunne darm met de dikke darm verbindt, de ileocecale klep genoemd.
Behandeling voor ileocolitis omvat vaak een onderhoudsmedicijn voor voortzetting van remissie, zoals een 5-ASA (5-aminosalicylzuur) medicijn (mesalamine).
Sneller werkende geneesmiddelen zoals steroïden (prednison, budesonide) kunnen ook worden gebruikt in geval van een flare-up. Een ander type medicijn dat kan worden gebruikt, zijn de anti-tumornecrosefactormedicijnen, die zijn gereserveerd voor patiënten met matige tot ernstige ziekte. Andere medicijnen die soms worden gebruikt, zijn azathioprine, 6-mercaptopurine of methotrexaat.
Daarnaast kan ernstige ileocolitis een intensievere behandeling vereisen die wordt toegediend in de ziekenhuisomgeving, zoals stoelgang (niets te eten of drinken) en enterale voeding (voeding via een neussonde) of parenterale voeding (intraveneuze voeding).
Ileitis
Ileitis is de op een na meest voorkomende vorm en treft ongeveer 35% van de patiënten met de ziekte van Crohn. Dit type, ook bekend als fistulerende of perforerende ziekte van Crohn, treft alleen het ileum (het laatste deel van de dunne darm). Diarree, gewichtsverlies, krampende pijn in de rechter- of middenbuik en ongemak een paar uur na het eten van een maaltijd zijn veel voorkomende symptomen.
Dit type ziekte van Crohn kan malabsorptie van vitaminen of mineralen veroorzaken. Twee veel voorkomende voedingstekorten zijn het gebrek aan vitamine B12 en het ontbreken van foliumzuur. Een gebrek aan foliumzuur kan de aanmaak van nieuwe rode bloedcellen voorkomen en daardoor bloedarmoede veroorzaken. Een vitamine B12-tekort kan leiden tot een tinteling in de vingers of tenen (perifere neuropathie) en kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van bloedarmoede.
Complicaties van ileitis kunnen fistels of abcessen in het rechter onderste kwadrant omvatten.
Gastroduodenale ziekte van Crohn
Gastroduodenale ziekte van Crohn, samen met jejunoileitis, vormen ongeveer 5 procent van alle gevallen van de ziekte van Crohn.
Deze vorm van de ziekte van Crohn beïnvloedt de maag en de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm).
Symptomen zijn verlies van eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid, braken en pijn in de bovenbuik. Braken kan een teken zijn dat er een obstructie is in een versmald deel van de dunne darm. Deze vorm van de ziekte van Crohn wordt soms verkeerd gediagnosticeerd als een zweer, waarbij de ziekte van Crohn pas ontdekt wordt nadat de behandeling van de "maagzweer" de symptomen niet verlicht of als de actieve ziekte van Crohn wordt ontdekt in een ander deel van het maag-darmkanaal.
Jejunoileitis
Deze vorm van de ziekte van Crohn wordt gekenmerkt door intermitterende ontstekingsgebieden in het jejunum, dat het middelste en langste gedeelte van de dunne darm is.
Het jejunum is verantwoordelijk voor het opnemen van de meeste voedingsstoffen uit voedsel.
Symptomen zijn krampachtige pijn na de maaltijd, diarree en buikpijn die kan variëren van mild tot intens. Complicaties van jejunoileitis zijn fistels (een abnormale tunnel die twee lichaamsholten verbindt) en ondervoeding veroorzaakt door de slechte opname van voedingsstoffen.
Crohn’s colitis
Crohn’s colitis, soms granulomateuze colitis genoemd, is een vorm van de ziekte van Crohn die alleen de dikke darm treft. Dit type ziekte van Crohn treft 20 procent van de patiënten. Crohn-colitis wordt vaak verward met colitis ulcerosa, maar er zijn twee duidelijke verschillen tussen de colitis van Crohn en colitis ulcerosa:
- Ontsteking bij Colitis ulcerosa is altijd aaneengesloten, terwijl bij colitis Crohn het intermitterend is in de dikke darm
- Colitis ulcerosa heeft altijd invloed op de endeldarm tijdens Crohn’s colitis misschien niet.
Symptomen van de ziekte van Crohn omvatten diarree, bloeding uit het rectum en abcessen, fistels of zweren rond de anus. Perifere artritis en huidaandoeningen in verband met inflammatoire darmaandoeningen worden vaker gevonden met de ziekte van Crohn dan de andere vormen van de ziekte van Crohn.
