Chronisch vermoeidheidssyndroom versus fibromyalgie: wat is het verschil?

deze twee, gemeen hebben, medische gemeenschap, vaak dezelfde, vergelijkbare symptomen, chronisch vermoeidheidssyndroom

Wat is het verschil? Het probleem van het chronisch vermoeidheidssyndroom tegen fibromyalgie heeft te maken met veel mensen, waaronder artsen, de mensen met deze stoornissen en de familie en vrienden die om hen geven.

Sommige artsen behandelen fibromyalgie (ook wel fibromyalgiesyndroom of FMS genoemd) en chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS, ook wel myalgische encefalomyelitis of ME / CVS genoemd) afzonderlijk, terwijl anderen fibrose behandelen (hoewel dit in feite dezelfde stoornis is) het.

Volgens de Arthritis Foundation laat onderzoek zien dat tussen de 50 en 70 procent van de mensen met één diagnose ook aan de criteria voor de andere voldoet. Dat kan te wijten zijn aan een aantal factoren:

  1. hun gelijkenissen
  2. een aanzienlijke overlapping tussen hen (wat betekent dat mensen die beide aandoeningen hebben)
  3. het ontbreken van definitieve bloedtests of scans om ze te diagnosticeren

Hier is een blik op de overeenkomsten en verschillen van deze twee ziekten.

Overeenkomsten: Symptomen

Van FMS en ME / CVS is bekend dat ze een aantal symptomen gemeen hebben. Ze omvatten:

  • vermoeidheid
  • chronische wijdverspreide pijn
  • niet-verkwikkende slaap
  • cognitief (denken en redeneren) of geheugenproblemen
  • duizeligheid en verminderde coördinatie (onhandige bewegingen)

Veel symptoomtriggers zijn hetzelfde, evenals:

  • stress (fysiek of psychologisch)
  • verwonding
  • acute ziekte
  • slechter dan normale slaap
  • inspanning

Ze zijn ook gekoppeld aan veel van dezelfde vaak overlappende aandoeningen, waaronder:

  • angst en / of depressie
  • irriteerbare darmsyndroom symptomen (zoals een opgeblazen gevoel, diarree en / of constipatie)
  • chronische hoofdpijn
  • temporomandibulair gewrichtssyndroom (TMJ)

Waarom de overeenkomsten? De heersende theorie is gemeenschappelijke onderliggende kenmerken. De belangrijkste daarvan is ontregeling van meerdere hersenchemicaliën die neurotransmitters worden genoemd.

In de loop der jaren hebben onderzoekers verschillende classificaties voor FMS, ME / CVS en vergelijkbare aandoeningen bedacht, zoals functionele somatische syndromen, multi-systeemziekten, neuro-immuunziekten en neuroendocrine-immuunziekten.

Meer recentelijk is weer een andere term in het spel gekomen en lijkt het door de medische gemeenschap gemakkelijker te worden aanvaard dat het ‘centraal gevoeligheidssyndroom’ of CSS is.

De CSS’s hebben een sleutelfunctie gemeen: ze hebben allemaal betrekking op centraal zenuwstelsel dat zeer gevoelig is geworden voor bepaalde dingen. Afhankelijk van de conditie kunnen ze gevoelig zijn voor aanraking, temperatuur, bepaald voedsel, chemicaliën / geur, geluid, licht en een reeks andere omgevingsfactoren. Alle bovenstaande overlappende voorwaarden vallen onder deze overkoepelende term, evenals verschillende andere.

Verschillen: Symptomen

De verschillen in symptomen zijn vaak meer een graadgevoel dan volledige scheiding. Het belangrijkste symptoom bij ME / CVS is bijvoorbeeld vermoeidheid, terwijl het primaire symptoom van FMS pijn is. Beide aandoeningen kunnen echter zowel vermoeidheid als pijn inhouden.

ME / CVS heeft meer kans om te worden gebonden aan griepachtige symptomen, waaronder:

  • keelpijn
  • gezwollen klieren
  • frequente koorts

FMS omvat altijd pijn, waaronder hyperalgesie (versterkte pijn) en soms tactiele allodynie (pijn van licht raken).

Veel gevallen van ME / cvs omvatten ook één of beide soorten pijn. FMS omvat echter andere pijntypen die niet vaak voorkomen bij ME / CVS.

Beide aandoeningen brengen een extreme reactie op inspanning met zich mee, maar dit is meestal veel diepzinniger bij ME / CVS en wordt post-exertionele malaise genoemd.

Hoewel deze twee aandoeningen veel overlappende aandoeningen gemeen hebben, is FMS gekoppeld aan verschillende pijnvoorwaarden en slaapstoornissen die niet lijken te zijn gekoppeld aan ME / CVS.

Overeenkomsten: Behandeling

Met dergelijke vergelijkbare symptomen en een belangrijke gemeenschappelijke eigenschap, zou het geen verrassing moeten zijn dat FMS en ME / CVS vaak op dezelfde manier worden behandeld.

Artsen schrijven bijvoorbeeld vaak dezelfde medicijnen voor hen voor, waaronder:

  • SSRI / SNRI antidepressiva
  • tricyclische antidepressiva
  • slaapmiddelen op recept
  • pijnstillers op recept

Andere soorten behandelingen die kunnen worden aanbevolen voor beide aandoeningen zijn:

  • acupunctuur
  • cognitieve gedragstherapie (die zeer controversieel is voor ME / cvs)
  • massage of andere vormen van lichaamswerk

Verschillen: Behandeling

Nogmaals, verschillen zijn niet extreem als het gaat om behandeling.

Bij FMS is de behandeling meer gericht op pijnverlichting. Bij ME / cvs komt het meer voor op vermoeidheidsmanagement. Het zijn echter vaak dezelfde medicijnen en andere behandelingen die helpen bij beide symptomen.

Een belangrijk verschil is dat sommige artsen geloven dat ME / CVS aan bepaalde virussen is gebonden en dat ze antivirale geneesmiddelen kunnen voorschrijven. Dit is echter een uitzondering op de regel, omdat de meeste artsen niet overtuigd zijn van een virale component.

Overeenkomsten: diagnose

De manier waarop deze aandoeningen worden gediagnosticeerd is een andere overeenkomst. Beiden zijn diagnoses van uitsluiting, wat betekent dat ze niet het soort diagnostische tests hebben die mensen gewend zijn.

Geen bloedtest of scan kan u vertellen of u wel of geen FMS of ME / CVS heeft. In plaats daarvan vertrouwen artsen zwaar op dingen zoals welke symptomen u heeft en tests om aandoeningen uit te sluiten die vergelijkbare symptomen veroorzaken.

Verschillen: diagnose

Bij ME / cvs is de diagnose uitsluiting alles wat we hebben dat algemeen wordt aanvaard. Sommige beoefenaars hebben hun eigen diagnosemethoden ontwikkeld waarvan zij zeggen dat ze effectief zijn, maar nog geen is bewezen effectief of geaccepteerd door de medische gemeenschap.

FMS heeft een aantal tests, maar het zijn niet uw standaard type medische tests.

De eerste wordt een tender-point-examen genoemd. Kortom, een arts zoekt bepaalde symptomen gepaard met pijn op specifieke plaatsen in het lichaam.

Een andere diagnostische methode omvat een reeks symptomen samen met antwoorden op een vragenlijst. Onderzoek suggereert dat beide methoden behoorlijk effectief zijn bij het diagnosticeren van FMS en het te onderscheiden van vergelijkbare aandoeningen.

Overeenkomsten: percepties

Percepties zijn belangrijke kwesties voor deze omstandigheden. Beiden hebben te maken gehad met wijdverspreide scepsis in de medische gemeenschap, de juridische gemeenschap en de samenleving als geheel.

Zelfs na tientallen jaren van medisch onderzoek, kunt u nog steeds enkele artsen en andere gezondheidswerkers vinden die niet ‘geloven’ in een of beide. Dat kan leiden tot een ontoereikende behandeling en, in extreme gevallen, zelfs vijandigheid en spot met de zieke persoon.

Rechters die er niet in geloven, kunnen claims voor een invaliditeitsverzekering voor sociale zekerheid weigeren. In echtscheidings- en bewaringszaken zijn deze diagnoses gebruikt om de bewering van de echtgenoot dat de zieke ‘gek’ of ‘malingering’ is te ondersteunen.

Talloze huwelijken, andere romantische relaties, vriendschappen en familiebanden zijn verwoest door misverstanden of ongeloof in FMS of ME / CVS.

Verschillen: Percepties

Het verschil in percepties is met de tijd toegenomen. Ze waren ongeveer op hetzelfde niveau. Toen kwam de FDA-goedkeuring van het eerste FMS-medicijn, Lyrica (pregabalin) in 2007. Dat had een legitimerend effect op de aandoening.

Sindsdien is FMS medisch, juridisch en sociaal veel meer geaccepteerd dan het vroeger was. Dat is begonnen dingen gemakkelijker te maken voor degenen die het hebben.

Helaas heeft ME / CVS nog steeds geen medicijnen die daarvoor zijn goedgekeurd door de FDA, dus hoewel het minder gestigmatiseerd is dan het ooit was, zijn de voordelen veel langzamer en kleiner.

De naam "chronisch vermoeidheidssyndroom" wordt verondersteld een belangrijke oorzaak van dit probleem te zijn, omdat het klinkt alsof iemand gewoon moe is en een goed dutje nodig heeft. Dat is de reden waarom sommige onderzoekers, patiënten en belangenbehartigers hebben gepusht om "ME" aan de naam toe te voegen en hopen dat het op een dag "CVS" helemaal zal vervangen.

Een groot medisch rapport dat in 2015 werd gepubliceerd, zou ME / CVS kunnen legitimeren voor de resterende sceptici. Het belangrijkste onderdeel is dat het formeel ME / cvs herkent als een ziekte in plaats van een syndroom. Het valt nog te bezien wat de lange-termijn impact van dat zal zijn.

Zijn de verschillen van belang?

Eigenlijk zeggen sommige experts dat de verschillen tussen deze twee omstandigheden waarschijnlijk niet zoveel uitmaken.

Waarom? Vooral omdat de behandelingen zo op elkaar lijken. Als diagnose A en diagnose B tot dezelfde behandeling leiden, maakt het dan uit welke u heeft?

Naarmate we meer over hen te weten komen, kunnen de verschillen echter duidelijker worden. Als behandelingen in de loop van de tijd uiteenlopen, op basis van wat er mis is gegaan in het lichaam in plaats van symptomen, kunnen we medicijnen krijgen die veel beter voor het een of het ander werken.

Tot die tijd worden we als meer dan alleen als verschillend beschouwd en zullen we dezelfde situatie onder ogen zien: leven met een mogelijk slopende chronische ziekte en zoeken naar behandelingen die onze vele (zeer vergelijkbare) symptomen helpen verlichten.

Like this post? Please share to your friends: