Intraveneuze immunoglobuline (IVIG) is een soort therapie waarbij een mengsel van antilichamen (immunoglobulinen) in een ader wordt geïnjecteerd met het doel de iemands gezondheid te verbeteren. immuunfunctie. Antilichamen zijn defensieve eiwitten die door het lichaam worden geproduceerd als reactie op een ziekte.
IVIG wordt verondersteld te werken bij neurologische aandoeningen door bepaalde delen van het immuunsysteem te stimuleren en anderen te onderdrukken.
Niemand weet met zekerheid hoe het werkt, en als zodanig wordt IVIG off-label voorgeschreven (zonder specifieke goedkeuring van de FDA) voor ziekten waarbij het immuunsysteem van de persoon ernstig is aangetast.
Deze kunnen onder meer neonatale sepsis, HIV bij kinderen en bepaalde gevallen van gevorderd hiv zijn. Het wordt ook gebruikt als tweedelijnsbehandeling voor de behandeling van relapsing-remitting multiple sclerose (RRMS).
Gebruik van IVIG bij multiple sclerose
IVIG wordt gebruikt bij multiple sclerose (MS) om de progressie van de ziekte te vertragen en de beperking veroorzaakt door de ziekte te beperken. Hoewel er geen duidelijke consensus bestaat over wanneer IVIG het meest geschikt is, heeft het op een aantal specifieke gebieden veelbelovend gemaakt:
- Preventie van MS-terugval tijdens zwangerschap na de bevalling
- Behandeling van mensen die de eerstelijnsbehandeling voor RRMS hebben gefaald en niet in staat zijn om traditionele behandelingen toe te laten disease-modifying drugs
- Behandelen van secundair progressieve MS (hoewel er nog discussie is over de werkzaamheid)
Sommige studies hebben ook gesuggereerd dat IVIG op het moment van het eerste neurologische symptoom van MS (het klinisch geïsoleerde syndroom of CIS genoemd) kan verminderen de kans van een persoon om te converteren naar een definitieve diagnose van MS. Veel van dat onderzoek is ook opgevangen met onzekerheid of scepticisme.
Effectiviteit van IVIG
Op dit moment weet niemand echt hoe effectief IVIG is in het behandelen of vertragen van de progressie van MS.
Het meeste bewijs is gebaseerd op de effecten ervan op andere neurologische aandoeningen, zoals het syndroom van Guillain-Barré en myasthenia gravis. Studies die uitsluitend op IVIG en MS zijn gericht, zijn op zijn best gemengd.
Eén Australisch onderzoek toonde een kleine maar statistisch significante verbetering in handicap, gemeten aan de hand van de uitgebreide statusschaal voor invaliditeit (EDSS). Anderen hebben een lichte verbetering laten zien in de grootte of het aantal herslaesies op een MRI.
Anderen hebben intussen geen verschil laten zien in de effectiviteit van IVIG vergeleken met placebo’s bij de behandeling van RRMS.
Misschien is de enige belofte het gebruik van IVIG direct na de bevalling, waarvan de praktijk heeft aangetoond dat het de mate van terugval bij nieuwe moeders aanzienlijk vermindert.
Dosering en toediening
Hoewel de dosering en frequentie van doses niet zijn vastgesteld voor RRMS, adviseren veel artsen maandelijks een dosering van één gram per kilogram lichaamsgewicht. Anderen zullen gedurende vijf dagen een kuur van 400 mg / kg per dag voorschrijven.
Bijwerkingen
De meest voorkomende bijwerking van IVIG is hoofdpijn (die meestal kan worden behandeld met een vrij verkrijgbare pijnstiller zoals Tylenol). Andere mogelijke bijwerkingen zijn koorts, gewrichtspijn, pijn op de borst en braken. Minder vaak kan een medicijngerelateerde uitslag optreden.
Er zijn ook enkele ernstige maar zeldzame bijwerkingen opgemerkt, waaronder aseptische meningitis, een hartaanval, beroerte, diepe veneuze trombose, nierstoornissen en nierfalen.
Interacties en contra-indicaties
IVIG mag niet worden gebruikt bij mensen met nierproblemen of IgA-deficiëntie (een genetische stoornis die wordt gekenmerkt door het ontbreken van een antilichaam dat beschermt tegen infecties in de mond, luchtwegen en het maagdarmkanaal). A
Intussen moet IVIG met voorzichtigheid worden gebruikt bij personen met:
- Hartproblemen
- Diabetes
- Gevoeligheid voor immunoglobulines
- Gevoeligheid voor maltose of sucrose (ingrediënten die in sommige IVIG-formuleringen worden gebruikt)
De enige duidelijk gedefinieerde interactie met IVIG betreft levende vaccins. Immunoglobulinen kunnen een vaccin ondoeltreffend maken en elke bescherming van het vaccin ongeldig maken.
Kosten van behandeling
IVIG is extreem duur geworden met een geschatte $ 100 per gram. Voor een persoon die 70 kilo weegt, zou de aanbevolen maandelijkse dosis ongeveer $ 7000 per infuus kosten, exclusief de administratie van de faciliteit en verpleegkosten.
Sommige verzekeringsmaatschappijen kunnen de kosten dekken, maar het is vaak moeilijk om te motiveren voor behandeling en vereist meestal een beroepsprocedure om uiteindelijk goedkeuring te krijgen. Als het wordt goedgekeurd, kunnen de medeverzekerden van verzekeringen extreem hoog zijn. Sommige IVIG-fabrikanten bieden echter patiëntenassistentieprogramma’s (PAP’s) om de kosten van de behandeling te dekken of volledig te dekken.
Een heel woord
Als IVIG wordt aanbevolen, moet u misschien voor uzelf pleiten om goedkeuring van uw verzekering te krijgen. Met dat gezegd zijnde, is het belangrijk om de voordelen en beperkingen van de voorgestelde behandeling te begrijpen – in essentie wat het onderzoek ons vertelt en ons niet vertelt.
Als u hier niet helemaal duidelijk over bent, aarzel dan niet om een second opinion in te winnen bij een gekwalificeerde specialist.
