Vrijwel alle mensen met autisme hebben problemen met gesproken taal. Dit geldt zelfs voor mensen die geen vertragingen in de spraak hebben of moeite hebben met uitspraak. Dat komt omdat gesproken taal meer inhoudt dan woorden gebruiken; we variëren onze toonhoogte, luidheid, tempo en ritme in onze spraak om verschillende betekenissen over te brengen. Deze veranderingen worden ‘prosodie’ genoemd en mensen met autisme vinden prosodie vaak moeilijk te horen, te begrijpen of te reproduceren.
Wat dit betekent is dat zelfs mensen met een zeer goed werkend autisme of het Asperger-syndroom misschien niet echt begrijpen wat er wordt gezegd, of dingen op zo’n manier kunnen zeggen dat ze verkeerd worden begrepen.
Sense of Prosody maken
Om beter te begrijpen hoe prosody werkt (en waarom het zo belangrijk is), probeer het woord "echt" vijf keer achter elkaar te zeggen, maar verander de betekenis elke keer als volgt:
- Hoe cool is dat ?!
- Ik geloof je niet.
- Ik ben geschrokken.
- Ik ben heel blij.
- Ik vertel de waarheid.
Als je deze oefening hebt gedaan, veranderde je je prosodie bij elke herhaling van het woord, ook al bleef je uitspraak van het woord (REE-lee) hetzelfde. In sommige gevallen ging je stem op of af in verschillende lettergrepen of in verschillende mate; in andere gevallen was je stem luider, stiller, sneller, langzamer.
Het gebruik van Prosody door anderen kan verwarrend zijn voor mensen met autisme
Wanneer mensen met autisme gesproken taal gebruiken, gebruiken ze het meestal vrij letterlijk.
Dientengevolge kunnen sarcasme, ironie, idioom, metaforen en vergelijkingen recht boven hun hoofd gaan.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom dit het geval zou zijn. Verklaringen zoals de volgende kunnen bijvoorbeeld veel verschillende dingen betekenen, afhankelijk van toon, context en lichaamstaal; onbegrip kan ernstige gevolgen hebben.
- Een vriend zegt: "Ik hou van jou!" (maar betekent: "Ik vind het geweldig dat je hebt afgesproken om iets voor mij te doen")
- Een collega zegt: "Ben je echt klaar met dit project?" (maar betekent "u hebt dit project niet afgemaakt en moet opnieuw controleren op fouten)
- Een winkelbediende zegt:" U moet dit kopen "(maar betekent" Ik wil dat u dit koopt en probeer u over te halen dit te doen) )
Het kan moeilijk zijn voor Autistische mensen om Prosody op de juiste manier te gebruiken
Omdat veel mensen met het Asperger-syndroom of hoogfunctionerend autisme heel helder zijn en een enorme vocabularium hebben, zijn problemen met prosodie en taalgebruik niet altijd duidelijk – omdat de spreker niet t is duidelijk uitgeschakeld. Het resultaat is dat gesprekspartners onbedoeld beledigd of verward kunnen zijn, resulterend in gekwetste gevoelens en negatieve interacties.
Bovendien kunnen mensen met autisme het heel moeilijk vinden om prosodie te gebruiken om meerdere of subtiele betekenissen uit te drukken, waardoor hun eigen communicatievermogen wordt beperkt. Dit kan leiden tot een groot aantal sociale communicatieproblemen, gênant gaffels tot beschuldigingen van verbale agressie of stalking.
Een ander probleem in verband met prosodie is een "platte" stem, soms verkeerd geïnterpreteerd als een gebrek aan interesse, gebrek aan intelligentie, gebrek aan humor of gebrek aan emotionele respons.
In feite zijn veel mensen met autisme buitengewoon emotioneel gevoelig; veel zijn kunstenaars, dichters en componisten wiens emotionele gevoeligheid naar voren komt in hun kunst. En veel mensen met autisme hebben geweldige gevoel voor humor. Maar een platte stem, gecombineerd met een gebrek aan verbale expressiviteit, kan gemakkelijk verkeerd worden geïnterpreteerd.
Middelen voor het verbeteren van het gebruik en begrip van Prosody
Er zijn geen volwaardige therapieën ontwikkeld om mensen met autisme te helpen bij het overwinnen van tekorten in prosodie, hoewel er experimentele benaderingen worden onderzocht. Als je geïnteresseerd bent in het verkennen van mogelijke richtingen voor het verbeteren van prosodie, zou je willen verkennen:
- muziektherapie om te werken op ritme en toonhoogte
- pragmatische logopedie om gespreksvaardigheden uit te breiden
- sociale vaardigheidstherapie om het begrip van lichaamstaal en context te verbeteren
- dramatherapie om interactie te oefenen op een veilige, gescripte manier
