Artritis treft ongeveer 50% van de mensen met diabetes. Mensen met diabetes hebben tweemaal het risico om artritis te ontwikkelen in vergelijking met mensen zonder diabetes. Dat zijn significante statistieken omdat artritis een barrière kan zijn voor fysieke activiteit die beide aandoeningen kan bevorderen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), ongeveer een derde van degenen die zowel artritis en diabetes hebben zelden of nooit uitoefenen.
Ook waren volwassenen met beide aandoeningen 30% meer kans om lichamelijk inactief te zijn dan diegenen die alleen diabetes hadden.
Reumatoïde artritis, artrose en diabetes
Reumatoïde artritis en osteoartritis zijn beide geassocieerd met diabetes, maar op verschillende manieren:
- Type 1-diabetes (ook wel juveniele diabetes genoemd) is geclassificeerd als een auto-immuunziekte, net als reumatoïde artritis. Bij patiënten met type 1 diabetes tast het lichaam de pancreas aan en kan het niet genoeg insuline produceren. Bij reumatoïde artritis wordt de synoviale bekleding (d.w.z. bekleding van de gewrichten) – en in sommige gevallen de organen – aangevallen door het lichaam. Reumatoïde artritis is een systemische ziekte. Inflammatoire markers zijn verhoogd bij patiënten met type 1 diabetes, evenals bij patiënten met reumatoïde artritis.
- Er is een verband tussen osteoartritis en diabetes type 2 (ook wel diabetes met diabetes genoemd). Volgens de American Diabetes Association is type 2-diabetes de meest voorkomende vorm van de ziekte. Bij type 2-diabetes gebruikt het lichaam de insuline niet op de juiste wijze – dit wordt insulineresistentie genoemd. Aanvankelijk produceert de alvleesklier extra insuline om te compenseren. Uiteindelijk kan de alvleesklier echter niet genoeg insuline produceren om normale bloedglucosewaarden te handhaven. De gemeenschappelijke factor bij zowel osteoartritis als diabetes type 2? Obesitas. Net zoals overgewicht en obesitas de gewrichten belasten, belast het ook de organen. De alvleesklier wordt gedwongen om toenemende hoeveelheden insuline te produceren om overtollige suiker te beheersen. Ontstekingschemicaliën worden vrijgegeven door vetcellen. Op een gegeven moment kan het lichaam niet controleren wat uit balans is.
Onderzoeksresultaten hebben gesuggereerd dat ontsteking en insulineresistentie verbonden of gerelateerd zijn – en beide zijn ook geassocieerd met cardiovasculair risico. Behandelingen die worden gebruikt om ontstekingen te verlagen, zoals DMARD’s (disease-modifying anti-reumatic drugs) en TNF-blokkers, kunnen het risico op diabetes type 2 verlagen bij mensen met reumatoïde artritis.
Meer studies zijn nodig.
Een studie, gepubliceerd in het januari-februari 2015 nummer van Klinische en experimentele reumatologie, evalueerde de resultaten van 11 case-control studies en 8 cohortstudies. De conclusie van de meta-analyse was dat reumatoïde artritis het risico op diabetes type 1 en type 2 verhoogt. Nogmaals, er is meer onderzoek te doen.
Wat u moet doen
Het is duidelijk dat, om de twee toestanden onder controle te houden, het handhaven van uw ideale gewicht essentieel is, net als regelmatige lichaamsbeweging. Lichamelijke activiteit helpt de fysieke functie te verbeteren en verbetert de glucosetolerantie. De CDC beveelt aan dat mensen met beide aandoeningen deel moeten nemen aan educatieve programma’s voor zelfmanagement en bewegingsactiviteiten. Neem contact op met uw plaatselijke afdeling van de Arthritis Foundation om te zien wat er in uw regio beschikbaar is.
