Anticholinergica zijn een brede klasse geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van verschillende medische aandoeningen die de samentrekking en ontspanning van spieren beïnvloeden.
Ze omvatten medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van overactieve blaas, de ziekte van Parkinson, diarree, braken, astma, chronische obstructieve longziekte (COPD), spierspasmen, prikkelbare darmsyndroom (IBS) en andere aandoeningen waarbij onwillekeurige spierbewegingen optreden.
Hoe de medicijnen werken
Acetylcholine is een stof die door het lichaam wordt aangemaakt en die als neurotransmitter fungeert. Het werkt op zenuwcellen om chemische boodschappen aan de hersenen af te geven. Hierdoor kan acetylcholine bepaalde biologische functies regelen door ze te versnellen of te vertragen.
Deze omvatten skeletspieren die betrokken zijn bij beweging en soepele spieren in het hart, de maag, de ingewanden, de urinewegen en de longen. De cellen die betrokken zijn bij de samentrekking van deze spieren hebben zenuwreceptoren. Diegenen die ontvankelijk zijn voor acetylcholine worden als cholinerge beschouwd.
Wanneer u wordt geconfronteerd met abnormale spierfunctie, zijn er geneesmiddelen die acetylcholine kunnen blokkeren door binding aan de cholinerge receptoren. Zonder de middelen om de chemische berichten te bezorgen, kunnen de weeën worden gestopt en de symptomen worden verlicht.
We noemen dit het anticholinergische effect.
Anticholinergische bijwerkingen
Naast spiersamentrekkingen reguleren bepaalde soorten acetylcholine geheugen, leren en sensaties.
Omdat anticholinergica niet specifiek zijn voor de typen receptor die ze blokkeren, kunnen ze een reeks bijwerkingen veroorzaken die zowel het lichaam als de geest beïnvloeden.
Deze omvatten:
- Droge mond als gevolg van de remming van de speekselklieren
- Keelpijn door verminderde slijmproductie
- Afwezigheid van zweten
- Verhoogde lichaamstemperatuur
- Lichtgevoeligheid door vertraagde pupilverwijding
- Wazig zien of dubbel zien
- Verhoogde hartslag tot compenseren voor veranderingen in vasculaire functie
- Slechte coördinatie door veranderde spiercontrole
- Urine-incontinentie tijdens slapen
- Darmlekkage
- Verwarring
- Geheugenproblemen
- Incoherentie
- Niet in staat om te concentreren
- Neiging om gemakkelijk te schrikken
- Hallucinaties
- Dementie
Voordelen van het anticholinergische effect
Een aantal medicijnen bereiken hun therapeutische doelen vanwege het anticholinergische effect. Door bijvoorbeeld de stoelgang te vertragen, kan iemand verlichting van diarree krijgen. Evenzo kan de ademhalingsbeperking die gepaard gaat met astma en COPD worden verbeterd wanneer de cholinerge receptoren van de longen worden geblokkeerd.
Antispasmodica zijn een klasse geneesmiddelen waarvan het anticholinergische effect als gunstig wordt beschouwd. Hoewel bijwerkingen vaak voorkomen, betekent kortdurend gebruik in combinatie met een lage dosering meestal dat de symptomen beheersbaar zijn.
Krampstillende geneesmiddelen met een anticholinergisch effect omvatten:
- Bentyl (dicyclomine)
- Buscopan (hyoscinebutylbromide)
- Levsin (hyoscyamine)
- Lomotil (atropine / difenoxylaat)
- Enablex (darifenacine)
- Pijn (methylscopalamine)
- Spiriva (tiotropiumbromide)
- Symmetrel (amantadine)
- Vesicare (solifenacine)
Onbedoelde anticholinergische effecten
Aan de andere kant zijn er geneesmiddelen die een onbedoeld anticholinergisch effect hebben.
Ze omvatten bepaalde antidepressiva en antipsychotica die de dopamine- en serotonine-neurotransmitters verhogen of verlagen om de stemming van een persoon te veranderen. In sommige gevallen kunnen de geneesmiddelen acetylcholine blokkeren en leiden tot anticholinergische bijwerkingen.
De uitdaging is natuurlijk dat antidepressiva en antipsychotica vaak op de lange termijn worden voorgeschreven, waardoor het beheersen van de symptomen des te moeilijker wordt.
Antidepressiva en antipsychotica met anticholinergische effecten zijn onder meer:
- Elavil (amitriptyline)
- Norpramine (desipramine)
- Tofranil (imipramine)
- Pamelor (nortriptyline)
- Paxil (paroxetine)
- Thorazine (chloorpromazine)
- Leponex (clozapine)
- Zyprexa (olanzapine)
- Mellaril (thioridazine)
Tussen beide uitersten zijn er soms momenten waarop antidepressiva met een lage dosis kunnen worden gebruikt voor de behandeling van chronische pijn en IBS. Een soortgelijk effect wordt bereikt met bepaalde laaggedoseerde antipsychotica en de ziekte van Parkinson.
Door de voor- en nadelen van het anticholinergische effect te wegen, kunnen artsen het juiste medicijn en de juiste dosis vinden om een behandeling te geven zonder de last van bijwerkingen.
Een heel woord
Als u onverdraaglijke bijwerkingen ondervindt vanwege de anticholinergische effecten van een medicijn, spreek dan met uw arts. Afhankelijk van uw conditie kan de arts mogelijk de dosering verlagen of de juiste substitutie vinden.
U moet echter niet stoppen met een geneesmiddel zonder eerst met uw arts te overleggen. Dit kan soms bijwerkingen veroorzaken (vooral met bepaalde antidepressiva) tenzij de behandeling geleidelijk afneemt.
