Allergische reacties op menstruatiehormonen

begin menstruatie, catameniale anafylaxie, allergische reactie, anafylaxie andere, andere hormonen

Een aantal verschillende allergische huidaandoeningen, waaronder eczeem, urticaria en angio-oedeem, en erythema multiforme, kunnen tijdens de premenstruele periode verslechteren. Wanneer deze aandoeningen drie tot tien dagen vóór het begin van de menstruatie verslechteren, kan de vrouw auto-immuun progesteron dermatitis (APD) hebben. APD heeft ook het vermogen om door te gaan naar anafylaxie.

Een andere vorm van anafylaxie die verband houdt met de menstruatiecyclus is catemie-anafylaxie. Dit zijn beide verondersteld zeldzame omstandigheden te zijn.

Auto-immune progesteron Dermatitis

Auto-immuun progesteron dermatitis (APD) treedt op als gevolg van een allergische reactie op het eigen progesteron van een vrouw. Symptomen komen meestal ergens voor van 3 tot 10 dagen vóór het begin van de menstruatie en beginnen binnen een tot twee dagen na het begin van de menstruatie op te lossen. APD kan verschillende symptomen hebben, hoewel de meeste, zo niet alle huiduitslag is. Deze omvatten eczeem, netelroos, vaste uitbarstingen van medicijnen, erythema multiforme, angio-oedeem en zelfs anafylaxie. Het is misschien niet voor de hand liggend voor de getroffen vrouw dat haar symptomen verergeren tijdens de premenstruele periode en er is vaak een arts voor nodig om de symptomen van verergering van de menstruatiecyclus te stellen voordat het patroon voor de vrouw duidelijk is.

APD kan in eerste instantie veroorzaakt worden door een vrouw die anticonceptiepillen of een ander hormoonsupplement met progesteron gebruikt dat sensibilisatie voor het hormoon tot gevolg heeft. Zwangerschap kan ook leiden tot sensibilisatie voor progesteron en zwangerschap kan aanzienlijke effecten hebben op het immuunsysteem en kan een groot aantal allergische aandoeningen drastisch beïnvloeden.

Andere vrouwen kunnen APD ontwikkelen als gevolg van kruisreactiviteit met corticosteroïden, die een vergelijkbare moleculaire structuur als hormonen hebben. Hoewel allergische reacties op andere hormonen, zoals oestrogeen, kunnen optreden, komen deze veel minder vaak voor dan reacties op progesteron.

De diagnose APD vereist de demonstratie van IgE-antilichamen tegen progesteron, die wordt uitgevoerd met allergiethuidtesten. Huidtests met progesteron kunnen worden uitgevoerd door de meeste allergologen, wat kan worden gevolgd door een drugsprobleem door de injectie van progesteron met nauwlettende controle op de symptomen. Deze procedure mag alleen worden uitgevoerd door een arts die bedreven is in de diagnose en behandeling van allergieën en anafylaxie, gezien de mogelijkheid dat een gevaarlijke allergische reactie kan optreden als gevolg van het testen.

Behandeling van APD kan succesvol zijn bij het gebruik van antihistaminica en orale of geïnjecteerde corticosteroïden, hoewel deze medicatie alleen nuttig zou zijn om de symptomen te behandelen in plaats van het probleem te verhelpen. Therapieën die ovulatie onderdrukken, zoals leuprolide, voorkomen de opkomst van progesteron tijdens de menstruatiecyclus en zijn de voorkeursbehandelingen voor APD. Zelden is chirurgische verwijdering van de eierstokken en baarmoeder vereist in ernstige gevallen van APD wanneer medicatie niet in staat zijn de symptomen onder controle te houden.

Catameniale anafylaxie

Catameniale anafylaxie is een andere aandoening die verband houdt met de menstruatiecyclus. Vrouwen die deze aandoening hebben, ervaren symptomen van anafylaxie zodra de menstruatie begint en de symptomen aanhouden totdat de menstruatie stopt. In tegenstelling tot APD is catameniale anafylaxie echter geen allergische aandoening, maar wordt deze veroorzaakt door prostaglandinen die vrijkomen uit de bekleding van de baarmoeder (endometrium), die in de bloedbaan kan worden opgenomen. De diagnose wordt meestal op een klinische basis gesteld, omdat allergietesten op progesteron (en andere hormonen) negatief zijn. De behandeling van catameniale anafylaxie is succesvol geweest met het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s), zoals indocine (indomethacine).

Chirurgische verwijdering van de eierstokken en de baarmoeder is vereist in ernstige gevallen van catameniale anafylaxie wanneer geneesmiddelen de symptomen niet kunnen beheersen.

Like this post? Please share to your friends: