Dit artikel maakt deel uit van een serie Verywell over 10 dingen om te stoppen met doen als je een bepaalde aandoening hebt.
Je seksleven mag niet geregeerd worden door angst, maar je wilt ook niet in onwetendheid handelen. Het hebben van een gelukkig, gezond seksleven vereist het nadenken over wat je wilt, en doen wat je nodig hebt om het te krijgen. Dat betekent niet alleen dat je met je partner over seks moet praten, je zult ook een aantal veelvoorkomende slechte gewoonten moeten vermijden. Zoek hieronder 10 dingen om te stoppen met doen als je je seksuele gezondheid wilt verbeteren.
1 Stop met seks Laat iets zijn dat je overkomt
Een van de eenvoudigste stappen die je kunt nemen in de richting van een gezonder, gelukkiger seksleven, is seks een actieve keuze maken. Veel te vaak, na een ongelukkige seksuele ontmoeting, hoor ik mensen zeggen dat seks ‘net is gebeurd’ of dat ze ‘dronken zijn geworden en in bed zijn beland’. Het veranderen van seks in een activiteit die je kiest, elke keer met elke partner, maakt het minder waarschijnlijk dat het een activiteit is waar je spijt van zult krijgen. Het is echt niet zo moeilijk om na te denken voordat je handelt. Het dwingt je gewoon om te stoppen met het maken van excuses, als je toegeeft dat je seksleven iets is dat je kunt en zou moeten controleren.
Het klassieke voorbeeld hiervan is van tienermeisjes die bang zijn voor zwangerschap, of die net een SOA hebben gediagnosticeerd, nadat ze een man "het gewoon in hebben gestopt" laten doen, omdat ze bang waren wat hij van hen zou denken. als ze nee zeiden. Maar dat is het vergeten van iets heel belangrijks – iedereen die je veroordeelt omdat je niet seks wilt hebben, is niet iemand wiens mening belangrijk voor je zou moeten zijn. Het is veel belangrijker wat je van jezelf vindt – je moet voor altijd leven met je eigen mening.
2 Stop met denken dat het openschrapen je gek maakt
Iedereen maakt fouten als het gaat om seks. Soms raken mensen zo dronken dat ze vergeten een condoom te dragen, of ze vertellen een nieuwe partner niet dat ze hen misschien hebben blootgesteld aan een SOA. Zijn dergelijke situaties ideaal? Nee, maar u kunt ze repareren. Schroeven maakt je niet in de war, zolang je je fout niet compenseert.
Het klassieke voorbeeld hiervan is een persoon die vergat of faalde om eenmaal veilig (re) seks te hebben en daarom besloot dat het geen zin had om te kiezen voor een condoom of een andere barrière de volgende keer dat ze met hun partner in aanraking kwamen. Dat is onzinnig om een aantal redenen, waaronder het feit dat zelfs als iemand een SOA heeft, het niet noodzakelijkerwijs zal worden overgedragen elke keer dat ze seks hebben. Het is mogelijk om de eerste keer geluk te hebben, maar het is beter om je risico te minimaliseren dan te hopen dat je weer geluk hebt.
3 Stop met aan te nemen dat u uw seksuele gezondheidstoestand kent
Er is een algemene misvatting dat een persoon zou weten of zij een SOA hadden. Dit komt voort uit twee onjuiste veronderstellingen – dat alle soa’s symptomen hebben en dat soa-testen een vast onderdeel is van de gezondheidszorg. Helaas is geen van beide geloven waar. De overgrote meerderheid van de SOA-infecties heeft geen symptomen – maar kan nog steeds langdurige schade veroorzaken of worden doorgegeven aan een partner – en de meeste artsen testen hun patiënten niet regelmatig op SOA’s. Zelfs als iemand elk jaar een check-in checkt, hebben ze misschien nooit een SOA-test gehad.
De klassieke voorbeelden hiervan zijn de vrouw die zegt: "Oh, hij is schoon en goed gekleed." Er is geen manier om een soa te krijgen, de man die zegt: "Ik heb geen ontslag, ik kan onmogelijk besmet raken" , "en de persoon die zijn partner vertelt" Ik ging twee maanden geleden naar de dokter, hij zou me verteld hebben dat ik niet goed was. "Een van hen kan ongelijk hebben omdat geen van hen een solide basis heeft voor hun Geloof, rijke, schone jongens kunnen SOA’s hebben, niet alle SOA’s hebben symptomen en veel te weinig artsen nemen STD-testen op in preventieve zorg.
De enige manier voor iemand om zeker te zijn van hun SOA-status is om de tests te vragen die ze willen en wacht op de resultaten
4 Stop met het denken aan SOA’s als vies of beschamend
Het maakt me verdrietig als ik mensen iemand als "vies" beschrijf omdat ze een SOA hebben – vooral als ze zichzelf beschrijven. elke andere ziekte, en iedereen loopt het risico om er een te krijgen. Dit is met name waar, omdat vanwege de percep om deze ziekten als vies of beschamend te beschouwen, zijn mensen vaak terughoudend om hun gezondheid en teststatus te bespreken met potentiële seksuele partners. Dat brengt hen natuurlijk alleen maar meer in gevaar.
Het klassieke voorbeeld hiervan is het gebruik van een herpes-diagnose om iemand te schamen, of om aan te geven dat er iets slechts aan de hand is. Het negeert het feit dat genitale herpes ongelooflijk vaak voorkomt – en een ziekte waarvoor slechts één geïnfecteerde seksuele partner nodig is. Een herpesinfectie maakt iemand niet vies of een slet. Het maakt hen een persoon die werd blootgesteld aan een virus – en niet noodzakelijkerwijs door penetrerende seks. Stop 5 Stop met het associëren van intimiteit met onbeschermde seks
Bovenaan mijn lijst met irritant seksueel gedrag dat de media als normaal afschilderen, is het idee dat het normaal is om te stoppen met veiligere seks te hebben, de tweede als je jezelf als toegewijd bestempelt. Het houdt in dat veiligere seks iets is dat mensen alleen aan het begin van hun relatie doen. Veiliger seks zou echter niet iets moeten zijn waar je uit groeit. Als je geweldige, hete, beschermde seks hebt, maakt stoppen je relatie niet intiemer. Het maakt je gedrag gewoon riskanter.
Het klassieke voorbeeld hiervan is het serieel monogame echtpaar dat na twee maanden geen veilige seks meer heeft omdat ze nu ’toegewijd’ zijn aan elkaar. Als ze dan uit elkaar gaan en nieuwe partners vinden, doen ze hetzelfde opnieuw. Onbeschermde seks wordt een intimiteitstest, wat dom is. Latex veroorzaakt geen gebrek aan intimiteit. Het vertelt je partner dat je genoeg van hen houdt om hun gezondheid te willen beschermen.
6 Stop met het vermijden van het gesprek met uw partner
Veel mensen hebben een hekel aan praten over seks. Ze vinden het ongemakkelijk en beschamend, of ze zeggen dat praten over seksueel risico, SOA-testen en veilig vrijen de gemoedstoestand vernietigt. Naar mijn ervaring is het echter heel erg de vraag wat seks met je lichaam of relatie kan doen. Weten wat er aan de hand is, is een stuk minder stressvol dan je zorgen maken over de mogelijkheid dat er iets mis gaat.
Het klassieke voorbeeld hiervan is de man die zegt: "Ik wil niet praten over seks hebben, laten we het gewoon al doen." Het probleem is dat dat zeggen dat zijn partner geen idee geeft waarom hij niet wil praten over seks hebben. Maakt hij zich zorgen over het onthullen van een SOA? Is hij nooit getest? Weet hij niet hoe hij een condoom moet gebruiken? Of is hij gewoon te beschaamd om het gesprek te voeren? Tot je daadwerkelijk het gesprek hebt, is er geen manier om erachter te komen.
Het is ook de moeite waard om te vermelden dat praten over seks niet alleen gaat over het veiliger maken, maar ook over het heter maken. Je partner kan je gedachten niet lezen. Als er iets is dat je leuk vindt tijdens seks, of wilt proberen, is de enige manier om dit te krijgen vragen. Evenzo, als er iets is dat je partner doet waardoor je "ick" gaat, zullen ze niet stoppen tenzij je het ze vertelt.
7 Niet meer geregeerd worden door angst
Sommige mensen gaan niet in voor SOA-screening omdat ze bang zijn dat ze misschien positief zijn. Het niet kennen van uw testresultaten neemt echter niet de mogelijkheid weg dat u geïnfecteerd bent en ontslaat u niet van de verplichting om op een verantwoorde manier te handelen. Het enige dat het doet is je leven in angst achterlaten. Veel mensen ervaren dat het behalen van het positieve testresultaat een grote verlichting biedt voor hun zorgen – omdat ze dat
in ieder geval weten en hun gedrag kunnen veranderen om met die kennis om te gaan. En als de resultaten van uw tests negatief zijn? Dan kun je beginnen aandacht te schenken aan het houden van ze op die manier. Het klassieke voorbeeld hiervan is iemand die weet dat ze mogelijk zijn blootgesteld aan HIV, maar niet willen worden getest, want als ze niet weten dat ze zijn geïnfecteerd, hoeven ze er niet mee om te gaan. Jammer genoeg is het niet slecht om getest te worden, zowel voor hun gezondheid als voor de gezondheid van de mensen om hen heen. Niet alleen worden veel van de chronische langetermijneffecten van HIV effectiever vermeden door vroege behandeling, maar niet-gediagnosticeerde, onbehandelde personen zijn de mensen die het virus het meest waarschijnlijk aan hun partners doorgeven.
8 Stop met de veronderstelling dat uw arts altijd gelijk heeft
Veel artsen weten niets over SOA’s of weten zo weinig dat wat zij wel weten, gevaarlijk is. Veel medische scholen leren nauwelijks iets over seksuele gezondheid, en veel artsen nemen niet de moeite om gelijke tred te houden met de voortdurende veranderingen in normen en informatie over een gezondheidsgebied waar ze niet comfortabel aan denken – laat staan discussiëren. Daarom, als uw artsen iets dubieus over seksuele gezondheid zeggen, zoek dan een andere mening. Wees bovendien niet bang om te STD testen. Als je het wilt, is er geen reden waarom je er niet om zou kunnen vragen.
Het helaas klassieke voorbeeld hiervan wordt geleverd door de vele mensen die me in verwarring hebben gemaild nadat hun dokters hen dingen hebben verteld zoals "er is geen noodzaak voor een test voor soa’s omdat je geen symptomen hebt" (fout) of "herpes-testen zijn zinloos omdat je het virus niet kunt doorgeven als je geen uitbraak hebt" (ook verkeerd). Stop 9 Stop met het minimaliseren van de risico’s van orale seks
Orale seks is net zo’n seksuele activiteit als geslachtsgemeenschap en het heeft een aantal vergelijkbare risico’s. Hoewel je tijdens orale seks niet zwanger kunt raken en sommige SOA’s niet zo gemakkelijk worden overgedragen, maakt dit het niet tot een risicovrije activiteit. Bovendien kan orale seks net zo emotioneel intiem zijn als geslachtsgemeenschap, zo niet zelfs intiemer, en daarom heeft het ook een emotioneel risico.
Het klassieke voorbeeld hiervan zijn mensen die geen idee hadden dat het mogelijk was genitale herpes te contracteren voor orale seks van iemand met een koortslip – totdat het hen overkwam. Er zijn ook tal van mediabeelden van orale seks als iets minder dan echte seks – d.w.z. "Ik had geen seks met die vrouw, ze gaf me gewoon een pijpbeurt." Hoewel de definitie van wat seks is, kan variëren, voor de meeste mensen omvat het woord meer dan alleen geslachtsgemeenschap.
10 Stop met beschuldigen van je partner (en jezelf)
Wanneer mensen een SOA-diagnose krijgen, is het eerste wat ze doen vaak zoeken naar iemand die de schuld krijgt. Ze willen weten hoe hun partner zoiets verschrikkelijks voor hen had kunnen doen, en ze worden vaak verscheurd tussen het uithalen van woede en een gevoel van beknelling vanwege het gevoel dat niemand ooit meer van hen zal houden. De meeste mensen verspreiden SOA’s echter niet uit boosaardigheid. Ze verspreiden ze uit onwetendheid, wanneer ze niet weten dat ze geïnfecteerd zijn, of ze verspreiden zich uit schaamte, wanneer ze bang zijn om een diagnose bekend te maken waardoor iemand minder van hen zou kunnen denken. Hoewel er zeker uitzonderingen zijn – mensen die hartstochtelijk SOA’s verspreiden uit een verlangen om andere mensen te laten voelen wat ze voelen – dat soort gedrag is niet de regel.
Het is net zo belangrijk om inlevingsvermogen te hebben bij het nemen van een nieuwe seksuele partner, om hen te behandelen zoals je zou willen worden behandeld en hoop dat ze hetzelfde zullen doen, als het is om actief te kiezen om jezelf te beschermen door specifieke vragen te stellen over risico’s en luisteren naar de antwoorden. Geef anderen niet de schuld voor dezelfde keuzes die u zelf zou kunnen maken.
Het klassieke voorbeeld hiervan zijn mensen die geen SOA aan een nieuwe partner willen onthullen, terwijl ze de persoon die ze in eerste instantie heeft blootgesteld, toch de schuld geven. Terwijl, in theorie, de moeilijkheden waarmee ze worden geconfronteerd bij het bespreken van hun toestand, hen moeten helpen zich in te leven in de reden waarom hun vorige partner de ongelukkige keuze heeft gemaakt om niet te onthullen, de cyclus vaak te vaak gewoon opnieuw wordt herhaald.
