Als consumenten leren we om voedsellabels te vertrouwen, vooral wanneer we een specifiek dieet moeten volgen vanwege een aandoening als coeliakie of niet-coeliakie gluten gevoeligheid. Maar betekenen glutenvrije labels echt wat we denken dat ze bedoelen? Hier zijn zes mythen over glutenvrije voedingsproducten en de waarheid achter onze aannames.
Mythe: "Glutenvrij" op een etiket betekent dat het voedsel geen gluten bevat
Feit: Voedingsmiddelen met het label "glutenvrij" mogen een kleine hoeveelheid gluten bevatten.
"Glutenvrij" is een wettelijke definitie, geen wetenschappelijke definitie – het betekent dat voedingsmiddelen minder dan een bepaalde hoeveelheid gluten bevatten (in de VS is dit minder dan 20 delen per miljoen). "Glutenvrij" betekent echter niet nul gluten, en in feite bevatten de meeste voedingsproducten met het label "glutenvrij" nog steeds zeer kleine hoeveelheden gluten. Betekent dit dat je nog steeds op voedsel kunt reageren, zelfs als ze glutenvrij zijn gelabeld? Je zou kunnen – veel mensen doen. Mythe: Fabrikanten zijn verplicht om voedingsmiddelen glutenvrij te markeren als ze Glutendon bevatten en geen gluten bevatten. Feit:
Nee, dat zijn ze niet. Glutenvrije etikettering is volledig vrijwillig voor fabrikanten – ze hebben er helemaal geen use toe. Als ze echter die "glutenvrije" taglijn willen toevoegen, moeten ze ervoor zorgen dat het product in kwestie voldoet aan de wettelijke normen voor "glutenvrij" (zie Mythe nr. 1). Dat betekent dat u wat moet testen en bepaalde stappen moet nemen in het productieproces om te waken tegen kruisbesmetting door gluten, en dat brengt natuurlijk wat kosten met zich mee.
Echter, met de populariteit van het glutenvrije dieet dat stijgt en veel consumenten gluten vermijden, zijn nogal wat bedrijven bereid om extra kosten te maken, zodat ze producten ‘glutenvrij’ kunnen legaliseren. Mythe: Fabrikanten zijn verplicht om glutenrediënten op voedseletiketten te onthullen Feit: Dit verschilt afhankelijk van het land waarin u zich bevindt.
In de VS moeten fabrikanten ingrediënten die gemaakt zijn van tarwe onthullen, maar hoeven geen ingrediënten te vermelden die gemaakt zijn van de gluten granen gerst of rogge (hoewel sommige bedrijven – Kraft Foods is een voorbeeld – dit vrijwillig doen). In Canada wordt gluten als een belangrijk allergeen beschouwd en moeten voedselproducenten glutenbevattende ingrediënten op hun etiketten vermelden. Geen enkel land vereist dat mogelijke kruisbesmetting met gluten wordt onthuld, hoewel wederom een paar fabrikanten dit vrijwillig doen.
Mythe: producten met glutenvrije gluten bevatten geen ingrediënten afgeleid van tarwe, gerst of rogge
Feit: In veel landen kunnen fabrikanten wettelijk iets "glutenvrij" etiketteren, zelfs als het ingrediënten bevat die zijn afgeleid van glutenkorrels, zoals zolang de ingrediënten worden verwerkt om gluten te verwijderen en zo lang als het product in kwestie minder dan 20 delen per miljoen gluten bevat.
Voorbeelden van dit soort ingrediënten zijn tarwezetmeel (meer algemeen gebruikt in gebak in Europa), tarwegras en gerstegras (vaak aangetroffen in vitamines), ethanol (alcohol vaak afgeleid van glutenkorrels en gebruikt in veel verschillende voedingsaroma’s), en maltodextrine (vaak afgeleid van gluten-graanbronnen in Europa, maar van niet-gluten-graanbronnen in de VS).
Hoewel deze ingrediënten technisch gezien vrij van gluten kunnen zijn, vinden veel mensen dat ze op hen reageren en sommige deskundigen (hoewel niet alle) raden voorzichtigheid aan.
Mythe: glutenvrij op het etiket betekent dat het product niet is gemaakt in een voorziening / uitrusting die wordt gedeeld met glutengranen Feit:
"Glutenvrij" op het etiket belooft niet zoiets. Het is perfect mogelijk voor fabrikanten om legale "glutenvrije" voedselproducten in een gedeelde faciliteit te maken zolang ze een paar elementaire voorzorgsmaatregelen nemen om kruisbesmetting te voorkomen. Het is zelfs mogelijk voor bedrijven om "glutenvrije" gemerkte producten op gedeelde productielijnen te maken, hoewel die bedrijven behoorlijk grondig moeten opschonen tussen productruns (om eerlijk te zijn, veel bedrijven volgen dit soort goede productieprotocollen ongeacht).
Mythe: "Tarwevrij" is gelijk aan "glutenvrij"
Feit:
Producten met "tarwevrij" op het etiket moeten vrij zijn van tarwe, maar waarschijnlijk gerst of rogge bevatten – anders zou het bedrijf hen "gluten" noemen -gratis." "Tarwe-vrije" etiketnotaties zijn nuttig voor mensen die last hebben van tarwe-allergie, maar kunnen helaas verwarrend zijn voor mensen die een glutenvrij dieet volgen. Vergeet niet om te zoeken naar de woorden ‘glutenvrij’ en niet ’tarwe-vrij’.
