"Luister naar je lichaam" is iets dat je steeds weer hoort in yogalessen. Voor veel studenten is het een moeilijke richtlijn om te volgen, vooral wanneer dezelfde yogadocenten die je vertellen om naar je lichaam te luisteren, je ook coachen in ongemakkelijke posities en je aanmoedigen om daar langer te blijven dan je zou willen. Dus wat is het? Moet je het op jouw manier doen of op hun manier?
Wat is Alignment?
Afstemming is het woord dat we in yoga gebruiken als we het hebben over de ideale manier waarop een pose moet worden gedaan. Voordat je in paniek raakt over de woorden ‘ideaal’ en ‘zou moeten’, weet dan dat een goede yogaleraar erkent dat er veel variaties in menselijke lichamen zijn en dat uitlijning meer dan een eindresultaat is. Om de kwestie nog ingewikkelder te maken, heeft elke stijl van yoga zijn eigen gedachten over optimale afstemming, zijn eigen technieken en soms (in Anusara bijvoorbeeld), zijn eigen beschrijvende taal. Neem in het begin een "wanneer in Rome" benadering van deze stilistische verschillen. Uiteindelijk vindt u de stijl- en uitlijnfilosofie die het beste bij u past. Het is vermeldenswaard dat de meeste, zo niet alle, van onze ideeën over afstemming voortkomen uit de negentiende-eeuwse invloed van de fysieke cultuurbeweging op de ontwikkeling van de hedendaagse yoga, en niet uit enig oud universeel bronnenmateriaal.
The Alignment Paradox
Aan de ene kant weten we dat geen twee lichamen hetzelfde zijn en hoe een pose aanvoelt belangrijker is dan hoe het eruit ziet. Ons is verteld onszelf niet te vergelijken met anderen of te streven naar een perfecte houding. Aan de andere kant wordt ideale uitlijning altijd gedemonstreerd, geïllustreerd, nagestreefd en gecorrigeerd.
Hoe kunnen we deze twee tegengestelde richtlijnen met elkaar verzoenen? Moet afstemming het raam uitgaan in de naam van acceptatie?
Hoe je poseert, doet ertoe. Afstemming is niet alleen maar om de pose er mooi uit te laten zien. In de meeste gevallen biedt de juiste uitrichting de veiligste manier om de houding aan te nemen. Vaak gaat het om het stapelen van de botten voor optimale stabiliteit en om slijtage van de gewrichten te minimaliseren. Je kunt misschien een facsimile van een complexe pose (of zelfs een simpele) maken, maar zonder de juiste uitlijning loop je meer kans op een blessure. Een deel van acceptatie is de bereidheid om hulp te nemen wanneer je het nodig hebt. In de moderne yoga betekent dit royaal gebruik van rekwisieten, zoals ontwikkeld door Iyengar. Met rekwisieten kun je meer houdingen aannemen op een manier die veilige uitlijning ondersteunt.
Het oplossen van de aligneringsparadox vereist een bestand tussen je intellect en je emoties. Intellectueel gezien, zie je de leraar een pose doen, zie je jezelf het doen, probeer je jezelf te modelleren met de leraar. Emotioneel, je bent ok met waar je ook bent in relatie tot de leraar. Je cultiveert het bewustzijn om de pose in je lichaam te voelen, om te voelen wanneer je wat hulp zou kunnen gebruiken, en om jezelf toe te staan die hulp te aanvaarden.
