Verstuikingen en verrekkingen, hoewel soms door elkaar gebruikt, zijn niet hetzelfde. Een verstuiking is een letsel aan een ligament, het taaie, vezelige weefsel dat botten verbindt met ander bot. Verwondingen aan de ligamenten houden verband met het strekken of scheuren van dit weefsel.
Een stamaan de andere kant is een verwonding aan een spier of pees, het weefsel dat spieren verbindt met botten.
Afhankelijk van de ernst van de verwonding, kan een spanning een eenvoudige overstrekking van de spier of pees zijn, of kan dit resulteren in een gedeeltelijke of volledige scheur.
Verstuikingen
Een verstuiking komt meestal voor wanneer mensen vallen en op een uitgestrekte arm landen, in de basis glijden, op de zijkant van hun voet landen, of een knie draaien met de voet stevig op de grond geplant. Dit resulteert in een overstretch of scheuring van de ligament (en) die dat gewricht ondersteunen.
Veelvoorkomende soorten stammen zijn:
- Enkelverstuikingen:De enkel is een van de meest voorkomende verwondingen bij professionele en recreatieve sporten en activiteiten. De meeste verstuikingen van de enkel gebeuren wanneer de voet abrupt naar binnen draait (inversie) of naar buiten (eversie) als een atleet na een sprong rent, draait, valt of landt. Een of meer van de laterale ligamenten zijn gewond.
- Polsspieren:Polsen worden vaak verstuikt na een val waarbij de atleet op een uitgestrekte hand landt.
Tekenen en symptomen
De gebruikelijke tekenen en symptomen van een spierverstuiking zijn pijn, zwelling, blauwe plekken en het verlies van functionele vaardigheden (het vermogen om het gewricht te bewegen en gebruiken).
Soms voelen mensen een knal of traan als de blessure optreedt. Deze tekenen en symptomen kunnen echter variëren in intensiteit, afhankelijk van de ernst van de verstuiking.
Verstuiking ernstschaal
- graad I verstuiking: een graad I (lichte) verstuiking veroorzaakt overstrekking of lichte scheuring van de ligamenten zonder gezamenlijke instabiliteit. Een persoon met een milde verstuiking ervaart meestal minimale pijn, zwelling en weinig of geen verlies van functioneel vermogen. Blauwe plekken zijn afwezig of gering en de persoon kan gewoonlijk het aangetaste gewricht belasten.
- Graad II Verstuiking: een graad II (matige) verstuiking veroorzaakt gedeeltelijke scheuring van het ligament en wordt gekenmerkt door blauwe plekken, matige pijn en zwelling. Een persoon met een matige verstuiking heeft meestal moeite om het aangetaste gewricht te belasten en ervaart wat functieverlies. Mogelijk is een röntgenfoto of MRI nodig.
- Graad III verstuiking: een graad III (ernstige) verstuiking resulteert in een complete scheur of breuk van een ligament. Pijn, zwelling en blauwe plekken zijn meestal ernstig en de patiënt kan het gewricht niet belasten. Meestal wordt een röntgenfoto gemaakt om een gebroken bot uit te sluiten. Dit type spierverstuiking vereist vaak immobilisatie en mogelijk een operatie. Het kan ook het risico verhogen van een atleet met toekomstige verstuikingen in de spieren in dat gebied.
Wanneer een verstuiking wordt vastgesteld, zal de arts de patiënt vragen om uit te leggen hoe de verwonding is opgetreden. De arts onderzoekt het aangetaste gewricht, controleert de stabiliteit en het vermogen om te bewegen en het gewicht te dragen.
Stammen
Een spanning wordt veroorzaakt door het draaien of trekken aan een spier of pees. Stammen kunnen acuut of chronisch zijn. Een acute belasting wordt veroorzaakt door trauma of een blessure zoals een klap tegen het lichaam; het kan ook worden veroorzaakt door het op onjuiste wijze tillen van zware voorwerpen of het overbelasten van de spieren.
Chronische belasting is meestal het gevolg van langdurig, herhaaldelijk bewegen van de spieren en pezen.
Veelvoorkomende soorten stammen zijn onder meer:
- Rugstrekking
- Hamstringstammen
- Tendinitis (ontsteking van een pees)
Contact sporten zoals voetbal, voetbal, hockey, boksen en worstelen brengen mensen in gevaar voor spanningen. Gymnastiek, tennis, roeien, golf en andere sporten die uitgebreide grip vereisen, kunnen het risico op hand- en onderarmstammen verhogen. Elleboogstammen komen soms voor bij mensen die deelnemen aan racketsporten, werpspellen en contactsporten.
Twee veel voorkomende elleboogstammen zijn:
- Tenniselleboog (laterale epicondylitis)
- Golfer’s Elbow (mediale epicondylitis)
Tekenen en symptomen
Gewoonlijk ervaren mensen met een verrekking pijn, spierspasmen en spierzwakte. Ze kunnen ook plaatselijke zwelling, krampen of ontsteking hebben en, met een zwaardere belasting, enig verlies van spierfunctie. Patiënten hebben doorgaans pijn in het gewonde gebied en algemene spierzwakte wanneer ze proberen het te verplaatsen. Ernstige spanningen die de spier of pees gedeeltelijk of volledig scheuren zijn vaak zeer pijnlijk en invaliderend.
Stamzwaartekracht
Stammen worden op dezelfde manier gecategoriseerd als verstuikingen:
- Graad I Stam: dit is een milde belasting en slechts enkele spiervezels zijn beschadigd. Genezing vindt plaats binnen twee tot drie weken.
- Graad II Stam: dit is een matige soort met meer uitgebreide schade aan spiervezels, maar de spier is niet volledig gescheurd. Genezing vindt plaats binnen drie tot zes weken.
- Graad III Stam: dit is een ernstige verwonding met een volledige breuk van een spier. Dit vereist meestal een chirurgisch herstel van de spier; de genezingsperiode kan oplopen tot drie maanden.
Wanneer moet u een arts raadplegen voor een verstuiking of spanning
- U hebt hevige pijn en kunt geen gewicht op de gewonde verbinding leggen.
- Het gebied boven de gewonde verbinding of ernaast is erg zacht wanneer u het aanraakt.
- Het geblesseerde gebied ziet er krom uit of vertoont klontjes en bobbels die u niet ziet op het niet gewonde gewricht.
- U kunt het gewonde gewricht niet verplaatsen.
- U kunt niet meer dan vier stappen lopen zonder noemenswaardige pijn.
- Uw ledemaat gespen of bezwijkt wanneer u de verbinding probeert te gebruiken.
- U hebt gevoelloosheid in een deel van het gewonde gebied.
- U ziet roodheid of rode strepen die zich uit de wond verspreiden.
- U verwondt een gebied dat al meerdere keren gewond is geraakt.
- U hebt pijn, zwelling of roodheid over een benig deel van uw voet.
Behandeling
De behandeling van spierverstuikingen en -stammen heeft twee hoofddoelen. Het eerste doel is om zwelling en pijn te verminderen; de tweede is om herstel en revalidatie te versnellen.
Om zwelling te verminderen, wordt aangeraden om gebruik te maken van R.I.C.E. therapie (rust, ijs, compressie en hoogte) gedurende de eerste 24 tot 48 uur na het letsel.
Een OTC (of voorgeschreven) ontstekingsremmende medicatie kan ook helpen pijn en ontsteking te verminderen.
R.I.C.E. Therapie
Rust:Verminder regelmatig bewegen of andere activiteiten zoveel als je kunt. Uw arts kan u adviseren om 48 uur lang geen lichaamsgewicht op een gewonde plaats te leggen. Als u geen gewicht op een enkel of knie kunt zetten, kunnen krukken helpen. Als je een stok of een kruk gebruikt voor een enkelblessure, gebruik deze dan aan de niet-verwonde zijde om je te helpen weg te leunen en het gewicht van de gewonde enkel te verminderen.
IJs:Breng een ijspakket aan op het geblesseerde gebied gedurende 20 minuten per keer, vier tot acht keer per dag. Een koudverpakking, ijszak of plastic zak gevuld met gemalen ijs en gewikkeld in een handdoek kan worden gebruikt. Om kouschade en bevriezing te voorkomen, mag u het ijs niet langer dan 20 minuten aanbrengen.
Compressie:Compressie van een gewonde enkel, knie of pols kan zwelling helpen verminderen. Voorbeelden van compressieverbanden zijn elastische wraps, speciale laarzen, luchtafgietsels en spalken. Vraag uw arts om advies over welke u moet gebruiken.
Hoogte:Houd de gewonde enkel, knie, elleboog of pols zo mogelijk op een kussen boven het hart van het hart, om de zwelling te verminderen.
Revalidatie
De tweede fase van de behandeling van een verstuiking of verrekking is revalidatie om de normale werking te herstellen. Wanneer de pijn en zwelling zijn verminderd, kunt u over het algemeen voorzichtig beginnen met trainen. Een aangepast programma wordt vaak gemaakt door een fysiotherapeut die stijfheid voorkomt, bewegingsbereik verbetert, flexibiliteit verbetert en kracht opbouwt. Afhankelijk van het soort letsel dat u heeft, kunt u enkele weken naar fysiotherapie gaan of de oefeningen thuis doen.
Mensen met een enkelverstuiking kunnen beginnen met bewegingsoefeningen, zoals het alfabet in de lucht schrijven met de grote teen. Een atleet met een geblesseerde knie of voet zal aan gewichtdragende en uithoudingsoefeningen werken. De lengte van deze fase is afhankelijk van de omvang van de verwonding, maar het is vaak enkele weken.
Het opbouwen van kracht is een traag en geleidelijk proces en alleen als het goed is gedaan, kan de sporter overwegen terug te keren naar sport. Het is verleidelijk om de volledige activiteit te hervatten ondanks pijn of spierpijn, maar als u terugkeert naar volledige activiteit, vergroot u de kans op hernieuwde verwonding snel en kan u een chronisch probleem veroorzaken.
De mate van revalidatie en de tijd die nodig is voor volledig herstel na een spierverstuiking of -stam hangt af van de ernst van de verwonding en individuele snelheden van genezing. Een gematigde enkelverstuiking kan drie tot zes weken revalidatie vereisen en ernstige verstuiking kan acht tot twaalf maanden duren om volledig te revalideren en re-blessure te voorkomen. Geduld en leren omgaan met een blessure is essentieel voor herstel.
Verstuikingen en spanningen voorkomen
Er zijn veel dingen die sporters kunnen doen om hun risico op spierverstuikingen en verrekkingen te verminderen. Begin met het bekijken van deze 10 tips voor veilige trainingen.
- Voer evenwichts- en proprioceptieoefeningen uit.
- Oefen revalidatieoefeningen.
- Draag schoenen die goed passen.
- Vervang atletische schoenen zodra het loopvlak verslijt of de hiel aan één kant verslijt.
- Vergemakkelijk je fitnessroutine en krijg een goede fysieke conditie om een sport te beoefenen.
- Opwarmen voor deelname aan sporten of oefeningen.
- Draag beschermende uitrusting tijdens het spelen.
- Vermijd sporten of sporten wanneer u moe of pijn hebt.
- Run op vlakke oppervlakken.
